روضه خوانی، سینه زنی، زنجیر زنی، چهل منبر، شام غریبان، تعزیه خوانی و ... از جمله مراسم عزاداری در ماه محرم مردم گیلان است. به عنوان نمونه، مراسم عزاداری در ماسوله در اینجا آورده می شود:
اختصاصی صبح رانکوه: ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰاداری ﻣﺎه ﻣﺤﺮم در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم املش ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ . ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم اﻋﻢ از ﭘﻴﺮ و ﺟﻮان در اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و در رﺛﺎی ﺳﺮور و ﺳﺎﻻر ﺷﻬﻴﺪان ﺑﻪ ﻧﻮﺣﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺳﺮاﻳﻲ و ﻣﻲ زﻧﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ . در ﻣﻴﺎن ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰاداری ﺳﻪ رﺳﻢ ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ در ﻣﻴﺎن املشی ها راﻳﺞ و ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ:
علم ﺑﻨﺪی (alam_dabesi) ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﻠﻢ دﺑﺴﻲ ﻋﻠﻢ در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻘﺎط املش رﺳﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺷﺐ ﻫﻔﺘﻢ ﻣﺤﺮم ﻋﺰاداران ﺣﺴﻴﻨﻲ ﻃﻲ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﻮﺣﻪ زﻧﻲ و ﺧﻮاﻧﻲ ﭘﺎرﭼﻪ و ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺳﻴﺎه و رﻧﮓ ﻣﻲ ﻫﺎی دﻳﮕﺮ را ﻳﻜﻲ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی ﺑﺮ ﭼﻮب ﻋﻠﻢ ﮔﺮه زﻧﻨﺪ. ﻛﻨﺪه ﭼﻮب ﺷﺪه ً ﻋﻠﻢ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻛﺎری ای اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺪود ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﺘﺮ ﻃﻮل دارد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ آن ﭘﻨﺠﺔ ﻓﻠﺰی ﻧﺼﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻋﻘﻴﺪه ﻣﺮدم املش ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻲ ﻫﺎ ﺑﺮ ﭼﻮب ﻋﻠﻢ ﺗﻮان در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮاﻧﻤﺮدی و ﭘﻬﻠﻮاﻧﻲ ﻋﻠﻤﺪار دﺷﺖ ﻛﺮﺑﻼ را دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪ و زﻧﺪه ﮔﺮداﻧﻴﺪ. از اﻳﻦ رو در اﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺷﺒﻬﺎی دﻳﮕﺮ و ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ﺗﺎ ﺳﭙﻴﺪه ﻣﻲ دم ﻋﺰاداری ﻛﻨﻨﺪ . در اﻳﻦ ﺷﺐ ﺣﺘﻲ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺷﺮﻛﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ دﻫﺔ ﻣﺤﺮم را ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻠﻲ ﺗﺎ ﺷﺐ ﻫﻔﺘﻢ ﭘﻴﺪا ﻧﻜﺮده اﻧﺪ، ﭼﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻪ در ﺧﻮد روﺳﺘﺎ ﺳﺎﻛﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﭼﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺳﺎﻛﻨﻨﺪ در ﻣﺴﺠﺪ روﺳﺘﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﻲ ﻋﻠﻢ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻬﻤﻲ از ﺛﻮاب ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺑﻨﺪی.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻏﺬای ﺳﺎده ﻣﻲ ای ﻧﻴﺰ ﺗﺪارک دﻳﺪه ﺗﻬﻴﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻋﺰاداران ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از ﻏﺬای ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺷﺪه ﺗﺒﺮک . ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻴﺰ در ﺻﺪدﻧﺪ ﺗﺎ ﻏﺬای ﻣﺮاﺳﻢ اﻳﻦ ﺷﺐ را ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻋﻠﻢ ﺣﺎﺟﺖ ﺑﺎ ﻧﺬر و ﻧﻴﺎز و اﺳﺖ ً ﺑﻨﺪی ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺧﻮاﻫﻲ ﻫﻤﺮاه . ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﻧﺬر و ﻧﻴﺘﻲ دارد ﭘﺎرﭼﻪ ﺣﺴﻴﻦ ﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اﻣﺎم (ع)ﻣﻲ و دﻳﮕﺮ ﺷﻬﺪای ﻛﺮﺑﻼ ﺑﺮ روی ﻋﻠﻢ ﮔﺮه زﻧﺪ .ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺮ ﺗﻜﻪ ﻣﻲ ای ﻛﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﻮاﻫﺶ و ﺗﻤﻨﺎﻳﻲ اﺳﺖ.
