اسکلرودرمی در لغت به معنای "سفتی پوست" است و به دلیل اینکه سفت شدن پوست یکی از شایع‌ترین علایم این بیماری است به این نام خوانده می‌شود.
این بیماری در زنان و مردان دیده می‌شود اما در بین زنان بین سن 30 تا 50 سال شیوع بیشتری دارد.
از مشخصه‌های اولیه این بیماری می‌شود به ایجاد کبودی یا خونریزی زیر پوست بدون علت، ایجاد علایم عفونت مثل تب یا چرک کردن زخم و کند شدن روند بهبود و التیام زخم‌ها اشاره کرد.
اگر اسکلرودرمی در انگشتان بیمار به وجود آید باعث سفت شدن و افزایش ضخامت پوست شده به طوری که بیمار به خصوص در معرض سرما نوک انگشتانش خونریزی می‌کند به حدی که نیاز به درمان پیدا می‌کند.
گاهی این بیماری باعث ایجاد سفتی در پوست صورت می‌شود و نرمی و انعطاف پذیری آن را از بین می‌برد.
حمله بیماری اسکلرودرمی به دستگاه گوارش باعث ایجاد نفخ و دشواری در بلع غذا می‌شود که به مرور منجر به کاهش وزن شدید بیمار می‌شود.
از علایم عمومی این بیماری می‌توان به کم خونی، ضعف و خستگی، خشکی، تورم و درد مفاصل و عضلات اشاره کرد.
اسکلرودرمی به علت ناشناخته بودن علت آن، قابل پیشگیری نیست و از طرفی چون روند پیشرفت بیماری نیز آهسته است، برخی اقدامات می‌تواند از رنج بیمار بکاهد مثلا گرم نگه داشتن مفاصل از خشکی آنها کم می‌کند.
استفاده از محلول‌های نرم کننده و چرب کردن پوست تا حدی به نرم شدن آن کمک می‌کند.
فعالیت بدنی متعادل تا اندازه‌ای که بیمار خسته نشود، در حفظ انعطاف پذیری پوست، مفاصل و ایجاد جریان خون مطلوب موثر است.
استفاده از غذاهای نرم می‌تواند در تخفیف مشکلات بلع مفید باشد و افزایش تعداد وعده‌های غذایی و کاهش حجم غذای هر وعده هم گامی موثر در کم کردن نفخ، سوزش سر دل و دیگر ناراحتی‌های گوارشی است.
emedicine.medscape.com