علی شکوری‌راد فعال سیاسی، نماینده مجلس ششم در روزنامه شرق با تیتر«پیام مردم» نوشت:
تفاوت چشمگیر راهپیمایی روز گذشته در سالگرد پیروزی انقلاب، حاصل دعوت همه چهره‌های شاخص انقلاب با گرایش‌های مختلف از مردم به‌ویژه رییس‌جمهور بود که در پیام خود از مردم و مسوولان خواسته بود تغییر فضا را به منصه‌ظهور برسانند. حضور مردم، طیف‌های مختلف و سلیقه‌های متفاوت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در این مراسم ملی، اعتبار تازه‌ای به حساب نظام واریز کرد که می‌تواند در عرصه‌های داخلی و خارجی منشأ تحولات مثبت بوده و به رشد و توسعه کشور و تقویت موضع در برابر طرف‌های خارجی بینجامد. به نمایش درآمدن انسجام درونی ایرانیان با دیدگاه‌های گوناگون و بعضا متضاد می‌تواند در مذاکرات مهم پیش‌رو، دست بالا را در اختیار تیم دیپلماسی کشورمان قرار دهد. مردم با حضور خود در جشن سالگرد انقلاب، سنگ تمام گذاشتند و نشان دادند برای منافع ملی کشور حاضر به انجام هر کاری هستند. این حضور البته برای جناب روحانی نیز اعتبار مضاعفی ایجاد می‌کند که می‌تواند با تاکید بر کنارگذاشتن اختلافات و رهاکردن مسایل آسیب‌زا برای منافع ملی، اجابت آن از سوی مردم را شاهد باشد. اینکه رییس‌جمهور کشور دارای چنین منزلتی باشد برای همه شهروندان ایرانی موجب سربلندی است؛ اتفاقی که کمرنگ شدن آن طی هشت‌سال گذشته بسیاری از نخبگان، اندیشمندان و فرهیختگان کشور را می‌آزارد. درعین‌حال قابل پیش‌بینی بود که گروه اقلیت تندور، عرصه را به‌راحتی خالی نکند. آنان به خوبی می‌دانند با حضور گسترده مردم در انتخابات 24 خرداد و سایر عرصه‌ها مانند راهپیمایی روز گذشته، امکان تداوم فضای تندروی را از دست داده‌اند.
پس تلاش کردند در برخی پلاکاردها، پوستر‌ها و شعارهای کم طنین، این جلوه انسجام ملی را بر هم زنند. نگارنده شاهد پخش اطلاعیه‌هایی با عناوینی مجعول مانند «مدافعین استقلال ایران» بود که سیاست خارجی دولت حاضر در عرصه تفاهم با 1+5 را زیر سوال برده بود. حال می‌توان بهتر منظور رییس‌جمهور از لزوم ورود استادان دانشگاه، فرهیختگان و نخبگان برای دفاع از توافق ژنو و سیاست خارجی تنش‌زدایی را درک کرد. تندروها روز گذشته هم در دریای انبوه مردمی که به اصلاحات و اعتدال و اداره کشور بر اساس عقلانیت و تدبیر رای داده‌اند، گم شدند. بر این اساس رفتارهای آنان را می‌توان درک کرد و البته این تحرکات بسیار جزیی و کم اثر را نباید جدی گرفت. متاسفانه شاهد بودم یکی از تلویزیون‌های فارسی زبان به لطف تلاش‌های چند روزه این اقلیت تندرو، چهره‌ای از مراسم ملی ما به جهان مخابره کرد که گفتمان جدید که گفتمان همدلی و انسجام است را با خبر برخی اقدامات غیرسازنده در حاشیه راهپیمایی، کم‌فروغ جلوه داد. انتظار می‌رود مسوولان برگزاری مراسم و صداوسیما در انعکاس راهپیمایی به‌گونه‌ای عمل کنند که موجب دلسردی مردم نشود. اصلاح‌طلبانی که به‌عنوان یکی از نیروهای اصلی شکل‌دهنده انقلاب، از مردم برای حضور در این روز دعوت کرده بودند، مورد انتقاد گروه‌های تندرو قرار دارند که چرا چنین دعوتی را صورت دادند. اگر احساس شود برخی رسانه‌های رسمی نیز در جهت خواست این تندروها عمل می‌کنند، اتفاق سازنده‌ای رخ نداده است. همه باید در شرایط امروز با رییس‌جمهور ملت هماهنگ باشند تا دستاوردهای 24 خرداد و 22 بهمن را به‌نفع کشور ذخیره کنند. درعین‌حال انتظار می‌رود پس از این راهپیمایی بزرگ در زمینه‌های مختلف شاهد گشایش‌های بیشتری باشیم. در شرایطی که طیف‌های مختلف سیاسی و نیروهای منتقد در کنار یکدیگر قرار داشتند نباید برخی فعالان سیاسی در «محدودیت» به سر برند و کدورت‌ها همچنان باقی بماند. امروز دولتی بر سر کار است که ظرفیت استفاده از بخش‌های بزرگی از مردم را برای توسعه و آینده‌ای بهتر دارد. نگارنده به سهم خودم از آقای روحانی به سبب دعوت از همه سلایق، هماهنگی‌هایی که برای این امر صورت دادند تا مراسم در اندازه‌های ملی خود برگزار شود و البته سخنان سنجیده ایشان که علاوه بر صلابتی که شایسته سخنرانی این روز است، از انسجام و ادبیات فاخر بهره‌مند بود تقدیر می‌کنم. سخنرانی رییس‌جمهور به گونه‌ای ایراد شد که این جمعیت بزرگ می‌توانستند از این سخنان به خود ببالند و خواسته‌های مردم را به‌گونه‌ای پوشش دهد که هر کدام بتوانند حرف دل خود را در این بیانات بشنوند.
