ماده12 سیاست‌های کلی نظام در ترویج و تحکیم فرهنگ ایثار به حفظ و ترویج آثار، ارزش‌ها، حماسه‌ها و تجارب انقلاب اسلامی و دفاع مقدس با ایجاد، توسعه و نگهداری موزه‌ها، یادمان‌ها، نمادها و نشان‌های جهاد، مقاومت و ایثار اشاره دارد. کاری که با کارشناسی زیاد و تصویب یکی از بالاترین مراجع قانونی کشور و تایید مقام معظم رهبری به سیاست‌های اصلی و اساسی نظام تبدیل شده است.
ماده65 قانون جامع بیان می‌دارد: به‌منظور تجلیل از همسر، فرزند، والدین شهدا، مفقودان، اسرا و همچنین جانبازان، آزادگان و همسر و فرزندان جانبازان25درصد و بالاتر و رزمندگان، به آنان نشان ویژه اعطا خواهد شد. اعطای نشان ویژه به کلیه ایثارگران، تابع آیین‌نامه اجرایی خواهد بود که در کارگروهی متشکل از نمایندگان بنیاد، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور، ستاد کل نیروهای مسلح و مسئولیت معاونت حقوقی و امور مجلس ریاستجمهوری حداکثر ظرف 6ماه تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید. این نشان غیر از نشان‌های دولتی است که تحت آیین‌نامه مربوط اعطا می‌شود.
علاوه بر موارد فوق، آیین‌نامه اعطای نشان‌های دولتی به استناد ماده7 قانون وظایف و اختیارات ریاستجمهوری به تصویب هیات وزیران رسیده است. در ماده15 این آیین‌نامه چنین آمده است: نشان ایثار به‌منظور تکریم این خصلت ارزنده، به افرادی اعطا می‌شود که به جهتی از جهات ذیل ممتاز شناخته شوند، مهم‌ترین این جهات، جانبازی و ازخودگذشتگی در راه اهداف و مقاصد نظام اسلامی و به‌ویژه ایثارگران در دوران پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و ارائه خدمات برجسته در جهت ساختن کشور یا حفظ و پیشرفت نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌باشد.
با توجه به قوانین و مقررات متعدد و متنوعی که در این زمینه وجود دارد، به‌ویژه که در سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت نیز به آن اشاره شده است، چگونه است که این اقدامات برابر قانون را مغایر با عدالت دانسته و دستور حذف آن را می‌دهیم؟
معاون رئیس‌جمهور و رئیس بنیاد شهید در جلسه شورای اداری استان گیلان با بیان اینکه بزرگ‌ترین رنج جامعه ایثارگری تبعیض قائل‌شدن بین آنهاست و اگر امتیازی هست باید به همه آنها تعلق گیرد نه عده‌ای خاص، حذف اعطای نشان ایثار و شجاعت به برخی از خانواده‌های ایثارگران را در راستای برداشتن تبعیض‌ها دانسته است.
آنچه موجب آزار ایثارگران از تبعیض‌های نارواست، تبعیضاتی است که در حوزه درمان، معیشت، خدمات رفاهی، آموزش و... وجود دارد. این تبعیض‌ها به‌صورت مستمر و دائمی همراه ایثارگران است و آنان را با مشکل مواجه نموده است. والا هر عقل سلیمی می‌داند که اعطای چنین نشان‌هایی به‌صورت محدود و به مرور زمان و براساس آیین‌نامه‌هایی که روش‌های آن را بیان می‌دارد اعطا می‌شود.
اعطای نشان منحصر به ایثارگران نیست، سرداران، هنرمندان، نخبگان و... افرادی بوده‌اند که به مرور و طی سال‌ها از دستان مقامات عالی نظام همچون رهبری و رئیس‌جمهور مفتخر به دریافت نشان‌های مشابه شده‌اند و به‌‌هیچ‌وجه سخنی از تبیض و بی‌عدالتی به میان نیامده است. ممکن است افرادی که انتخاب می‌شوند معیارشان کاملا منطبق با آیین‌نامه نباشد ولی این ایراد و عیب به قانون برنمی‌گردد بلکه به متولیانی برمی‌گردد که در انتخاب خود دچار اشتباه شده‌اند. اقدامی که منبعث از سیاست‌های کلی نظام است و در قوانین بر آن تاکید شده است با تشخیص یک فرد نمی‌تواند حذف شود این موضوع اقدامی کاملا خلاف قانون است که باید در آن تجدیدنظر شود.
ایشان با کدام بررسی و تحلیل علمی به این نتیجه رسیده است؟ کدام پژوهش آماری و علمی برای آن انجام شده که چنین تصمیمی گرفته می‌شود؟
این اقدام مغایر با قانون و سیاست‌های کلی نظام جای تردیدی باقی نمی‌گذارد که ایثارگران دائما اسیر تفکرات و تصمیم‌های سلیقه‌ای هستند که حقوق آنان را پایمال می‌کند. اگر قرار است این امتیاز که در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است، حذف شود؛ اولا حذف آن باید با دلایل قانونی متقن و مستند همراه باشد، ثانیا باید به فکر جایگزین مناسب‌تری برای آن بود.