امیرعباس تقی‌پور*: نامگذاری و ثبت یک روز در تقویم رسمی کشور، مطالبه به‌حق بسیاری از فعالان روابط‌عمومی از نهادهای مسؤول در دهه ۱۳۸۰ بود که سرانجام در جلسه ۵۹۰ مورخ ۲۸/۶/۸۵ شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، ۲۷ اردیبهشت‌ماه که پیش از آن روز جهانی ارتباطات نام داشت، به عنوان روز روابط‌‌عمومی تعیین و در بسیاری از تقویم‌های سال ۱۳۸۶ این روز به ثبت رسید.

یعنی 27 اردیبهشت شد روز جهانی مخابرات و روز ملی روابط‌عمومی.

گنجاندن روز روابط‌عمومی در کنار روز جهانی مخابرات که بعدها به نام روز جهانی ارتباطات و جامعه اطلاعاتی تغییر نام داد، از همان روزهای اول مورد انتقاد قرار گرفت و فعالان روابط‌عمومی ترجیح می‌دادند روزهایی چون روز شکل‌گیری روابط‌عمومی در شرکت نفت یا روز تولد مرحوم دکتر حمید نطقی و... به عنوان روز روابط‌عمومی در نظر گرفته می‌شد که در جای خود انتقادی درست و اصولی بود اما کار از کار گذشته بود.

از آن روز به بعد، فرصتی فراهم شد تا به بهانه 27 اردیبهشت و در کنار توجه عمومی به اهمیت و کارکردهای روابط‌عمومی، متخصصان و فعالان این حوزه در قالب گردهمایی، کنفرانس و همایش‌های مختلف به بررسی نقاط ضعف و قوت حرفه خود پرداخته و از گذشته، حال و آینده آن سخن بگویند. از سال گذشته نیز با تشکیل ستاد برگزاری هفته روابط‌عمومی، هفت روز ویژه از 27 اردیبهشت لغایت 2 خردادماه به برگزاری برنامه‌های متمرکز و متنوع روابط‌عمومی‌ها اختصاص یافته است. حالا چندی است که زمزمه تهیه پیشنهادی برای تغییر این روز در تقویم رسمی کشور به گوش می‌رسد و یکی از مراجع رسمی در دولت نیز شروع به نظرخواهی در این زمینه کرده است.

با احترام به آنچه در حال انجام است، پیشنهاد می‌شود اکنون که هشت سال از تعیین این روز در تقویم رسمی کشور گذشته و گرامیداشت آن نزد خانواده روابط‌عمومی جا افتاده است، به جای صرف انرژی و زمان برای تغییر این روز،‌ بر تقویت وحدت میان گروه‌ها و سازمان‌های فعال در این حوزه، ارتقای سطح علمی روابط‌عمومی‌ها و تلاش برای بیان توانمندی‌ها و طلب کردن پاسخ مطالبات فعالان این حوزه، همت گمارند. به نظر می‌رسد تعیین روز روابط‌عمومی دغدغه روابط عمومی‌ها بود اما تغییر آن -با توصیفی که شد- چندان اهمیت نداشته باشد

* نایب رییس انجمن روابط‌عمومی ایران
amirabbastaghipour@gmail.com

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها