دستگاه دفع ادرار شامل کلیه‌ها، حالب‌ها، مثانه و مجرای ادرار می‌شود و در شرایط طبیعی هیچگاه ادرار از درون مثانه به طرف بالا (حالب) نمی‌رود.
ریفلاکس یا برگشت ادراری بیماری خطرناک کودکان است زیرا در صورت اهمال در پیگیری درمان می‌تواند به کلیه‌ها صدمات جدی وارد آورد.
ریفلاکس ادراری دو نوع اولیه و ثانویه دارد. در ریفلاکس ادراری اولیه حالب نوزاد در مرحله جنینی خوب تکامل نیافته و ادرار به طرف بالا برگشت دارد که اگر این ریفلاکس خفیف باشد با رشد نوزاد و تکامل اندام‌های دستگاه ادراری، مشکل برطرف می‌شود.
ریفلاکس ادراری ثانویه در اثر انسداد مسیر خروج ادرار و یا افزایش فشار درون مثانه به علتی مثل وارد آمدن ضربه که باعث برگشت ادرار به طرف حالب‌ها می‌شود، به وجود می‌آید.
در این بیماری در اثر برگشت ادرار، عفونت ادراری و باکتری‌ها به کلیه‌ها آسیب می‌رسانند و با تکرار این برگشت،میزان آسیب‌ها افزایش یافته تا حدی که ممکن است کلیه‌ها از کار بیفتند.
کودکانی که مکرر به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند، زمینه مساعدتری برای ابتلا به ریفلاکس ادراری وجود دارد. عفونت ادراری تا یش از یک سالگی در پسران بیشتر است ( در پسرهای ختنه نشده 10 برابر پسرهای ختنه شده است) اما با فافزایش سن کودک، در دوران مدرسه و بلوغ، عفونت ادراری در دخترها بیشتر دیده می‌شود.
علایم
در کودکان زیر دو سال: تب، بوی تند و بد ادرار، بی حالی و بیقراری، بی اشتهایی و وزن نگرفتن.
در کودکان بالای دو سال: علاوه بر نشانه‌های فوق، درد در ناحیه پهلوها، اسهال و استفراغ، تکرر و سوزش ادرار نیز مشاهده می‌شود.
درمان
در 80 درصد موارد این بیماری با دارو برطرف می‌شود اما باید توجه داشت که دوره درمان طولانی (یک سال و نیم) است و حتما باید دوره درمان کامل شود. در موارد بسیار حاد به کمک جراحی مشکل بیمار برطرف می‌شود.
babycentre.co.uk
