به گزارش ایرنا، روح الله موسوی خمینی در 20 جمادی الثانی 1320 هجری قمری در شهرستان خمین، در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. پـدرش سید مصطفی، مجتهدی بنام و مبارزی شجاع بود، زمانی که امام خمینی پنج مـاه بیشتر نداشت، حاکمان جور وقت پدرش را به جرم حق طلبی و آزادی خواهی به شهادت رساندند.
بدیـن ترتیب وی در دامان مادری با فضیلت و عمه‌ای شجاع و حق جـو، درس‌های ایثار و فداکاری را فرا گرفت، اما در 15 سالگی این 2 حامی بزرگ زندگی اش را از دست داد.
ایشان تحصیلات ابتدایی خود را در خمین و نزد میرزا محمود و در مکتب ملاابوالقاسم در مدرسه احمدیه آن دیار سپری کرد و نزد برادر بزرگش مرحوم آیت الله پسندیده به آموختن صرف، نحو و منطق همت گماشت.
امام راحل برای آموختن بیشتر به حوزه ی علمیه اراک رفت که این حوزه از بزرگترین مرکزهای دینی آن زمان محسوب می شد و پس از آن وارد حوزه ی علمیه قم شد و از محضر استادان بنامی چون آقا علی ادیب تهرانـی و آیات عظام سید محمد تقـی خـوانساری، سیـد عـلی یثربی کاشانی و حاج شیخ عبدالکریـم حایری یزدی کسب فیض کرد.
امام که اینک به عـنـوان یـکـی از مـدرسان و مجتهدان صـاحب رای در فـقـه، اصـول، فلسفه، عرفــان و اخلاق شناخته می شد، آنچه را که سال های متمادی با سختی و مشقت آموخته بود با صبوری و پشتکار در اختیار طلبه ها و دانش پژوهان علوم دینی در حوزه علمیه قـم، مدرسه فیضیه، مسجـد اعظم، مسجـد محمـدیه، مـدرسه حـاج ملاصـادق و مسجد سلماسی قرار داد.
سپس امام به نجف رفت و 14 سال در این شهر معارف اهل بیت و فـقـه را در عالی ترین سطح، آموزش داد و در همین زمان در سلسله درس های ولایت فـقیه، بـرای نخـستیـن بار مبانـی نظری حکـومت اسلامـی را مطرح کرد.
زندگی سیاسی امام خمینی دورانی پرفراز و نشیب همراه با سختی و مشقت بود.
مخالفت آشکار ایشان با طرح انجمـن های ایالـتی و ولایـتی در 1341 هجری خورشیدی، سرآغـاز مـبارزه ی تازه ی مـلـت ایران شـد. رژیم پهلوی که از افشاگری های امام آشفته و سردرگم شده بود، تصمیم گرفت تا برای دور کردن امام از متن اعتراض ها، ایشان را به خارج از کشور تبعید کند. نیروهای امنیتی حکومت پهلوی سحرگاه 13 آبان 1343 هجری خورشیدی امام را بازداشت و بـه فرودگاه مهرآباد تهران منتقل کردند و امام بـا یک فـرونـد هـواپـیـمای نظامی به ترکیه تبعید شد.
دولت ترکیه پس از 11 ماه به دلیل فشار سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)، امام خمینی را به عراق فرستاد که این تبعید اجباری 14 سال به طول انجامید. امام خمینی در سال‌های تبعید نیز نهضت اسلامی را با فرستادن اعلامیه ها و اطلاعیه‌ها به درون کشور هدایت کرد.
مبارزه ی انقلابی ملت ایران که در 1357 هجری خورشیدی، به اوج خود رسیده بود، موجب افزایش فشار رژیم بغداد بر امام خمینی شد. امام خمینی در مهر ماه راهی کشور فرانسه شد و چهار ماه در دهکده نوفل لوشاتو این کشور اقامت گزید و سکان انقلاب را از آنجا به دست گرفت.
پس از سال ها دوری، معمار بزرگ انقلاب در 12 بهمن 1357 هجری خورشیدی در میان استقبال با شکوه ایرانیان به وطن بازگشت و در 22 بهمن همان سال، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
امام خمینی با درایت و شجاعت بی نظیر خود، انقلاب نوپای ایران را در توفان های سهمگین حوادث، توطئه ها و دسیسه‌های مختلف دشمنان این مرزوبوم به بهترین وجه هدایت کرد.
ایشان الگویی کامل برای همه آزادیخواهان و ملت‌های مستضعف بود به گونه‌ای که بسیاری از مسلمانان و آزادگان جهان به تاسی از حرکت بزرگ ایشان به مقابله با استبداد داخلی و استکبار خارجی پرداختند.
در نهایت امام خمینی بعد از عمری جهاد علیه استکبارگران و مستبدان در 14 خرداد 1368 هجری خورشیدی به دیدار حق شتافت و پیکرش در میان حزن و اندوه میلیون ها عاشق و دلداده ی ولایت به خاک سپرده شد.
برگرفته از: کتاب زمانه و زندگی امام خمینی
گروه اطلاع رسانی