براساس گزارش BBC، پلیس مالزی درکنار تجسس خانه‌های این دو، زندگی خانوادگی و وضعیت روانی زهاری احمدشاه خلبان 53 ساله و فارق عبدالحمید کمک خلبان 27 ساله این پرواز را نیز به دقت مورد بررسی قرار داده‌است.
تغییر مسیر تمرکز جستجوها به سوی خلبان و کمک خلبان این پرواز که هشت روز است به معمایی بزرگ تبدیل شده، پس از اعلام رسمی مقامات مالایی انجام گرفت که اعلام کردند سیستم‌های ارتباطاتی هواپیما از عمد قطع شده‌اند و سپس مسیر پرواز از مسیر اصلی‌اش منحرف شده‌است.
نظریه هواپیماربایی که تا پیش از این چندان جدی گرفته نمی شد، اکنون به اصلی‌ترین گزینه ممکن برای توضیح دلیل ناپدید شدن پرواز 370 مالزی تبدیل شده‌است. سیستم ارتباطاتی این هواپیما در حین پرواز از روی عمد قطع شده که ممکن است این‌کار توسط خدمه پرواز انجام شده‌باشد، داوطلبانه یا تحت فشار زور و تهدید.
از این رو اکنون تمرکز اصلی برروی افراد حاضر در این پرواز مرموز قرار گرفته‌است و محققان تمامی سرنشینان،همگی مسافران و خدمه را مورد بررسی قرار می‌دهند تا از بروز کوچکترین اختلال روحی روانی، مشکلات خانوادگی و یا استرس زیاد در زندگی آنها پیش از سوار شدن به هواپیمای بوئینگ باخبر شوند. هنوز از ربایش هواپیمای خطوط هواپیمایی اتیوپی توسط کمک خلبان این هواپیما که قصد داشت از سوئیس پناهندگی سیاسی بگیرد، چند هفته بیشتر نمی‌گذرد. خلبان پرواز مالزی از سابقه قابل قبولی برخوردار است اما پلیس همچنان درحال بررسی خانه این خلبان باسابقه به‌سر می‌برد.
براساس اطلاعات ماهواره‌ای، بوئینگ 777 پرواز 370 مالزی پس از ارسال آخرین سیگنال خود روی رادار، دست‌کم برای هفت ساعت به پرواز خود ادامه داده‌است و این هواپیما اکنون می‌تواند در هر نقطه‌ای در حدفاصل میان قزاقستان تا اقیانوس هند باشد.
نجیب رزاق نخست‌وزیر مالزی پس از بیان این اطلاعات هیچ اشاره‌ای به احتمال ربایش هواپیما نکرد و تنها به گفتن اینکه تمامی احتمالات در دست بررسی هستند اکتفا کرد.
هندوستان عملیات جستجوی خود در مناطق دورافتاده‌ای مانند جزایر نیکوبار و آندامان و همچنین خلیج بنگال را روز یکشنبه متوقف کرده و اعلام کرد توقف عملیات جستجو به درخواست مقامات مالایی بوده‌است. از سویی دیگر چینی‌ها که 153 نفر از شهروندانش در این پرواز حضور داشته‌اند به مالزی برای دریافت اطلاعات دقیق و کامل فشار می‌آورد.
ردیابی لحظه‌به‌لحظه بوئینگ
اطلاعات ماهواره‌ای که از موتور هواپیما به دست آمده نشان می‌دهد زمانی که هواپیما به نقطه تقاطع مرز ترافیک هوایی مالزی و ویتنام رسیده‌است، فرستنده این هواپیما که سیگنال‌های شناسایی را برای رادارها ارسال می‌کند،خاموش شده‌است. براساس اطلاعات رادارهای نظامی، هواپیما پس از آن به سمت مالزی پرواز کرده و سپس به سمت شمال غرب حرکت کرده‌است.
ماهواره‌ها تا ساعت 8:11 به وقت محلی سیگنال‌های هواپیما را دریافت می‌کردند، یعنی هفت‌ساعت پس از قطع ارتباط با هواپیما، اما ماهواره‌ها با استفاده از اطلاعات دریافت شده قادر به مکان‌یابی هواپیما نبودند. براساس اطلاعات موجود ماهواره‌ای دو مسیر، مسیری شمالی که از مرز قزاقستان تا شمال تایلند کشیده شده و مسیری جنوبی که از اندونزی تا جنوب اقیانوس هند امتداد دارد،برای حرکت نهایی این هواپیما درنظر گرفته شده‌است.
براساس این دو مسیر فرضی، جستجوگران در تلاشند تا اطلاعات راداری کشورهایی که ممکن است هواپیما از مرز هوایی آنها عبور کرده‌باشد،از جمله تایلند، میانمار، نپال، بنگلادش، بوتان، چین، هندوستان و پاکستان را به دست آورند. درحال حاضر 14 کشور، 43 کشتی و 58 فروند هواپیما درگیر عملیات تجسس برای یافتن این پرواز هستند.