تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۲:۱۷

فتانه انفرادی : وقتی سواد سلامت داشته باشیم، کمتر بیمار می‌شویم، کمتر به بیمارستان مراجعه می‌کنیم و در نهایت کمتر متحمل هزینه‌های درمان می‌شویم.

به‌اين ترتيب، دولت نيز كمتر درگير پرداختن به بحث‌هاي پر پيچ و خم درمان مي‌شود و آن وقت است كه به‌طور قطع و يقين، بحث پيشگيري بيشتر از درمان مورد توجه مردم و متوليان حوزه سلامت قرار مي‌گيرد.سواد سلامت آنقدر مهم است كه سازمان بهداشت جهاني از آن به‌عنوان يكي از مهم‌ترين شاخص‌هاي سلامت در كشورها ياد و اعلام كرده است كه پرداختن به اين مهم يكي از بحث‌هاي مهم و تأثير گذارقرن بيست و يكم است كه همه بايد به آن توجه كنند.

سواد سلامت، به زبان ساده، توانايي درك و سپس عمل به توصيه‌هاي بهداشتي و سلامتي متخصصان و كارشناسان سلامت است. سواد سلامت به اين معناست كه فرد قدرت و توانايي درك اطلاعات اوليه و خدمات سلامتي را داشته باشد، توصيه‌هاي بهداشتي و سلامتي را خوب ببيند، خوب بشنود، خوب تجزيه و تحليل كند و در نهايت آنها را در موقعيت‌هاي مختلف به‌خوبي به‌كار گيرد و اين توصيه‌ها و اطلاعات بهداشتي را به اطرافيان نيز به‌درستي منتقل كند.

يافته‌هاي پژوهش‌هاي مختلف كه چه در ايران و چه در كشورهاي مختلف انجام شده است، نشان مي‌دهد كه افراد با سطح سواد سلامت كم يا ناكافي توصيه‌ها و اطلاعات بهداشتي و پزشكي را كمتر درك و تجزيه و تحليل مي‌كنند و به همين دليل كمتر نيز به‌كار مي‌گيرند و به همين دليل، اين افراد بيشتر از اشخاصي كه از سطح سواد بالاتري برخوردار هستند، در معرض انواع بيماري‌ها قرار مي‌گيرند، بيشتر به پزشك مراجعه مي‌كنند و به نا چار بيشتر فشار هزينه‌هاي درمان بر دوش آنها سنگيني مي‌كند.

بدون ترديد، برخورداري از سواد سلامت، كيفيت زندگي مردم را تغيير و آن را افزايش مي‌دهد و سبب مي‌شود كه مردم به دور از انواع بيماري‌ها، با نشاط و پر انرژي زندگي كنند و از لحظه لحظه عمر خود بهره گيرند به همين دليل كشورهايي كه داراي نظام سلامت كارآمد هستند براي افزايش سطح سواد سلامت مردم سياستگذاري مي‌كنند و سپس بر مبناي اين سياست‌ها طرح و برنامه تدوين و بعد در بسترهاي مناسب برنامه‌هاي تدوين شده را اجرايي و عملياتي مي‌كنند.

به‌نظر مي‌رسد در زمانه‌اي كه انواع بيماري‌هاي غيرواگير و نو پديد به هر دليل، سلامت مردم را نشانه گرفته‌اند و تهديد مي‌كنند، در زمانه‌اي كه هزينه‌هاي درمان هم دولت و هم مردم را با مشكلات عديده‌اي روبه‌رو كرده است، در شرايطي كه منابع مالي به حد كفايت در دسترس متوليان سلامت كشور قرار نگرفته است و از همه مهم‌تر در شرايط كنوني كه حمايت بيمه‌ها از بيماران، همه جانبه، فراگير و مطلوب نيست علاوه براين، در زمانه‌اي كه كمبود پزشك و پرستار به‌ويژه در مناطق محروم به چشم مي‌خورد و از سويي وفور بيمارستان‌هاي فرسوده با تجهيزات پزشكي ناكافي هنوز هم وجود دارد، بحث سواد سلامت بايد از سوي متوليان سلامت كشوربه‌طور جد دنبال شود.