به گزارش لایوساینس این پژوهشگران زنانی را که برای درمان ناباروری مراجعه کرده بودند- چه به علت ناباروری خودشان و چه ناباروری همسرشان- بررسی کردند و دریافتند که زنان نابارور در مقایسه با زنانی که به علت ناباروری همسرشان یا ناباروری بدون علت مشخص مراجعه کرده بودند، با احتمال دو برابر بیشتر ممکن است هنگام تولد وزن کمی داشته باشند (کمتر از 2.5 کیلوگرم).
این یافته‌ها حتی پس از آنکه پژوهشگران سایر عوامل موثر بر باروری زنان از جمله »نمایه توده بدنی» (BMI) و سابقه قبلی زایمان را در نظر گرفتند، به قوت خود باقی بود.
اما به گفته این پژوهشگران با توجه به کوچک بودن این بررسی و اینکه نخستین مورد از این نوع است، پژوهش بیشتری برای اثبات این رابطه لازم است. و همچنین به گفته آنان از آنجایی که این بررسی در سوئد انجام شده بود، روشن نیست که آیا این نتایج درباره زنان در کشورهای دیگر هم صدق می‌کند یا نه.
یک یررسی پیشین نشان داده بود که زنانی که هنگام تولد کمتر از ۱.۵ کیلوگرم وزن داشته‌اند، نسبت به آنانی که وزن هنگام تولدشان بالاتر بوده است، با احتمال کمتری در میانه دهه ۲۰ زندگی‌شان بچه‌دار شده بودند، اما در آن بررسی این مسئله که آیا این زنان دچار مشکلات باروری تشخیص داده بودند یا نه، مورد توجه قرار نگرفته بود.
در این بررسی جدید اطلاعات مربوط به ۱۲۰۰ زن که اغلب در دهه ۲۰ و ۳۰ زندگی بودند و به همراه همسران‌‌شان در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ برای درمان ناباروری مراجعه کرده بودند،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
حدود ۳۸ درصد این زوج‌‌ها دچار مشکلات باروری مربوط به زنان بودند، حدود ۲۷ درصد مشکلات باروری مربوط به مردان داشتند، و در ۷ درصد موارد مشکل باروری هم به مرد و هم به زن مربوط بود، و در ۲۸ درصد موارد علت ناباروری نامشخص بود.
حدود ۳ درصد از این زنان به طور زودرس (پیش از هفته ۳۷ بارداری) متولد شده بودند، و ۳.۶ درصد آنان هنگام تولد وزنی کمتر از ۲.۵ کیلوگرم داشتند.
به گفته این پژوهشگران دلیل این رابطه میان وزن هنگام تولد و باروری معلوم نیست، اما یک امکان این است که محدودیت رشد در رحم ممکن است بر کارکرد اندام‌های تناسلی در ادامه زندگی اثر بگذارد. بررسی‌های پیشین محدودیت رشد جنین را با کاهش میزان تخمک‌گذاری در سنین بعدی ارتباط داده بودند.