به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این شیرینی که توسط کریستین لانگ از شرکت زیست‌فناوری برلین ابداع شده، حاوی باکتری‌های مرده‌ای است که به باکتری‌های عامل ایجاد حفره در دندان‌ها می‌چسبند.
طبق نتایج پژوهش‌ها، افرادی که از این شیرینی استفاده کردند از سطوح کاهش یافته باکتری بد در دهان خود برخوردار بودند. پس از خوردن شیرینی، باکتریهایی که به سطح دندان می‌چسبند از خود اسیدی آزاد می‌کنند که مینای دندان را حل کرده و منجر به پوسیدگی دندان می‌شوند.
گونه باکتریایی که بیشتر احتمال ایجاد حفره دندانی را دارد، «استرپتوکوک موتانس» است. گونه دیگر باکتری موسوم به «لاکتوباسیل پاراکاسی» که در کفیر وجود داشته، سطوح باکتری استرپتوکوک موتانس را کاهش داده و تعداد حفره‌های دندانی را کم می‌کند.
قند موجود در سطح باکتری لاکتوباسیل پاراکاسی به باکتری استرپتوکوک موتانس می‌چسبد. لانگ و همکارانش بر این باورند که لاکتوباسیل پاراکاسی با چسبیدن به استرپتوکوک موتانس از اتصال مجدد آن به دندان جلوگیری خواهد کرد.
این محققان سپس یک شیرینی بدون قند حاوی نمونه‌های باکتری که با گرما کشته شده‌اند، تولید کردند تا تاثیر باکتری لاکتوباسیل پاراکاسی را در کاهش حفره‌های دندانی مشاهده کنند.
از میان 60 داوطلب حاضر در این پژوهش، یک سوم از شیرینی حاوی یک میلی‌گرم از لاکتوباسیل پاراکاسی، دو سوم از شیرینی حاوی دو میلی‌گرم از این باکتری و یک سوم نهایی از شیرینی‌های با طعم مشابه اما بدون باکتری خوردند.
هر کدام از داوطلبان پنج شیرینی را در طول دوره یک روز و نیم خوردند. در پایان آزمایشات، حدود سه چهارم داوطلبانی که از شیرینی‌های حاوی باکتری استفاده کرده بودند، از سطوح بسیار پائینتری از باکتری استرپتوکوک موتانس در بزاق خود نسبت به روز قبل برخوردار بودند.
داوطلبانی که از شیرینی‌های حاوی دو میلی‌گرم از باکتری لاکتوباسیل پاراکاسی خورده بودند، پس از خوردن اولین شیرینی کاهش چشمگیر میزان باکتری عامل حفره دندانی را تجربه کردند.