گزینه حضور ملت در برابر همه گزینه‌ها
امیر دبیری‌مهر در روزنامه تهران امروز به حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن اشاره کرد:
35سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی تردیدی وجود ندارد که این رویداد یکی از مهم‌ترین حوادث دوران‌ساز جهان معاصر بوده است. انقلابی که برای «استقلال ایران»؛ «آزادی مردم»، «برقراری جمهوریت و مردمسالاری» و«حاکمیت ارزش‌های الهی و اسلامی در همه شئونات کشور» آغاز شد و در بهمن 1357 به‌ثمر رسید و در 35سال گذشته ضمن عبور از موانع و بحران‌های فراوان به بهای والایی که خون صدها هزار شهید است به دستاوردهای ارزشمندی رسیده؛ ولی همچنان براساس منطق استوار استمرار انقلاب، آرمان‌های نخستین را جست‌وجو می‌کند. این آرمان‌ها از چنان نیرو و قوت ودرونی برخوردارند که هنوز شور و حال انقلابی یک ملت را مثل روزهای نخست بیدار نگه می‌دارد و حماسه‌های با شکوهی مانند حماسه حضور مردم در راهپیمایی 22بهمن را رقم می‌زند.
دیروز در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی مجددا مردم ایران با سلایق و دیدگاه‌ها و عقاید مختلف با وحدت‌نظر حول سه مفهوم مقدس یعنی «ایران عزیز» و «نظام جمهوری اسلامی» و «انقلاب اسلامی» به خیابان‌ها آمدند و ضمن گرامیداشت سالروز نهضت بزرگ اسلامی خویش با آرمان‌های نخستین این انقلاب شکوهمند مردمی تجدید بیعت کردند.اما حضور شکوهمند ملت ایران در 22 بهمن امسال از جهاتی واجد اهمیت فراوانی است که می‌تواند زمینه‌ساز توفیقات کشور در عرصه‌های مختلف در روزهای آینده باشد. مردم ایران در شرایطی با کشور و انقلاب و نظام و رهبر خود تجدید بیعت کردند که در هفته‌های اخیر مقامات آمریکایی به‌جای اعتماد‌سازی و جبران مافات دشمنی‌های گذشته در فضای پیش امده بعد از توافق ژنو با خوی استکباری و مهاجمانه و گستاخانه مجددا به تکرار مواضع نابخردانه و شکست خورده خود در سال‌های گذشته پرداختند و با تهدید مردم ایران از وجود گزینه‌های مختلف روی میز تصمیم‌گیری مقامات کاخ سفید سخن گفتند ادعایی که حاوی تهدید‌های تکراری و پوشالی است.تهدیدهایی که در 35 سال گذشته در مواقعی مثل جنگ و ترور و کودتا که جامه عمل پوشیده نیز تاثیر بر عزم پولادین این ملت عزت طلب و پیشرفت خواه نداشته است و عجیب است که تصمیم‌گیران آمریکایی با این همه تجربه شکست در توسل به تهدید و زور باز به این ریسمان پوسیده دست می‌آویزند و گویی عقلانیت سیاسی در واشنگتن دچار جزر و مد می‌شود.
