وقوع سرطان‌های معده‌ای از شایع‌ترین علل مرگ ومیر در سراسر جهان و به ویژه در کشورهای آسیایی محسوب می‌شود.
یکی از درمان‌های اصلی سرطان‌های معده‌ای عمل جراحی و شیمی درمانی است و تنها زمانی موثر واقع می‌شود که سرطان در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود.
به گزارش ایسنا، محققان طی این پژوهش دریافتند که LFcinB25 بقای سلول‌های آدوکارسینیوم معده AGS(سرطان غددی معده) را طی دوز و شیوه مستقل درمانی کاهش می‌دهد.
پژوهشگران با بررسی‌های میکروسکوپی مشاهده کردند که LFcinB25 تنها پس از یک ساعت مواجهه با سلول‌های سرطان معده‌ای، به غشای سلول‌های AGS حرکت کرده و طی 24 ساعت سلول‌های سرطانی از نظر اندازه کوچک شده و قدرت خود در چسبیدن به سطوح را از دست می‌دهند.
طی مراحل این چرخه، LFcinB25 با اعمال فرآیند «آپوپتوزیس» یا مرگ برنامه ریزی شده سلول و اتوفاژی (فروپاشی و بازیافت اجزای آسیب دیده و کهنه سلول‌ها) کار خود را آغاز می‌کند و با روند پیشرفت این چرخه، فرآیند اپوپتوزیس طی مکانیزم مستقل کاسپاز قالب شده و اتوفاژی از بین می‌رود.
محققان در این پژوهش به یافته دیگری نیز دست یافتند؛ آنها متوجه نقش « Beclin_1» در افزایش فعالیت سیتوتوکسیک (مسمومیت درون سلولی) LFcinB25 و افزایش خاصیت ضد سرطانی آن شدند. این پروتئین نقش کاملا کلیدی را در اتوفاژ، رشد تومور و فساد نورون‌های انسانی دارد.
این نتایج می‌تواند گزینش و طراحی داروهای موثر سرطانی را ارتقا دهد.
این پژوهش در مجله Dairy Science منتشرشده است.