براساس گزارش پاپ ساينس، محققان MIT مي‌گويند تجهيزات زندگي كلوني‌هاي انساني در مريخ بايد دچار تحول و ارتقا شديد شوند در غير اين‌صورت انسان‌هايي كه در اين مجتمع‌ها سكونت خواهند‌گزيد، از آنجايي كه راهي براي بازگشت به زمين ندارند از گرسنگي جان خواهند‌داد.
به گفته سيدني دو يكي از محققان اين پروژه، گروه تمامي تلاش خود را كرد تا با ذهني باز و بدون جهت‌گيري اين تحقيق را به پايان برساند. مارس‌وان در جستجوي 25 تا 40 انسان است تا آنها را براي هميشه به مريخ بفرستد تا مابقي عمر خود را در آن سياره سپري كرده و به كشاورزي و استفاده از منابع مريخي بپردازند. اين پروژه بيش از 200 هزار داوطلب داشته و قرار است بودجه انجام آن از طريق پخش جهاني تلويزيوني تامين شود.
محققان از اطلاعاتي كه تاكنون درباره پروژه مارس‌وان منتشر شده براي شبيه‌سازي اين ماموريت استفاده كردند و اعلام كردند مشكلاتي كه در اين پروژه كشف كرده‌اند بهت‌آور است. پژوهش MIT در راستاي ايجاد چارچوبي براي تحليل برنامه استقرار انسان در مريخ انجام گرفت اما نقص‌هاي موجود در اين برنامه را به سرعت آشكار كرد.
مارس‌وان انتظار دارد داوطلبانش در فضاي سرپوشيده كشاورزي كنند. گياهان اكسيژن توليد مي‌كنند كه حضور بيش از اندازه اكسيژن در محيطي بسته مي‌تواند منجر به بروز آتش‌سوزي شود. كشاورزي در چنين محيطي نيازمند ماشين‌هايي است كه بتواند اكسيژن را جداسازي كرده و به جريان بياندازد بدون اينكه نيتروژن كه براي حفظ فشار هوا ضروري است، از بين برود. اين درحالي است كه تكنولوژي تحت كنترل درآوردن اكسيژن هرگز در خارج از سياره زمين مورد آزمايش قرار نگرفته‌است؛ و محققان مي‌گويند سيستمي كه روي زمين مورد آزمايش سخت‌افزازي موفقيت‌آميز قرار گرفته، به شكل‌هاي شگفت‌انگيزي پس از ورود به فضا دچار نقص مي‌شود.
سيستم بازيافت آب در سال 2009 در ايستگاه فضايي بين‌المللي نصب شد، سيستمي كه مي‌توانست در آزمايشگاه‌هاي زميني ناسا، ادرار را با 90 درصد كارايي به آب قابل شرب تبديل كند. اما اين سيستم در ايستگاه بين‌المللي فضايي از كار افتاد. فضانوردان در شرايط خلاء دچار كاهش تراكم مغز استخوان مي شوند و كلسيم بدنشان از طريق ادرار دفع مي‌شود، و همين كلسيم عملكرد سيستم بازيافت را مختل كرد. اين سيستم تعمير شده و دوباره مشغول به كار شد اما اين‌بار با كارايي 70 درصدي. در سفري بدون بازگشت كه منابع محدودي نيز در اختيار دارد، چنين نقصي مي‌تواند مرگبار باشد.
اما باس لندزروپ رئيس پروژه مارس‌وان ميگويد محققان MIT از اطلاعات نادرست استفاده كرده‌اند. او ميگويد با افراد بسيار مشهور و متخصصاني از مراكز معتبري مانند لاكهيد‌مارتين صحبت كرده‌است و آنها به او اطمينان داده‌اند كه اين سيستم‌ها كار خواهند‌كرد.
وي ميگويد سيستم كنترل اكسيژن روي زمين بارها مورد آزمايش قرار گرفته و به خوبي شناخته شده‌است و سال‌ها است كه سيستمي مشابه براي جداسازي دي‌اكسيد‌كربن از اتمسفر زمين در فضا مورد استفاده قرار گرفته‌است. با اين‌همه لندزروپ براي مشكلي مهم‌تر كه محققان MIT به آن اشاره كرده‌اند، راه‌حلي نداشت: مشكل قطعات يدكي.
محققان با استفاده از ضريب نقص قطعات ايستگاه فضايي بين‌المللي ميزان نياز پروژه مارس‌وان به قطعات يدكي را تخمين زدند و اعلام كردند با درنظر گرفتن اينكه دست‌كم براي دوسال هيچ ماموريت ديگري براي تامين نيازهاي ساكنان مريخ به اين سياره انجام نخواهد‌گرفت، بخش عظيمي از حجم نقليه حامل مسافران بايد به قطعات يدكي اختصاص يابد.
لندزروپ با تاييد اين موضوع اعتراف كرد بزرگترين چالش مارس‌وان حفظ سلامت تجهيزات است و تعمير قطعات و لباس‌هاي فضايي مشكلاتي هستند كه مارس‌وان بايد براي آنها راه‌حلي بيابد.از اين رو قرار است ماموريتي براي تجهيز كلوني‌هاي انساني چند هفته پس از رسيدن انسان‌ها به مريخ انجام گيرد تا تجهيزات يدكي و مورد نياز به مريخ انتقال يابند.
لندزروپ ميگويد ما نمي‌گوييم برنامه‌اي كه طراحي كرده‌ايم بهترين راه‌حل است، اما راه‌حل خوبي است. لندزروپ اميدوار است مطالعات بيشتر توسط گروه‌هاي تحقيقاتي مانند لاكهيد‌مارتين بتواند پاسخ مناسبي براي مشكلات پروژه مارس‌وان بيابد.