در چنین شرایطی و با این حضور میلیونی مردم در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مهم‌ترین پشتوانه قدرت و اقتدار دولت و دستگاه دیپلماسی کشور یعنی حمایت مردمی به بهترین و صریح‌ترین شکل خود را نشان داده و پیام خود را به بدخواهان ملت در صحنه بین‌المللی رسانده است و آن پیام این است که آرمان‌های تاریخی این ملت یعنی پیشرفت و استقلال وآزادی و مردمسالاری دینی و حیات معنوی، آرمان‌هایی کاملا خردمندانه و صلح طلبانه و مترقی است و چنینی آرمان‌هایی به هیچ قیمتی قابل اغماض و عدول نیست و نه تنها آمریکا بلکه همه جهان هم به تعبیر امام راحل عظیم‌الشان نمی‌توانند روی خواسته‌های بحق یک ملت متمدن و ریشه‌دار پا بگذارند و در اراده ملی کشور خدشه‌ای وارد سازند و بهترین گزینه آنها احترام و سر فرود آوردن در برابر این آرمان‌هاست.
امید است همه دست‌اندرکاران و مدیران و مسئولان کشور در بخش‌های مختلف با درک اهمیت امانتی که از جانب این ملت بزرگ به آنها واگذارشده، خود را برای خدمت هرچه بیشتر و بهتر به ملت عزیز مهیا سازند و به‌طور خاص دستگاه دیپلماسی با تکیه بر این حمایت و اراده سترگ ملی روند مذاکرات پیش رو را با قوت و اقتدار بیشتر برای افزایش منافع ملی در تعامل با قدرت‌های جهانی ادامه دهد و طرف‌های مقابل نیز به خوبی درک کنند که مذاکره‌کنندگان و نمایندگان ملت در صحنه‌های مختلف جز در چارچوب خواسته‌ها و مصالح و منافع مردم توان و اختیار مذاکره و معامله‌ای نداشته و آنها نیز فقط با زبان تکریم و احترام و به رسمیت شناختن حقوق حقه مردم ایران می‌توانند با نمایندگان ملت مذاکره کنند.
اوج حماسه سیاسی
محمدکاظم انبارلویی در روزنامه رسالت نوشت:
دیروز ملت بزرگ و بیدار ایران با حضور حماسی در راهپیمایی یوم‌الله 22 بهمن چشم جهانیان و بویژه قدرت‌های بزرگ را مبهوت کرد.
35 سال استقامت و پایداری، 35 سال بصیرت و بیداری، 35 سال نشاط و سرزندگی در مبارزه با طواغیت جهان، 35 سال هوشیاری در رصد فریب دشمنان اسلام و ایران، 35 سال پایبندی به قرآن و پیروی از احکام اسلام، 35 سال وفاداری به رهبری پاک و پیامبرانه امام خمینی (ره) و رهبر مظلوم و معظم انقلاب اسلامی، 35 سال پنجه در پنجه استبداد و استکبار جهانی بویژه آمریکا و صهیونیسم بین‌الملل انداختن و بالاخره 35 سال ایثار، فداکاری، جانبازی و بر سر پیمان خویشتن خود با خدا ماندن... تصویری است که امسال به مناسبت سال حماسه سیاسی، ملت مسلمان ایران از خود در جهان واتاب داد.
گزینه حضور حماسی در صحنه از آغاز شکل‌گیری نهضت اسلامی امام خمینی(ره) همواره پاسخ گزینه دشمن در جنگ سخت و نرم بوده است.
این گزینه برتری خود را همواره به گزینه‌های دشمن نشان داده است و تاریخ می‌تواند به آن گواهی دهد. امسال این گزینه شفاف‌تر از سال‌های گذشته بود.
مجمع روحانیون مبارز یک‌شنبه گذشته در آستانه برگزاری راهپیمایی عظیم یوم الله 22 بهمن با حضور در مرقد حضرت امام خمینی(ره) با آرمان‌های مقدس امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی تجدید پیمان کرد. این یک رویکرد مبارک است. مجمع روحانیون مبارز در فتنه 88 کارنامه قابل قبولی از خود در دفاع از نظام و میراث امام خمینی(ره) ارائه نکرد. آن هنگام که رهبری مظلوم انقلاب اسلامی در پاسداشت از جمهوریت و اسلامیت نظام تمام قد در برابر اهل فتنه ایستاد و از حماسه حضور 40 میلیونی ملت در انتخابات ریاست جمهوری دور دهم حمایت کرد، مجمع روحانیون مبارز همصدا با فتنه‌گران راه خود را از راه امام (ره) که فرمود؛ "میزان رای ملت است" جدا کرد.
