براساس گزارش CNN، شباهت نزدیک میان مولکول‌های سازنده تار عنکبوت و پروتئین‌های بدن انسان به آن معنی است که سلول‌های انسانی نیز می‌توانند به شکل رشته‌ای رشد کنند.
بافتی که از تارهای عنکبوت ساخته شده‌است زمانی که درون بدن انسان کاشته می‌شود، سلول‌های اطراف را تحریک می‌کند تا اطراف بافت عنکبوتی تکثیر شوند.
از آنجایی که پرورش عنکبوت و تولید تار عنکبوت کاری بسیار طاقت‌فرسا و دشوار است،دانشمندان در موسسه اورتوکس به‌جای تار عنکبوت واقعی از نمونه مصنوعی آن استفاده می‌کنند. این دانشمندان برای تولید حجم بیشتری از تار عنکبوت از کرم‌های ابریشم که سرعت تولید تار در آنها هزار برابر عنکبوت‌ها است استفاده می‌کنند و سپس تارهای این کرم‌ها را به ساختار مولکولی‌اش تجزیه می‌کنند.
ریسیدن دوباره این مولکول‌ها در قالب تار منجر به قرار گیری آنها در نزدیکی یکدیگر و ایجاد تاری بسیار مستحکم‌تر از تار کرم ابریشم خواهد شد. از مجموعه این تارها می‌توان بافت‌های کاشتنی برای ترمیم بخش‌های آسیب‌دیده بدن مانند زانوها تولید کرد.
به گفته محققان چنین بافتی می‌تواند به ترمیم غضروفی در زانوهای آسیب‌دیده کمک کرده و بسیاری از افراد را از جراحی تعویض زانو نجات دهد. قرار است اولین دور از آزمایش انسانی این بافت‌های عنکبوتی برای ترمیم اندام‌های بدن از سال جاری آغاز شود.
علاوه بر ترمیم زانو، دانشمندان امیدوارند در آینده بتوان از تارهای عنکبوت برای ترمیم لگن، شانه‌ها، قوزک پا،دیسک کمر و دیگر مفاصل آسیب دیده و مبتلا به آرتروز استفاده کرد. خوش‌بینی دانشمندان در شرکت اورتوکس به اندازه‌ای است که امیدوارند روزی از این شیوه بتوان برای ترمیم نخاع آسیب‌دیده نیز استفاده کرد.