به گزارش آسوشیتدپرس منجمد کردن تخمک‌ها برای مدت‌های درازی به عنوان روشی تجربی نامبرده می‌شده است، اما جامعه پزشکی تولیدمثلی آمریکا اعلام کرده است که دیگر این چنین نیست. این گروه به بررسی‌های اشاره کرده است که نشان داد زنانی که از تخمک‌های منجمدشده و ذوب شده استفاده می‌کنند، به همان اندازه استفاده از تخمک‌های ساده، در درمان ناباروری بخت باردار شدن دارند.
انتظار می‌رود این اعلام با واداشتن سازمان‌های بیمه‌گر به پرداختن پول برای استفاده از این روش و افرایش تعداد بانک‌های تخمک مانند بانک‌های اسپرم، به افراد دچار سرطان کمک کند تا باروری‌شان را حفظ کنند.
اما موضوع بحث‌برانگیز این است: آیا زنان از جهات دیگر سالم باید تخمک‌های‌شان به عنوان نوعی یک روش حفاظتی دربرابر ناباروری در آینده، تا انتهای دهه 30 زندگی‌شان و پس از آن، یعنی هنگامی که پنجره امکان بچه‌دارشدن به سرعت در حال بسته شدن است، به صورت منجمد ذخیره کنند یا نه.
این تکنولوژی گران‌قیمت که بیمه استفاده از آن را برای موارد انتخابی پوشش نمی‌دهد، به شدت صرفا برای این استفاده بازاریابی می‌شود.
اما این جامعه پزشکی که نماینده پزشکانی است که به درمان ناباروری می‌پردازند، از استفاده از تخمک‌های منجمد شده صرفا برای به تاخیرانداختن بچه‌دارشدن تا سنین بالاتر در زنان حمایت نمی‌کند. نتیجه‌گیری این جامهه این است که هنوز کاملا روشن نیست که چه زنانی نامزد مناسبی برای استفاده از این روش هستند، یا اینکه آیا زنانی که تخمک‌های‌شان را با این روش ذخیره می‌کنند، حس کاذب امنیت نخواهد داد.
دکتر سامانتا فایفر از دانشگاه پنسیلوانیا که رئیس کمیته تعیین‌کننده این اصول راهنما بوده است، می‌گوید: "حرف آخر این است که با استفاده از این روش هیچ تضمینی به زنان نمی‌توان داد. بسیاری از زنان علاقمند به استفاده از این تکنولوژی در انتهای دهه 30 یا ابتدای دهه 40 زندگی هستند، و ممکن است نسبت به سایر زنان کمترین بخت باروری را داشته باشند."
بر اساس این اصول راهنما هر کسی که در نظر دارد تخمک‌هایش را منجمد کند نیاز به مشاوره دقیقی درباره سنش و نسبت موفقیت در صورتی که با ذوب کردن این تخمک‌های منجمد شده بخواهد از آنها در تلقیح آزمایشگاهی استفاده کند، دارد.
دکتر اریک ویدرا از دانشگاه جورج‌تاون که در نوشتن این اصول راهنما همکاری داشته است، می‌گوید: "این روش حفاظت از باروری ممکن است برای بسیاری از زنان ضرورتی نداشته باشد.
اما طرفداران منجمد کردن تخمک می‌گویند برداشتن عنوان تجربی از این روش، زنان بیشتری را ترغیب خواهد کرد که این گزینه را در نظر بگیرند، و آنها انتخابی آگاهانه انجام خواهند داد.
در حال حاضر اسپرم به طور معمول برای حفظ باروری منجمد می‌شود. همچنین رویان‌های اضافی زوج‌هایی که تحت تلقیح آزمایشگاهی قرار می‌گیرند، نیز در صورتی که آنها بخواهند از آنها در بارداری‌های بعدی استفاده کنند، به صورت منجمد نگهداری میشوند.
اما منجمد کردن تخمک روش مشکل وظریف‌تری نسبت به منجمد کردن اسپرم یا رویان است. مشکل این است که تخمک حاوی مقداری زیادی از آب و روش‌های اولیه منجمد کردن و ذوب کردن باعث ایجاد بلورهای یخی می‌شد که به تخمک‌ها آسیب می‌رساند یا آنها را از بین می‌برد. در طول دهه گذشته دانشمندان روش‌های منجمدکردن سریعی به نام virification را ابداع کرده‌اند که به نظر می‌رسد این مشکل را برطرف کرده است.
در چند سال گذشته منجمد کردن تخم به عنوان روشی تجربی به زنان یا دختران کم‌سن‌تری پیشنهاد می‌شد که دچار سرطان یا بیماری‌های وخیم دیگر تشخیص داده شده بودند که تخمدان‌های آنها را از بین می‌برد.
اما اکنون مسئله ناباروی ناشی از سن مطرح است: بر اساس آمار مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا از هر 5 زن یک نفر اولین فرزندش را پس از 35 سالگی به دنیا می‌آورد. با این وجود توانایی باورری در حدود 35 سالگی زنان و با سرعت بیشتر در حدود 40 سالگی افت می‌کند. زنان در این هنگام تخمک‌های باقیمانده کمتری دارد، و این تخمک‌های سالمندتر باقیمانده آنقدرها سالم نیستند، و این وضعیت به معنای ان است که این زنان در صورت باردارشدن با احتمال بیشتر سقط جنین روبه‌رو هستند.
برای منجمد کردن تخمک، ابتدا برای یک هفته به زنان مقادیر بالایی هورمون ترزیق می‌کنند تا آنها تعداد هر چه بیشتری تخمک در تخمدان‌های آنها رشد کند. سپس این تخمک‌ها در یک عمل سرپایی که ممکن است گاهی بدون هزینه داروها 10 تا 15 هزار دلار هزینه داشته باشد، بدراشته میشوند. کلینیک‌ها همچنین هزینه نگهداری تخمک‌ها را هم دریافت خواهند کرد و زنانی که بخواهند از این تخمک‌های‌شان استفاده کنند باید هزاران دلار دیگر بپردازند تا تلقیح آزمایشگاهی برای آنها انجام شود.
در حال حاضر تخمینی از شمار زنانی که تخمک‌های‌شان را منجمد کرده‌اند، وجود ندارد، اما کمیته فایفر می‌گوید چهار بررسی کاملا کنترل‌شده اروپایی که تلقیح آزمایشگاهی (IVF) با استفاه از تخمک‌های تازه و تخمک‌ها منجمدشده زنان جوانتر را مقایسه کرده‌اند، تفاوت چندانی در احتمال باردداری در میان این دو گروه را نشان نداده‌‌اند.
اما آیا احتمال نقائص هنگام تولد نوزادان تفاوتی خواهد کرد؟ تا به حال فقط 1500 مورد تولد زنده ناشی از تخمک‌های منجمد در سراسر دنیا رخ داده است، در حالی که حدود یک میلیون مورد IVF با استفاده از تخمک‌های تازه تا به حال انجام شده است. اما به گفته فایفر یک بازبینی اخیر 1000 مورد نوزاد متولد شده از تخمک‌های منجمد افزایشی در خطر نقائص جنینی را نشان نداد.