در حالی که رهبری انقلاب اسلامی برای مهار فتنه در نماز جمعه تاریخی 29 خرداد خطبه خواند، مجمع روحانیون مبارز در روز 30 خرداد به عنوان اعتراض به اعلام نتایج انتخابات اعلام راهپیمایی کرد. روز30 خرداد روز اعلام جنگ منافقین با نظام مقدس جمهوری اسلامی در سال 60 بود. لذا مجمع همصدا با منافقان و مخالفان نظام دستور سنگربندی خیابانی و مقابله با جمهوریت نظام را صادر کرد. اما در همین مجمع انسان‌های ارزشمندی بودند که ولو دیر هنگام اعلام راهپیمایی را پس گرفتند و حاضر نشدند ننگ اعلام محاربه با نظام مقدس جمهوری اسلامی در کارنامه آنها ثبت شود. از آن هنگام به بعد تا عاشورای سال 88 تمام کشور، نه تنها تهران دستخوش ناآرامی بود. کسانی که فتنه را کلید زده بودند، می‌خواستند تا سرنگونی نظام آن را دنبال کنند در فتنه سال 88 ده‌ها نفر کشته شدند. آرمان‌های امام (ره) به سخره گرفته شد، شعارهای انقلاب را معکوس کردند و حتی اهل فتنه نوک تیز حمله خود را به سمت اصل نظام گرفتند.
اما متاسفانه مجمع روحانیون مبارز در همه این ایام ساکت بود و با سکوت خود از فتنه حمایت کرد.
در همان زمان یک سئوال در ذهن متدینین مطرح بود که اگر این جماعت با منتخب ملت مسئله دارند، چرا حمله خود را به شعارهای انقلاب و اهداف امام نشانه گرفته‌اند؟ سئوال این بود: وقتی تمثال مبارک امام (ره) را در دانشگاه تهران در 16 آذر 88به آتش کشیدند چرا عده‌ای در مجمع روحانیون مبارز که قبل از انقلاب و بعد از انقلاب جانشان را برای امام فدا می‌کردند ساکت بودند و حتی یک بیانیه خشک و خالی در محکومیت این عمل زشت صادر نکردند؟
سئوال متدینین این بود که وقتی در عاشورای 88 منافقان شعار مرک بر اصل ولایت فقیه را مطرح کردند، چرا اعضای مجمع در برابر این پدیده شوم و خائنانه ساکت بودند؟
سئوال متدینین این بود که وقتی انقلاب اسلامی به بهانه دروغ تقلب در انتخابات توسط ارتش رسانه‌ای غرب مورد هجوم قرار گرفت، چرا مجمع در این جنگ نابرابر سکوت اختیار کرد؟
چرا آنان جایی که باید فریاد می‌زدند و در کنار مردم و انقلاب قرار می‌گرفتند ساکت بودند. این سئوالات و ده‌ها سئوال در ذهن مردم بود که بی‌پاسخ ماند. اکنون این پرسش در ذهن برخی که خود همگرایی با جریان فتنه داشتند و دارند هم وجود دارد، چرا سکوت؟ چرا سکوت؟
لذا یک‌شنبه گذشته حضرت آیت‌الله موسوی بجنوردی یکی از اعضای محترم مجمع روحانیون مبارز در مرقد حضرت امام مورد سئوال خبرنگار آرمان قرار می‌گیرد. خبرنگار سئوال می‌کند؛ "به نظر می‌آید مجمع روحانیون مبارز چند سالی بود که آنچنان فعالیتی نداشت. دلیل این سکوت چه بود؟" ایشان می‌فرمایند: "مجمع هر دو هفته یکبار جلسه تشکیل می‌دهند و در این جلسات اعضا در خصوص موضوعات روز داخلی و بین‌المللی اظهار نظر می‌کنند... به دلایل معذوریت‌هایی که به وجود آمده بود ترجیح می‌دادند موضوعات جلسات در رسانه‌ها مطرح نشود، تشکل ما در هشت سال گذشته فعال بوده است. ما همیشه فعال بوده‌ایم و اکنون هم که دولت تدبیر و امید براساس عقلانیت مشغول فعالیت است فضایی را برای ما به وجود آورده که می‌توانیم بهتر از گذشته فعالیت کنیم". هر کس که این توضیحات را بخواند در می‌یابد که این پاسخ آن سئوالات نیست. کسی نگفته است شما مشروح مذاکرات خود را بیایید به مردم بگویید. سئوال این است چرا بر خلاف مرامنامه خود و برخلاف منشور برادری
امام (ره) از نظام، ولایت فقیه، انقلاب و کشور در توفان فتنه 88 دفاع نکردید و در کنار مردم نایستادید.