املشیان اﻳﻦ ﺷﺐ را ﺷﺐ اﻟﻌﺒﺎس(ع) اﻟﺤﺴﻴﻦ ﺳﺎﻗﻲ و ﻋﻠﻤﺪار ﺣﻀﺮت اﺑﺎﻋﺒﺪاﷲ (ع) ﺑﻪﺣﺴﺎب ﻣﻲ آورﻧﺪ . در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺴﺘﻦ پارچه ها ﻧﻮﺣﻪ زﻳﺮ ﻛﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻮم ﻃﻠﻮﻋﻲ ﻫﺎ است ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮد : از داغ ﺗﻮ ﻋﺒـﺎس ﺷﻜﺴﺘــﻪ ﻛﻤـــﺮ ﻣــﻦ ﻣﻦ از ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻮ ﭘﺎره ﭼﻪ ﺗﻦ ﺷﺪ ﺟﮕﺮ ﻧﺨﻞ ﻗﺪ ﺗﻮ ﺑﻬــﺮ ﭼــﻪ از ﭘــﺎی درآﻣــﺪ آﻣﺪ از دﺳﺖ ﺷﺪم ﺗﺎ ﻛﻪ ﻋﻤﻮدم ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮ ﻧـﺪارم ﺧﻴﺰ ﻋﻠـﻢ ﮔﻴـﺮ ﻛـﻪ ﻣـﻦ ﭼــﺎره ﻧــﺪارم ﺑﺨﺸﺎی ﻛﻪ دﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﻦ ﭘـﺎره ﺑﺮ ﻧــﺪارم ﺧﻴـﺰ روان ﺷـﻮ ﻛـﻪ دﮔـﺮ ﻳـﺎر ﻧـﺪارم اﻓﺴﻮس ﻛﻪ ﻣﻦ ﻃﺎﻗﺖ رﻓﺘـــﺎر ﺑﮕﺸـﺎ ز وﻓـﺎ ﭼﺸـﻢ ودل ﺳـﻮﺧﺘﻪ ﺑﻴـﻦ ام دوﺧﺘﻪ از ﺗﻴﺮ ﺟﻔﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻴــﻦ ام ﺑﺸﻜﺴﺘﻪ ﻛﻤﺮ ﻧـﻌﺶ ﺗــﻮﺑـــﺮدن ﻧﺘﻮاﻧــﻢ ﻧﺘـﻮاﻧــﻢ ﺑﺴﺘﻦ ز رﺧﺖ دﻳﺪه وﻣــﺮدن ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﻜﺶ از زاﻧﻮ و ﻣﺸﻜﻦ دل ﺧﻮﻳﺸﺎن ﭘﺮﻳـﺸﺎن ﻛﻦ ﻋﻔﻮ ﺑﻮد ﺳﺮ ﻛﺸﻲ از ﻣﻐﺰ از ﺑﻬــﺮ ﺟﻮاﻧﻴـﺖ ﻳﻘﻴـﻦ اﺷـﻚ ﻓﺸـــﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺳﻬﻞ اﺳﺖ ﻣﺮا ﻣﺮگ وﺗﻮﮔﺮزﻧﺪه ﮔﻮﻳﺎ ﺑﻮد اﻓﻐﺎن ﺗــﻮ ﺑﻬـــﺮ ﭘﺴــﺮ ﺧــﻮد ﺧﻮد آﻧﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﻗﺮﺑﺎن ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻮن ﭘــﺪر اﻓﺴﻮس دﮔﺮ ﭼﺸﻢ ﺣﺮم ﺧـــﻮاب ﻧـﺪارد ﺗﺸﻨﻪ ﻫﻴﻬـﺎت ﻟـﺐ ﻧــﺪارد ﺷــﺎن آب ﺑﻨﺸﻴﻨـــﻢ و ﻧﺎﻟــﻢ اﮔﺮ اﻋـــﺪا ﺑﮕـــﺬارد ﺑﮕـﺬارد ﺑﺮ ﺧﻴﺰم و آﻳــﻢ اﮔﺮ اﻋﻀــﺎ ﺑﺮ ﮔﻮی وﺻﻴﺖ اﮔﺮ ای ﺻﻒ ﻫﺴﺖ ﺷﻜﻨﻢ ﻫﺴـﺖ در ﺧﻴﻤﻪ ﻣﺒﺮ ﺗﺎ رﻣﻘﻲ در ﺑﺪﻧﻢ ﻧﻮﺣﻪ «ﻃﻠﻮﻋﻲ» ﺑﺮ ﺷﻌﺮ ﺑﻨﮕﺮ ﻣــﺎﺳﺖ ﮔﺮ ﻣــﺎﺳﺖ ران ﻣﻠﺦ ﻣـــﻮر ﺑﻪ ﻣﺪﻧﻈــﺮ alam-vâ ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﻠﻢ واﭼﻴﻨﻲ ﭼﻴﻨﻲ čini = ﻋﻠﻢ ﺑﺮ اﻳﻦ رﺳﻢ در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻘﺎط املش ﭘﺲ از ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮرا اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد.
