یه نوشته لایوساینس هنگامی که فیس‌بوک پست‌های مثبت را از فیدهای خبری بیش از ۶۸۰ هزار نفر از کاربران حذف کرد، این کاربران پست‌های مثبت کمتری و پست‌های منفی بیشتری را ارسال کردند. به طور مشابه هنگامی که پست‌های منفی از فیدهای خبری حذف شدند، تاثیر متضادی به وجود آمد.
این پژوهشگران می‌گویند این یافته‌ها شواهدی تجربی در این باره فراهم می‌کند که عواطف، حتی بدون تعامل مستقیم یا نشانه‌های غیرکلامی، می‌تواند مسری شوند.
این پژوهشگران در شماره ۱۷ ژوئن «پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم» نوشتند: این نتایج بیانگر آن است که عواطف بیان‌شده بر روی فیس‌بوک بر عواطف خود ما تاثیر می‌گذارند.
خلق‌های مسری
این ایده که حالات عاطفی می‌توانند بدون آگاهی افراد در میان افراد گسترش یابند- یعنی «سرایت عاطفی»- قبلا در تجربیات آزمایشگاهی نشان داده شده است. یک بررسی نشان داد که حالت عاطفی دیرپای مانند افسردگی و شادمانی از طریق شبکه اجتماعی در دنیای واقعی قابل انتقال است، اما این یافته‌ها بحث‌انگیز بوده‌اند زیرا شواهد مبنی بر همبستگی(correlational) بودند و نمی‌توانند سایر متغیرهای بالقوه را کنار بگذارند.
پژوهشگران فیس‌بوک تصمیم گرفتند تا شواهد سرایت عاطفی را در میان کاربران سایت شبکه‌سازی اجتماعی این شرکت بررسی کنند. کاربران فیس‌بوک اغلب عواطف‌شان را بر روی این سایت بیان می‌کنند و دوستان‌شان می‌توانند فیدهای خبری شخصی آنها را ببینند.
پژوهشگران در یک بررسی که در طول یک هفته در ژانویه ۲۰۱۲ انجام شد، به طور اتفاقی ۶۸۹۰۰۳ نفر از افرادی که فیس‌بوک را به زبان انگلیسی می‌بینند، انتخاب کردند و شمار پست‌های مثبت و منفی که این افراد در فیدهای‌شان می‌دیدند، دستکاری کردند. در یک گروه پست‌های مثبت حذف شدند و در یک گروه دیگر پست‌های منفی حذف شدند. شرکت فيس بوك می‌گوید خط مشی استفاده از داده‌های فیس‌بوک شامل کسب رضایت آگاهانه برای پژوهش است.
شرکت فيس بوك می‌گوید خط مشی استفاده از داده‌های فیس‌بوک شامل کسب رضایت آگاهانه برای پژوهش است
پژوهشگران بدون خواندن متن پست‌های واقعی از نرم‌افزار زبان‌شناختی و شمارش کلمات برای تعیین کردن اینکه یک پست منفی یا مثبت است، استفاده کردند. سپس آنها درصدی از پست‌های مثبت یا منفی را از تایم‌لاین‌های کاربران حذف کردند. به طور میانگین پست‌های حاوی کلمات مثبت حدود دو برابر پست‌های حاوی کلمات منفی بودند (۴۷ درصد در برابر ۲۲ درصد)، بنابراین پژوهشگران شمار متناسبی از پست‌ها از هر نوع را حذف کردند. برای مثال آنها ممکن بود ۴.۷ درصد از پست‌های مثبت یک نفر و حدود ۲.۲ درصد از پست‌های منفی از نفر دیگر را حذف کنند.
سپس پژوهشگران درصد کلمات مثبت یا منفی مورد استفاده در پست‌های خود افراد را در طول دوره آزمایش اندازه‌گیری کردند. این تیم بیش از سه میلیون پست حاوی بیش از ۱۲۲ میلیون کلمه را آنالیز کردند که حاوی ۴ میلیون کلمه مثبت و ۱.۸ میلیون کلمه منفی بود.
آنها دریافتند که افرادی که کلمات مثبت از فیدهای خبری‌شان حذف شده است، کلمات مثبت کمتر و کلمات منفی بیشتر به کار می‌برند و افرادی که کلمات منفی از فیدهای‌شان حذف شده است، پست‌های منفی کمتر و پست‌های مثبت بیشتر انجام می‌دهند.
به گفته این پژوهشگران به علاوه افرادی که پست‌های عاطفی کمتری در فیدهای خبری‌شان می‌دیدند، به طور کلی کمتر ابراز عواطف می‌کردند.
عواطف سایبری
این یافته‌ها بیانگر آن است که سرایت عاطفی در یک شبکه عاطفی آنلاین - حتی بدون تعامل رودرروی میان دونفر- می‌تواند رخ دهد. این پژوهشگران می‌نویسند: «ما نشان می‌دهیم که صرف نبود امکان «به گوش رسیدن » بیان عاطفی ک دوست برای محافظت در برابر اثرات آن کافی است.»
این کاربران فیس‌بوک صرفا عواطف دوستان‌شان را با نوشتن پست‌های مثبت یا منفی کمتر تقلید نکرده بودند؛ این کاربران اغلب عاطفه متضاد با عاطفه حذف شده از فیدهای‌شان را نشان داده بودند.
این بررسی نشان داد که ظاهرا رفتار غیرکلامی یا زبان بدن برای انتشار عواطف ضروری نیست. متن به تنهایی برای ایجاد چنین اثری کافی است.
جالب توجه این که این یافته‌ها با این ایده که دیدن پست‌های مثبت دیگران ممکن است تاثیر منفی بر افرادی داشته باشد که بر اساس آنها خودشان را با دوستان‌شان مقایسه می‌کنند، در تضاد است. در مقابل این پژوهشگران نشان دادند که دیدن پست مثبت بوسیله افراد در فیدهای‌شان باعث می‌شود خود آنها هم پست‌های مثبت‌تری تولید کنند.
به گفته این پژوهشگران این اثرات با توجه به گستره تجربیات روزانه‌ای که می‌توانند بر خلق و خوی ما تاثیر بگذارند، کوچک اما هنوز مهم هستند. و حتی اثرات کوچک می‌توانند پیامدهای بزرگی در مقیاس عظیم شبکه‌‌های اجتماعی آنلاین مانند فیس‌بوک- جایی که پیام‌های آنلاین می‌توانند بر عواطف آفلاین تاثیر بگذارند- به دنبال داشته باشند.