چرا همین اقدام خوب و شایسته‌ای را که مجمع در 35 سالگی انقلاب در مرقد امام (ره) برای اعلام همبستگی با آرمان‌های بنیانگذار جمهوری اسلامی و مردم انجام دادند در سال 88 نکردند. این که دیگر هیچ هزینه‌ای برای آنها نداشت.
اگر پس از شعار ننگین مرگ بر اصل ولایت فقیه منافقان در محرم 88 "مجمع" با حضور در مرقد مطهر امام (ره) از واضع اصلی تئوری ولایت فقیه دفاع می‌کرد با تجدید پیمان با نظامی که امام با خون و دل آن را بنیان نهاده بود حمایت می‌کرد می‌توانست کارنامه قابل قبولی برای فرار از سکوتی باشد که اکنون قابل قبول نیست. این کم‌ترین توقع مردم از شما بود و کم هزینه‌ترین اقدام از سوی شما، سئوال این است چرا همین را دریغ فرمودید؟
امسال برای اولین بار پس از فتنه سال 88 مجمع روحانیون مبارز به مناسبت پیروزی انقلاب بیانیه داد. علی‌رغم کاستی‌های این بیانیه باید از آنها تشکر کرد. امسال مجمع با حضور در مرقد مطهر حضرت امام (ره) بیعت گذشته خود را با امام ومردم تجدید فرمود. مفهوم این کار چیست؟ مفهوم این کار شکست مفتضحانه اتاق فتنه در لندن، تل آویو و واشنگتن است. آنها می‌خواستند بخشی از نیروهای انقلاب و امام (ره) را از پیکر نظام جدا کنند. صبوری رهبری باعث شد دشمن این آرزو را به گور ببرد. آقای خاتمی به همین مناسبت نیز گفته بود؛ "برای تحقق حماسه سیاسی مورد نظر رهبری باید زمینه رفع کدورت‌ها فراهم شود". این حرف درستی است.
روز 22 بهمن بهترین روز برای رفع کدورت‌ها و پر کردن شکاف نخبگان است و لو آن شکاف به سنگینی یک فتنه باشد.
روز 22 بهمن روز تحکیم اتحاد ملی و انسجام اسلامی است.
روز 22 بهمن روز جمع شدن زیر پرچم نورانی جمهوری اسلامی و پشت سر امام (ره) و رهبری است. هر کسی که سخن از تفرقه و جدایی بزند به بیراهه می‌رود و هر کس که سخن از وحدت و آشتی به میان می‌آورد یک قدم از دشمنان نظام دور و ده‌ها قدم به دوستان نظام و انقلاب نزدیک می‌شود.
دیروز خیابان‌ها مملو از جمعیت میلیونی ملت ایران بود که فارغ از زبان، نژاد و قومیت اسلام و خدا را فریاد زدند و نام و یاد
امام (ره) را گرامی داشتند و با رهبری معظم به عنوان تداوم بخش راه امام (ره) تجدید بیعت کردند.
لذا از مجمع روحانیون می‌خواهیم به برخی دوستان و رفقایشان که امروز در حبس و حصر هستند و همچنان بر طبل تفرقه و فتنه می‌کوبند بگویند؛ از خر شیطان بزرگ پیاده شوید، ایستادن در برابر قرآن و ملت یک فکر بیهوده و عبث است، 35 سال این تفکر به آزمون گذاشته شد و هر بار بدتر از بار قبل مردود شد.
ای کاش بیعت با امام (ره) و حضور در مرقد مطهر بنیانگذار جمهوری اسلامی و واضع تئوری ولایت فقیه توسط "مجمع روحانیون مبارز" در سال 88 صورت می‌گرفت. ای کاش بیانیه مجمع در سال 92 در مورد یوم الله 22 بهمن در بهمن 88 صادر می‌شد. اما برای پیوستن به انقلاب، امام و مردم هیچ‌گاه دیر نیست. بازگشت به اردوگاه انقلاب و همگرایی با مردم نشانه شکست دشمن در جنگ نرم علیه ملت ایران است. اعضای مجمع با حضور در مرقد امام (ره) و راهپیمایی 22 بهمن امسال گامی برای تعظیم حماسه سیاسی برداشت. این گام یک رویکرد مبارک است و باید آن را گرامی داشت.