از ﺻﺒﺢ ﻋﺎﺷﻮرا ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰاداری ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ روﺳﺘﺎ ﻣﻲ روﻧﺪ، از ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﻣﺪاح وﻳﻚ روﺣﺎﻧﻲ از ﺧﻮد روﺳﺘﺎ و ﻳﺎ در ﺧﺎرج از آن دﻋﻮت ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ آورده ﺗﺎ ﻣﺮاﺳﻢ روز ﻋﺎﺷﻮرا و ﻋﻠﻢ ﺑﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻴﻨﻲ را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮﮔﺰار . در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن زﻧﺎن روﺳﺘﺎ ﻧﻴﺰ در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﻫﺎﻳﺸﺎن ﻧﺎﻫﺎر ﻋﺰاداران را ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪ . آﻧﮕﺎه ﻏﺬای ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻮار ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ روﺳﺘﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد . ﺳﭙﺲ ﻋﺰاداران ـ ﭼﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻪ از ﺧﻮد روﺳﺘﺎ ﺑﻮده و ﭼﻪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از روﺳﺘﺎﻫﺎی اﻃﺮاف ﺟﻬﺖ ﻋﺰاداری آﻣﺪه ﻣﻲ اﻧﺪ ـ ﻣﺸﻐﻮل ﺻﺮف ﻏﺬا ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺮ ﺑﻌﺪ از ﺻﺮف ﻏﺬا ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﻠﻢ ﻣﻲ ﭼﻴﻨﻲ آﻏﺎز ﺷﻮد . ﻋﺰاداران ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻠﻢ ﭘﺎرﭼﻪ های رﻧﮕﺎرﻧﮓ را ﺑﻪ دور ﻋﻠﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻠﻢ ﭘﺎرﭼﻪ ﭼﻴﻨﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎن پارچه ها را از علم جدا می کنندباﻛﺎر در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻋﺰاداران ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺪی ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﺑﻲ ﻛﺴﻲ ﺳﺎﻻر ﺷﻬﻴﺪان را ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﻋﻠﻤﺪار ﻛﺮﺑﻼ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪ.
در ﻳﻜﻲ دو ﺳﺎل اﺧﻴﺮ ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﻠﻢ ﺑﺮ ﭼﻴﻨﻲ در ﺑﺴﻴﺎری از روﺳﺘﺎﻫﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﻘﺎرن ﺷﺪن ﻣﺎه ﻣﺤﺮم در ﻓﺼﻞ زﻣﺴﺘﺎن و ﺣﻀﻮر ﻛﻢ مردم املش در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ،در ﻋﺼﺮ ﻋﺎﺷﻮرا اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻲ ﺷﻮد . ﻟﺬا اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ را در ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻛﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮی دربیشتری ﺳﺎﻛﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲ آورﻧﺪ .