به گزارش هنرآنلاين؛ احمد عزیزی هنرمند شناخته شده و پیشکسوت تعزیه با بیان اینکه از دوران کودکی با این هنر معنوی آشنا شده و در کنار تحصیل به علت علاقه وافر به این هنر، در دوران کودکی بچه‌خوانی و علی‌اکبرخوانی و در دوران نوجوانی شهادت خوانی را آغاز کرده، گفت: در دوران جوانی ردیف‌های موسیقی سنتی را نزد استادان ناصح‌پور و صالح عظیمی فراگرفتم و از همان دوران تاکنون در مجالس مختلف تعزیه حضور داشتم.
عزیزی ادامه داد: من معتقدم در مجالس تعزیه باید بر اساس چارچوب سنت تعزیه حرکت کرد و به نظرم یکی از نکاتی که به این هنر لطمه وارد کرده ابداعات غیراصولی است که توسط بعضی به این هنر اضافه شده، ولی من همیشه سعی کردم هم از نظر تاریخی و هم از نظر اجرایی در چارچوب سنت صحیح تعزیه حرکت کنم.
سرپرست گروه تعزیه سیدالشهدا با بیان اینکه باید در مجالس تعزیه در کنار استفاده از افراد با سابقه از علاقه‌مندان جوان نیز استفاده کرد و به این شکل به آنها چگونگی برپایی این مجالس را آموخت، درباره مخاطب امروزی مجالس تعزیه و همچنین راهکارهای جذب بیشتر مخاطب در تعزیه، افزود: مخاطب امروز تعزیه را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. مثلا در روستاها و شهرهای کوچک بیشتر مجالس با حزن اندوه مورد پسند واقع می‌شود در حایل‌که مخاطبان در شهرهای بزرگ به خصوص تهران به دنبال دیدن صحنه‌های هنری‌تر هستند. به همین خاطر برپایی مجلس در هر مکانی با توجه به شرایط فرهنگی مردم آن منطقه متفاوت است و هنرمندان تعزیه باید روی این مسئله دقت داشته باشند.
او در خصوص توجه به سلیقه مخاطب اضافه کرد: من سعی می‌کنم چه برای موافق‌خوان و چه برای مخالف‌خوان از افرادی استفاده کنم که صدای خوبی دارند. به ویژه در مورد موافق‌خوان‌ها که داشتن فیزیک مناسب هم یکی از ضروریات است که همیشه به آن دقت داشتم، چراکه فکر می‌کنم همه این موارد در جذب مخاطب تاثیرگذار است.
او در ادامه درباره برپایی مجالس تعزیه در ماه محرم به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا، توضیح داد: تعزیه عاشورایی فقط نشان دادن صحنه‌های روزی نیست، بلکه این مسئله فقط یکی از موارد مجالس تعزیه در این ایام نشان دادن صحنه‌های رزمی است. در تعزیه عاشورایی هم مجلس حضرت مسلم داریم و هم مجلس حضرت قاسم که یکی شجاعت را نشان می‌دهد و یکی هم شهادت را. در واقع در یک مجلس تعزیه عاشورایی علاوه بر نشان دادن مظلومیت سیدالشهدا و یارانش در صحنه‌های رزم، باید از پند و اندرزهای آن بزرگان نیز به صورت صحیح استفاده کرد تا مجلس تعزیه علاوه بر جذابیت بصری، برای مخاطب جدابیت معنوی نیز داشته باشد.
عزیزی تصریح کرد: متن تعزیه مشخص است، اما به خاطر عشقی که مردم ما به امام حسین(ع) دارند حتی اگر از اول تا آخر مجلس را بدانند که قرار است چه اتفاقی بیفتد و چه حرفی زده شود، باز هم می‌آیند و پای مجلس می‌نشینند چراکه هر کسی با هر بار نگاه کردن تعزیه چیز جدیدی از آن می‌آموزد.
این تعزیه‌خوان شناخته شده همچنین در خصوص ویژگی‌های موسیقیایی اجرای تعزیه عنوان کرد: مهم‌ترین نکته در این‌باره این است که در مجالس تعزیه از تمام هفت دستگاه و پنج آواز ایرانی استفاده می‌شود؛ مثلا رجزخوانی در دستگاه چهارگاه است و گوشه‌های حزن و اندوه در دشتی و افشاری اجرا می‌شود. اینکه بعضی از هر شکل موسیقی حتی ریتم شش و هشت هم در استفاده می‌کنند به هیچ وجه درست نیست و هیچ ربطی به سنت اصیل تعزیه‌خوانی ندارد.
عزیزی در پایان درباره تاثیر تعزیه و تعزیه‌خوانی در زندگی شخصی‌اش خاطر نشان کرد: من الان حدود 31 سال است که در بخش موسیقی (گروه کُر) تالار وحدت فعالیت می‌کنم و شغل دوم‌ام تعزیه است که از کودکی در کنار پدرم آموختم. از سال 70 نیز گروه تعزیه سیدالشهدارا تاسیس کردم و پسر خودم نیز امروز جز خوانندگان تعزیه است.