به گزارش تسنیم، دكتر محسن اسماعیلی در ادامه سلسله جلسات مربوط به شرح نهج‌البلاغه، در ادامه مباحث مربوط به حوادث آخرالزمان با اشاره به عبارت پایانی خطبه صد و پنجاهم، گفت: آن‌جا اشاره دارد به این‌که امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، در زمان غیبت برای کسی قابل رؤیت نیستند، اما گروهی هستند که مانند شمشیر آبدیده می‌شوند و آمادگی پیدا می‌کنند برای ظهور: «تُجْلى بِالتّنْزِیلِ أبْصارُهُمْ، ویُرْمى بِالتّفْسِیرِ فِی مسامِعِهم»
اسماعیلی در شرح این بخش از خطبه گفت: «این‌جا صحبت از نوع آمادگی همان جمعی است که قرار است برای ظهور مهیا شوند. در واقع اشاره می‌کند به این‌که چطور این‌ها برای گذر از فتنه‌های آخرالزمان آماده می‌شوند و همچنین آمادگی برای قیام مهدی موعود سلام الله علیه. حضرت می‌فرماید آماده شدن این جمع این‌گونه‌است که با اتفاق ظهور، این حادثه دیدنی است که چشمان اهل انتظار، روشن می‌شود به تنزیل و گوشهایشان باز می‌شود به تفسیر. و این دو واژه تفسیر و تنزیل مربوط به قرآن است. پس شاگردان مکتب انتظار و امام زمان، چشمان‌شان به قرآن روشن می‌شود. شاید اشاره دارد به این‌که قرآن نصب‌العین آن‌هاست. یعنی با خواندن قرآن در تاریکی شب‌های فتنه‌انگیز آخرالزمان، چشمان‌شان روشن است و راه را از بیراهه تشخیص می‌دهند. سپس از ظاهر قرآن که «تنزیل» است فراتر می‌روند و گوشهایشان به «تفسیر» و پرده‌برداری از رازهای قرآن شنوا می‌شود.»
این عضو شورای نگهبان در ادامه سخنان خود اشاره کرد: «اهل انتظار کسانی هستن که هم قرآن می‌خوانند و هم با معانی حقیقی آن آشنا می‌شوند. و در مورد این افراد است که اما در جمله پایانی می‌فرماید: «ویُغْبقُون کأْس الْحِکْمةِ بعْد الصّبُوحِ». عبارتی که معانی بسیار عرفانی و زیبایی دارد. «یغبقون» جامی است که شبانه نوشیده می‌شود و «صبوح» جامی است که ابتدای روز می‌نوشند. پس معنای این جمله آن است که اهل انتظار، صبحگاهان و شامگاهان از جام حکمت سیراب می‌شوند. حکمت هم همان درک معانی دقیق و حقیقت هستی است. به کسی که چنین توانایی دارد می‌گویند حکیم. گرچه حکمت به معنای خود قرآن هم به کار رفته است. پس می‌شود دریافت که این گروه شبانه روز از نور قرآن بهره‌مند می‌شوند.»
اسماعیلی در نتیجه‌گیری اين بحث گفت: «آنچه در زمان غیبت باید محور قرار بگیرد، قرآن است. قرآن تنها راه نجات انسان است و بهترین زمینه‌ساز ظهور حضرت حجت. و نتیجه بالاتر این است که امام زمان به دنبال تابع چشم و گوش بسته نیست. بلکه می‌خواهد یارانی بصیر و آگاه داشته باشد. کسانی که چشم و گوششان به نور قران روشن است و آن وقت انتظار ظهور حضرت را می‌کشند و می‌خواهند برای برپایی عدالت یاور مهدی موعود باشند.»