جواد مجابی - شاعر و نویسنده - در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایسنا با انتقاد فضای مطبوعات به خاطر بی توجهی به آثار و کتاب‌های پیشکسوتان، گفت: حدود هشت ماه است که از من چندین کتاب منتشر شده است اما در هیچ نشریه و روزنامه‌ای حتی یک خط نقد درباره‌ی یکی از این آثار منتشر نشده است. این درحالی است که همین افراد مدام از افرادی مثل من می‌خواهند که درباره‌ی آثار دیگران و موضوعات مختلف به آنها نوشته بدهیم.
او درباره‌ی دلیل این موضوع توضیح داد: به نظرم، فضای روزنامه‌ها و نشریات ادبی بیشتر فضایی محفلی است و همین باعث کم‌رغبتی به خواندن مطالبشان شده است. با این حال، آنها بیهوده مثل شب‌پره‌های موهوم در این فضا بال‌بال می‌زنند.
این روزنامه نگار و منتقد هنری - ادبی پیشکسوت ادامه داد: البته جوان حق دارد به خود و هم‌نسلانش بپردازد ولی نباید دیگران را نادیده بگیرد. ما هم زمانی کار روزنامه‌نگاری می‌کردیم و درعین اینکه به معاصران و هم‌نسلان خودمان توجه می‌کردیم، به گذشتگان هم بها می‌دادیم، اما امروز می‌بینیم که این نشریات درباره‌ی شاعر بزرگی مثل محمد حقوقی که زیباترین شعرهای فارسی را گفته است و شعرهایش از شعر شاملو دست‌کمی ندارد، سکوت کرده‌اند و حتی درباره‌ی او و امثال او یک خط چیزی منتشر نمی کنند، ولی طبق مد می‌بینیم که درباره‌ی سیمین بهبهانی صدها مطلب شبیه به هم و تکراری نوشته می‌شود، در حالی که درباره‌ی منوچهر آتشی که به مراتب از سیمین شاعر بهتری بود، صحبتی نمی‌شود.
مجابی اظهار کرد: در عین حال می بینیم که برای شاعری مثل بهرام اردبیلی که شاعر متوسطی بود، ویژه‌نامه درمی‌آورند یا می‌روند نبش قبر می کنند و مثلا عباس نعلبندیان را علم می‌کنند که در تئاتر شخصیت بزرگی بود، اما در زمان حیاتش هیچ‌کس راجع به او حرفی نزد تا اینکه او خودکشی کرد. فضای فعلی مطبوعات این‌گونه است و انگار همه منتظرند تا کسی بمیرد و بعد شروع به آه و افسوس خوردن کنند.