خانم موگرینی مدرک دکترای علوم سیاسی خود را از دانشگاه لاساپینزا رم اخذ کرد و پایان نامه خود را به موضوع رابطه مذهب و سیاست در کشورهای اسلامی اختصاص داد.
وی در سال ۱۹۹۶ میلادی به جنبش جوانان کمونیست ایتالیا و سپس به حزب دموکرات چپ این کشور پیوست.
در سال ۲۰۰۸ با قرار گرفتن در فهرست انتخاباتی حزب دمکراتیک، به مجلس ایتالیا راه یافت، انتخابی که در سال ۲۰۱۳ نیز تکرار شد.
موگرینی پس از اما بونینو و سوزانا آنجلی سومین وزیر خارجه زن ایتالیا محسوب می‌شود که از ۲۱ فوریه سال ۲۰۱۴ در دولت ماتئو رنتزی نخست وزیر ایتالیا مسوولیت وزارت خارجه این کشور را در دست گرفت.
او عضو و منشی کمیته چهار دفاعی و یکی از اعضای هیات انجمن پارلمانی شورای اروپا و کمیته ۳ روابط خارجی بوده است.
موگرینی در اول اوت ۲۰۱۳ به عنوان رییس هیات انجمن پارلمانی ناتو انتخاب شد، وی همچنین گروه میان پارلمانی همکاری‌های توسعه‌ای را هماهنگی می‌کرد.
فدریکا موگرینی روز شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳ (۳۰ اوت ۲۰۱۴) با رای رهبران اروپا برای دوره‌ای پنج ساله (از ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴) به عنوان مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا جانشین کاترین اشتون شد.