به گزارش ایرنا ، آمارهای سازمان ثبت احوال کشور نشان می‌دهد ، میزان رشد جمعیت بالای 60 سال در ایران از سال 2011 تا 2050 بیش از 26 درصد پیش‌بینی شده و انتظار می‌رود در سال 2050 حدود 33 درصد جمعیت کشور بالای 60 سال باشند.
به عبارتی دیگر هم اکنون حدود 40 درصد جمعیت کشور سالمند هستند که در سال 1420 این رقم به حدود 60 درصد می‌رسد و پس از این سال نزدیک به 40 میلیون سالمند در ایران وجود خواهد داشت.
کارشناسان جمعیت بر این باورند، یکی از تبعات افزایش سالمندی در کشور، کاهش نیروی کار است و کشورهای غربی این موضوع را تجربه کرده و مهاجر‌پذیری را به عنوان راهکار آن در پیش گرفته‌اند.
آنان معتقدند افزایش جمعیت سالمندی در کشور چالش‌های مختلفی برای کشور در پی‌دارد که بحث سلامت سالمندی یکی از این موارد است.
ˈ علی اکبر محزون ˈ مدیرکل جمعیت، آمار و اطلاعات جمعیتی می‌گوید: در سال‌های اخیر، جمعیت کشورمان از مرحله جوانی به میانسالی گذار کرده، اکنون 40 درصد جمعیت کشور را میانسالان و 31 درصد را نیز جمعیت جوان بین 15 تا 29 سال تشکیل می‌دهند.
وی ادامه می‌دهد: اگر سیاست‌های جمعیتی را به درستی به کار نگیریم، جمعیت کشور در آینده نزدیک به سمت سالمندی خواهد رفت و اکنون نرخ موالید در دنیا 2/19 و در ایران 5/18 درصد است.
محزون تصریح می‌کند:علاوه بر این، می‌توانم بگویم ایران از لحاظ جمعیتی سومین کشور در منطقه است، ولی از لحاظ نرخ موالید در بین کشورهای همسایه در جایگاه هشتم هستیم.
وی می‌گوید: باید در بحث اقتصادی با مدیریت درست و فراهم کردن اشتغال از پتانسیل نیروهای جوان استفاده کرد، این توانایی، پتانسیل باروری هم محسوب می‌شود و برای تعادل جمعیت نیز حائز اهمیت است.
ˈ صادق نوروزی ˈ کارشناس اجتماعی نیز در این زمینه می‌گوید: پیری جمعیت پروسه‌ای است که در تمام کشورهای جهان اتفاق می‌افتد و افزایش طول عمر ، کاهش باروری و افزایش سن افراد متولد شده در دوره رشد سریع جمعیت از عوامل اصلی پیری جمعیت است.
وی می‌افزاید: این امر چالش‌های زیادی را فراروی جوامع انسانی قرار داده و نگرانی‌هایی را در مورد حرکت به سوی رشد اقتصادی ، هزینه‌های سیستم بهداشت ، درمان و پرداخت حقوق بازنشستگی و تامین رفاه سالخوردگان به همراه دارد.
نوروزی ادامه می دهد: زمانی که افراد پنجمین دهه از زندگی خود را پشت سر می‌گذارند، احتمال مشارکت آنها در کار و فعالیت اجتماعی کاهش می‌یابد و استفاده از پس انداز، باعث کاهش ذخیره دارایی آنان می‌شود.
ˈحبیب الله زنجانی ˈ عضو انجمن جمعیت شناسی ایران نیز در این زمینه می‌گوید: جمعیت فعلی جوان کشور تا 35 سال دیگر به مرز سالخوردگی وارد می‌شود و کشور همانطور که در تامین آموزش ابتدایی، عالی و اشتغال این گروه سنی با مشکل مواجه شد در تامین هزینه‌های مراقبت از سالمندی آنها نیز با مشکلات جدی روبرو می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد در صورت افزایش نرخ رشد اقتصادی در کمتر از 15 سال آینده، کشور کمبود نیروی کار را تجربه خواهد کرد.
زنجانی، افزایش بار بیماری‌های مزمن و هزینه‌های درمانی، کمبود کادر پزشکی و فنی در زمینه سالمندان و مناسب نبودن زیر ساخت بهداشتی و درمانی را از مهم‌ترین چالش‌های بهداشتی ناشی از سالمندی در کشور عنوان می‌کند.
وی با بیان اینکه پیر شدن جمعیت در کشور امری اجتناب ناپذیر است، اضافه می‌کند: پدیده سالمندی مستلزم سیاستگذاری‌های جمعیتی است و این سیاست‌ها باید در بخش‌های اقتصادی، اجتماعی و تعدیل ساختاری از طریق اثرگذاری بر سطح باروری و جلوگیری از کاهش آن برنامه‌ریزی کرد.