درﭘﺎره ای از روستاهای ییلاقات املش بعداز برداشت ﮔﻨﺪم و ﺟﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ برگزار می کنند. در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻠﻢ ﺑﺮ ﭼﻴﻨﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎن ﻋﻠﻢ ﺑﻨﺪی ﻧﻮﺣﻪ زﻳﺮ را ﻛﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻮم ﻃﻠﻮﻋﻲ اﺷﻜﻮری اﺳﺖ زﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ: ﺑﻲ ﻛﺴﻢ ﺑﺒﻴﻦ ﺑﺮادر ﺧﻴـﺰ از زﻣﻴــﻦ اﺑﻮاﻟﻔﻀــﻞ)ع (اﺑﻮاﻟﻔﻀــﻞ ﭼﺸﻢ ﭘﺮ ز ﺧﻮن ﻧﻤﺎ ﺑﺎز ﻏـﺮﺑﺘﻢ ﺑﺒﻴﻦ (ع) آب آورم ﺑــﺮادر از ﭼــــﻪ روی ﺧــﺎک ﺧﻔﺘـــﻲ ﺧﻔﺘﻲ ای ﻧﻬﻨﮓ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﺎﻫـــﻲ از ﭼﻪ در ﻣﻐــﺎک ای ﭘﻠﻨــﮓ رزﻣﮕﺎﻫــﻲ ﺳﻴﻨﻪ ﭼــﺎک ﭼﺎک ﺧﻔﺘــﻲ ﻣﻲ اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﻛﺸﻢ ز ﻓﺮﻗـﺖ ﺗـــﻮ آه آﺗﺸﻴــــﻦ )ع ( ﻗﺪ ﻧﻤﺎ ﻋﻠﻢ، ﻋﻠﻢ ﮔﻴـﺮ ﻛﺰ اﻟـﻢ دﻟــﻢ ﺗﭙـــﺎن ﺷـــﺪ ﺷـﺪ روﺑﻬــﺎنِ ﺷﻴــﺮ دل ﺑـــــﺮادر ﻣــﻦ روز، روز ﺗﺮﺳﻢ ﺧﺼﻢ ﻛﻴﻨﻪ ﺟﻮرﻓﺖ وﻗﺖ ﺧﻮف ﻛﻮدﻛﺎن ﺷﺪ اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﺧﻮاب راﺣﺖ اززﻧﺎن رﻓﺖ ﻧﺰداﻫﻞ ﻛﻴﻦ (ع) ﻗــﻮچ ﺟﻨﮕﻴــﻢ ﺑــﺮادر ﭘﺸﺘــﻢ از اﻟـــﻢ ﺷﻜﺴﺘــﻪ ﭼــﺎره ﺑﺴﺘـــﻪ ام ز دﺳـﺖ رﻓﺘـــﻪ ﻫﻤـــﺮاه اﻣﻴـــﺪ ﺑﺎزوﻳﺖ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺮﻳــﺪه ﺟﺒﻬـﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ ات ﭼــﺮا اﺑـﻮاﻟﻔﻀﻞ دﻳﺪه ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻪ ﺧﻮﻧﺒﺎر از ﭼﻪ اﻳﻨﭽﻨﻴــﻦ (ع) از ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳــﺮم ﺑــﺮادر ﺳﺎﻳــﻪ ﻟــﻮای ﺗــﻮ ﻧﻴﺴﺖ اﺑﻮاﻟﻔﻀــﻞ ﺗﺎ زﻧﻨﺪ ﻫﺮزﻣﺎﻧـــﻢ ﻃﻌــﻦ ﻣﺸﺮﻛﻴــﻦ (ع) دارد «ﻃﻠﻮﻋــﻲ» ای ﺑــﺮادرا ذﻛـــﺮ ﻣﺎﺗــﻢ ﺗـــﻮ دارد از ﭘـــﺲ ﻏﻤﻢ ﺑــــﺮادر ﺑﻴﺸﺘـــﺮ ﻏـــﻢ ﺗـــﻮ ﺟﺒﻬﻪ ﻛﺮده ﻧـﺎک ﻫــﺮ دم ﭘﻴــﺶ ﻣﻘــﺪم ﺗــﻮ دارد اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﻫﻢ ﺷﻔــﺎ ﺑﻪ وی ﻛﺮم ﻛﻦ ﻫﻢ ده آﻓﺮﻳﻦ (ع) (zar z ﻣﺮاﺳﻢ زرزره زاری ava) = ﮔﺮﻳﻪ و اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ در مناطق املش در ﺷﺐ ﻋﺎﺷﻮرا اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد.
در اﻳﻦ ﺷﺐ ﻋﺰاداران ﺗﺎ اذان ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻋﺰاداری ﺳﺎﻻر ﺷﻬﻴﺪان و اﺻﺤﺎب ﺑﺎ وﻓﺎﻳﺶ ﭘﺮداﺧﺘﻪ وﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮی زرزره ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻣﺪاﺣﺎن زﻳﺎدی در اﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﺪاﺣﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و زﻧﺠﻴﺮزﻧﺎن و ﺳﻴﻨﻪ زﻧﺎن در دم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺮاﺛﻲ آﻧﺎن را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻲ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻌﻀﻲ از ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺎ دﺳﺘﺠﺎت ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ روﺳﺘﺎﻫﺎی اﻃﺮاف می‌روﻧﺪ . ﻋﺪه ای رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪ ﻧﻴﺰ در ﻣﺴﺠﺪ روﺳﺘﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﺎن ﺑﻪ روﺳﺘﺎ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺿﻤﻦ ﺗﻜﺮﻳﻢ ﻋﺰاداری ﺟﻮاﻧﺎن، از دﺳﺘﺠﺎت ﻋﺰاداری ﻛﻪ از روﺳﺘﺎﻫﺎی دور وﺰدﻳﻚ ﺟﻬﺖ ﻋﺰاداری ﻗﺪم در روﺳﺘﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ کنند.
ﻣﻨﺒﻊ .۱ ﺻﺪر- ﺣﺎج ﺳﻴﺪ ﺟﻮادی، احمد.داﻳﺮه ﺗﺸﻴﻊ اﻟﻤﻌﺎرف .ﺗﻬﺮان :داﻳﺮه ﺳﺎزﻣﺎن .۱۳۶۸