ماجرا اينگونه مطرح شد كه بازديدكنندگان بتوانند با استفاده از نرم‌افزارهاي هوشمند روي موبايل يا استفاده از دستگاه كوچكي كه موزه‌ها در اختيار آنها قرار مي‌دهند از طريق شنيداري و تصويري اطلاعات كاملي در بازديد خود از آثار تاريخي به نمايش درآمده در موزه‌ها به‌دست بياورند.
اكنون اما خبرگزاري ميراث فرهنگي اطلاع داده كه طرح استفاده از راهنماي مجازي در موزه ملي ايران موجب شده است كه پاي راهنماي مجازي به موزه‌هاي كشور نرسد. طرح استفاده از راهنماي مجازي براي موزه‌ها در دولت گذشته مطرح شده بود كه تاكنون اجرايي نشده است. براساس آنچه خبرگزاري ميراث فرهنگي اعلام كرده است، قرار بود با نصب و طراحي نرم‌افزارهاي هوشمند، بازديدكنندگان موزه‌ها با استفاده از گوشي‌هاي هوشمند و دستگاه‌هايي كه موزه‌ها دراختيارشان قرار مي‌دادند از يك راهنماي مجازي برخوردار شوند كه گام اول اين پروژه در موزه ملي ايران با شكست مواجه شد.
پروژه تعطيل است
سيما ميري، مسئول بخش تاريخي موزه ملي ايران در پاسخ به اين سؤال كه چرا موزه ملي ايران هنوز از راهنماي مجازي موزه‌ها برخوردار نيست، به خبرگزاري ميراث فرهنگي گفته است: در دوره مديريت وقت موزه ملي براي نصب نرم‌افزارهاي هوشمند يا راهنماي مجازي قراردادي با يك شركت منعقد شد اما با توجه به صرف بودجه اوليه براي آوردن دستگاه‌ها به موزه ملي و در اختيار گذاشتن اطلاعات كارشناسان به اين شركت، پروژه تعطيل و نيمه‌كاره باقي ماند.
آنطور كه مسئول بخش تاريخي موزه ملي ايران مي‌گويد، فاز اول پروژه راهنماي مجازي با صرف بودجه تعريف شد اما زماني كه قرار بود هزينه‌هاي اين شركت پرداخت شود سازمان و مديريت وقت به تعهداتش عمل نكرد و اين شركت هم تمام دستگاه‌هاي خود را جمع‌‌آوري كرد و رفت. به گفته سيما ميري، مديريت غيرتخصصي و تصميم‌گيري‌هاي سليقه‌اي بزرگ‌ترين مانع تحقق اهداف موزه‌ها در كشور است.
آنطور كه مسئول بخش تاريخي موزه ملي ايران اعلام كرده است، كارشناسان و مسئولان بخش‌هاي مختلف موزه ملي ايران درحالي تمامي اطلاعات خود را براي پيشبرد اهداف موزه ملي در اختيار آن شركت و مديريت‌هاي پيشين موزه گذاشتند كه به‌دليل تصميم‌گيري‌هاي سليقه‌اي تمام فعاليت‌ها متوقف و نيمه‌كاره رها شد.نرسيدن پاي راهنماي مجازي به موزه ملي ايران البته تنها يكي از مشكلات اين موزه مادر در كشور است كه به‌عنوان ويترين موزه‌اي ايران نيز شناخته مي‌شود.
آنطور كه كارشناسان موزه ملي ايران به خبرگزاري ميراث فرهنگي گفته‌اند، اگر قرار است بودجه‌اي براي راه‌اندازي پروژه‌هايي چون راهنماي مجازي موزه‌ها درنظر گرفته شود بايد اين اقدام تحت نظارت مجموعه موزه ملي باشد تا اجراي آن به درستي انجام شود.
نينا رضايي، يكي ديگر از كارشناسان موزه ملي ايران مي‌گويد: موزه ملي ايران براي نصب راهنماي مجازي برنامه‌ريزي بسياري كرده و اين موزه از نظر حجم و انتقال اطلاعات از ظرفيت بالايي برخوردار است. آنطور كه نينا رضايي گفته است، رسيدن پاي راهنماي مجازي به موزه ملي ايران و پس از آن موزه‌هاي كشور مستلزم داشتن اعتبار كافي است كه اكنون در اختيار موزه ملي ايران نيست.
زيرساخت نامناسب موزه ملي
كاميار عبدي، باستان‌شناس كه در برگزاري نمايشگاه 200هزار سال همبودي انسان و حيوان در موزه ملي ايران مسئوليت پژوهشي اين نمايشگاه را داشت نيز به ساختار موزه ملي ايران و همخواني آن با راهنماي مجازي اشاره كرده است. او مي‌گويد: نصب سيستم‌هاي هوشمند به رفع نياز مخاطبان و بازديدكنندگان موزه‌ها مي‌پردازد اما بايد اين نكته را درنظر داشت كه ساختار موزه ملي ايران به‌گونه‌اي نيست كه ظرفيت نصب مانيتورهاي مختلف، سيم‌كشي و سيستم‌هاي سنگين الكترونيك را داشته باشد. به گفته كاميار عبدي، لازم است پيش از اقدام به هر فعاليتي در موزه ملي ايران، تمامي جوانب سنجيده شود تا در آينده مشكلي در اجراي طرح راهنماي مجازي ايجاد نشود.
راهنماي مجازي بسته‌اي شامل توضيحات، عكس و حتي ويدئو از آثار تاريخي به نمايش درآمده در موزه‌هاست كه قرار بود طرح پايلوت آن ابتدا در موزه ملي ايران اجرا شود كه اين طرح تاكنون متوقف مانده است. در طرح راهنماي مجازي بازديدكنندگان موزه‌ها مي‌توانند اطلاعات بسيار كاملي از قدمت، محل كشف و كاربري اشياي موزه‌اي به‌دست آورده و با اطلاعات تاريخي كامل از يك موزه به بازديد خود خاتمه دهند.