شايد بي‌اغراق بتوان گفت كه در فصول زمستان سال‌هاي اخير آسمان اغلب كلانشهرها در بيشتر روزهاي هفته به رنگ خاكستري درمي‌آمد. چند سال پيش بود كه مسئولان وزارت نفت اعلام كردند كه موفق شده‌اند بخشي از بنزين مورد نياز كشور را در مجتمع‌هاي پتروشيمي تهيه كنند، اما پرسش‌هايي كه هيچ‌گاه در آن زمان به‌صورت ويژه مطرح نشد، اين بود كه آيا افزايش مصرف بنزين و آلودگي‌هاي ناشي از آن براي سلامت مردم خطر ايجاد مي‌كند؟
يا اين بنزين‌ها تحت چه فرايندي توليد مي‌شود؟ يا اينكه كدام بنزين را مي‌توان در رده سوخت‌هاي پاك قرار داد؟ با اين حال اخيرا اخباري انتشار يافت كه تحقيقاتي روي تأثيرات بنزين‌هاي مصرفي بر سلامت مردم در حال انجام است. البته شايعاتي هم درباره تأثير سوخت بنزين‌هاي توليد داخل در افزايش برخي بيماري‌هاي شبه سرطاني مطرح شد اما بلافاصله اعلام شد كه آزمايش‌هاي دقيقي دراين‌باره انجام نشده است.
البته يك خبر مثبت هم در اين ميان روي سايت‌هاي خبرگزاري‌ها انتشار يافته مبني بر اينكه اخيرا رئيس سازمان محيط‌زيست خبر از اين داده كه آذر‌ماه سال‌جاري قرار است علاوه بر تهران، بنزين يورو4 در كل كشورتوزيع شود. صرف‌نظر از احتمالات و پيش‌زمينه‌هاي خبري كه در بالا به آن اشاره شد، آنچه مهم است حفظ سلامت ريه‌ها و قلب مردم و جلوگيري از رسوب بيشتر ذرات آلاينده هوا روي عروق بدن و بافت‌هاي ريه شهروندان كلانشهرهاي ايران است.
البته بايد به اين نكته نيز اشاره كرد كه درست است كه مي‌توان با توليد بنزين يورو4 و جايگزين كردن آن با سوختي كه روانه بازار مي‌شد هواي پاك‌تري در شهرها داشت، اما آيا اين تمام كاري است كه مي‌توان درباره كاهش آلودگي هوا در كلانشهرها و به تبع آن جلوگيري از تخريب بيشتر سلامت مردم انجام داد يا اينكه اولويت‌هاي ديگر نظير توسعه خطوط مترو و حمل‌ونقل عمومي و توسعه فضاي سبز را نيز بايد مدنظر قرار داد؟ مشخص است بايد موارد ديگر هم ضمن همكاري نزديك وزارت بهداشت، وزارت نفت و سازمان محيط‌زيست مدنظر قرار گيرد تا آلودگي هوا در شهرهاي كشور به‌طور جدي و محسوس كاهش يابد و سلامت شهروندان بيش از اين مانند سال‌هاي گذشته در معرض خطر قرار نگيرد.