به گزارش ایسنا، دکتر جعفر مهراد با اعلام اين خبر درباره رتبه‌بندی لایدن، گفت: رتبه‌بندی لایدن در سال 2014 میلادی، 750 دانشگاه از 49 کشور جهان را که بیشترین تعداد انتشارات را در مجلات علمی نمایه شده در پایگاه وب آو ساینس داشته‌اند پوشش داده است.
وی درباره کشورهایی که به تازگی وارد این رتبه‌بندی شده‌اند، اظهار داشت: در مقایسه با سال گذشته، کشورهای استونی، مجارستان، لبنان، اسلواکی و تونس در سال 2014 به فهرست کشورهای حاضر در این رتبه‌بندی اضافه شده‌اند. همچنین آمریکا با 166 دانشگاه در این رتبه‌بندی، بیشترین تعداد دانشگاه‌ها را داراست؛ علاوه بر این، چین با 83 دانشگاه جایگاه دوم را کسب کرده و 288 کشور اروپایی در این رتبه‌بندی حاضر شده‌اند.
مهراد همچنين به ارائه آماری از حضور کشورهای نوظهور علمی پرداخت و گفت: هر کدام از کشورهای برزیل، هند و ایران - که معمولاً به عنوان کشورهای نوظهور در عرصه علم و دانش شناخته شده‌اند حدود 15 دانشگاه در این رتبه‌بندی دارند اما از روسیه تنها یک دانشگاه در رتبه‌بندی سال 2014 شرکت کرده است.
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام درباره شیوه رتبه‌بندی لایدن، گفت: رتبه‌بندی لایدن متفاوت با دیگر رتبه‌بندی‌های دانشگاهی است بدین لحاظ که لایدن منحصراً بر اندازه‌گیری تأثیر استنادی و همکاری‌های علمی تمرکز کرده است.
وی با بیان اینکه رتبه‌بندی لایدن دارای روش‌شناسی کتاب‌سنجی بسیار پیشرفته‌ای نسبت به دیگر رتبه‌بندی‌هاست، اظهار داشت: به عنوان مثال، انتشاراتی را که خارج از ادبیات علمی بین‌المللی (انتشاراتی را که در مجلات غیر انگلیسی زبان و یا در مجلات معروف چاپ می‌شوند) هستند، به دلیل تحریف در آمارهای استنادی حذف کرده است.
مهراد خاطرنشان کرد: رتبه‌بندی لایدن به دقت، تفاوت‌های موجود بین رشته‌های علمی را که در شیوه‌های استنادی و همکاری وجود دارد، تصحیح می‌کند. سایر رتبه‌بندی‌ها چنین اصلاحاتی را انجام نمی‌دهند و اگر هم انجام دهند روش آنها از دقت کمتری برخوردار است. علاوه بر ارائه آمار، نظام رتبه‌بندی لایدن اطلاعاتی را در هفت رشته گسترده منتشر می‌کند، که این رشته‌ها از نظر الگوریتمی به یک روش منحصر به فرد از پایین به بالا و مبتنی بر روابط میلیون‌ها استناد بین انتشارات موجود در پایگاه وب آو ساینس تعریف شده‌اند.
وی در تحلیل حضور پرشمار دانشگاه‌های آمریکایی در فهرست لایدن، علت آن را تمرکز دقیق بر تأثیر استناد در نظام رتبه‌بندی لایدن عنوان كرد و ادامه داد: هر دو نظام رتبه‌بندی تایمز و شانگهای، جنبه‌های دیگری از عملکرد دانشگاه‌ها را در یک شاخص مرکب، مانند آموزش و جذب منابع مالی خارجی ترکیب می‌کند. با وجود اینکه دانشگاه‌های آمریکا در این رتبه‌بندی جایگاه ویژه‌ای در اختیار دارند، تنوع دانشگاه‌های سایر کشورها نیز قابل توجه است.
مهراد تصریح کرد: در رتبه‌بندی بر اساس شهرت که از طریق یک نظرسنجی توسط نظام رتبه‌بندی تایمز منتشر می‌شود، دانشگاه‌های بریتانیا حائز رتبه بالایی هستند.
سرپرست ISC در تشریح و مقایسه عملکرد لایدن و سایر رتبه‌بندی‌ها، گفت: در رتبه‌بندی شانگهای، بزرگ بودن و قدمت بیشتر دانشگاه در مقایسه با کوچک بودن و تازه تأسیس بودن آن مزیت محسوب می‌شود. تمرکز بیشتر بر روی ضریب تأثیر تحقیقات جاری در رتبه‌بندی لایدن، باعث شده که در این رتبه‌بندی به عملکرد دانشگاه‌ها توجه کمتری معمول شود.
وی ادامه داد: با وجود روش‌های پیشرفته در رتبه‌بندی لایدن، تفسیری دقیق از این رتبه‌بندی ضروری به نظر می‌رسد. به عنوان مثال، دانشگاه راکفلر که دارای بالاترین درصد از انتشارات علمی است، ذکر تعداد مطلق استنادها در انتشارات علمی موجب شده این دانشگاه نقش کوچکی در این رتبه‌بندی پیدا کند و در جایگاه 300 دانشگاه‌های برتر و طراز اول جهان قرار گیرد.
مهراد درباره دانشگاه هاروارد، اظهار داشت: دانشگاه هاروارد از نظر استناد به صورت مطلق و دو برابر دانشگاه استنفورد، دارای بیشترین استناد است اما در جایگاه دوم نشست.
رئیس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری افزود: همانند سایر رتبه‌بندی‌ها، رتبه‌بندی لایدن نیز از گزینه‌های روش‌شناسی متنوعی بهره می‌برد، توسعه‌هایی که در روش‌شناسی رتبه‌بندی لایدن در سال 2014 میلادی اعمال شده باعث کاهش رتبه دانشگاه‌های چین شده است.
مهراد خاطرنشان کرد: در نهایت، این موضوع قابل تأمل است که الزاماً ضریب استناد با ضریب علمی واقعی مطابقت ندارد. به عنوان مثال، ضریب تأثیر برخی دانشگاه‌ها تحت تأثیر ارجاعاتی مکرر و نابجای برخی از پژوهشگران قرار گرفته است.