کتاب «زندگی حسینی» که از سری کتاب‌های سبک زندگی جشنواره روشنا است، مجموعه یادداشت‌های حجت‌الاسلام محمدرضا زائری است که طی سالیان گذشته در نشریه خیمه منتشر شده است.
این کتاب از یک مقدمه و 20 یادداشت تشکیل شده است که عبارتند از: فرهنگ عاشورایی؛ نگاهی گذرا به سبک زندگی دینی در ایام محرم، مأموریت: زنده‌داشتن مکتب اهل‌بیت (ع)، شما چند نفر هستید؟ (استراتژی اسلام اجتماعی: «جماعت» درمقابل «جمعیت»)، روضه‌های سادۀ خانگی، سبک زندگی ماست، خون خدا در رگ جامعه، مغز «نیت» در پوستۀ «عمل»، امر ما را إحیا کنید!، امر ما این‌گونه احیا می‌شود؛ به پشت سر نگاه کن، همه می‌توانند مکتب اهل‌بیت (ع) را زنده کنند حتی شما دوست عزیز!، تاریخ و جغرافیایی به وسعت انسان و جهان (در حاشیۀ فتوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تحریم ناسزاگویی به صحابه و همسران پیامبر)، فرماندۀ مطیع سربـاز مطیع می‌خواهد!، «مصباح» دعا در «زجاجۀ» خیمه، زندگی در ترازوی حکمت (در حاشیۀ تجربۀ برنامۀ رمضانی «شب‌های روشن»)، دوستت دارم! به خاطر امام حسین (ع)... (در استقبال از پیاده‌روی اربعین)، عاشورا مهم‌ترین دلیل برای ضرورت غیبت است (گفت‌وگو با متفکر برجستۀ مغرب، سید اِدریس هانی) و خیر سرمان منتظر آقاییم!»
زائری در بخشی از کتاب «زندگی حسینی» آورده است:
«در حفظ و صیانت از بزرگ‌ترین ثروت شیعه، یعنی میراث عظیم عاشورا، اگر هر کس به راه خود رود و ساز خود زند و بر طبل میل و تشخیص خود بکوبد، دور نیست گمراهی و از مقصد دور افتادن. نگویید خودشان حفظ می‌کنند و مراقب‌اند. در طول تاریخ، انحرافات بزرگ از مکتب اهل‌بیت و شکل‌گیری مکاتب و مذاهب گوناگون شش‌امامی و هفت‌امامی را کسانی آغاز کردند که هم در علم و ایمان از ما مدعی‌تر بودند و هم در نسبت و قرابت، از خاندان امامت به‌شمار می‌رفتند.
خطر از دو سو در کمین این میراث عظیم است. هم از جانب دشمن آگاه خارجی که قدر و قیمت این متاع گران‌بها را به‌درستی می‌داند و هم از جانب دوست ناآگاه داخلی که قدر و قیمت آن را به‌درستی نمی‌شناسد.
هیأت‌ها و مجالس حسینی مهم‌ترین پایگاه‌های حفظ مکتب شیعه و حساس‌ترین کانون‌های شورآفرینی و آگاهی‌بخشی و مبارزه با ظلم و فساد و گسترش معارف و حقایق‌اند. این پایگاه‌های عظیم دینی و مذهبی را نه‌تنها دشمن خارجی، بلکه بی‌توجهی و نادانی داخلی تهدید می‌کند.
اگر پرچم مقدس و نورانی کربلا و عاشورا را با دست پاک تبعیت و تولا برنداریم، معلوم نیست پای کج خودرأیی و خودپسندی، ما را به کدام بیراهه سوق دهد. اگر در اظهار عشق و شوق به ساحت مبارک حسینی همان‌گونه نباشیم که بدان امر شده‌ایم، مشخص نیست سر از کدام وادی جهالت و ظلمت به در خواهیم آورد.»
این نویسنده در بخش دیگر كتاب می‌نویسد:
«روایات متعددی که با تعبیر «رحم الله من أحیا أمرنا» قرین شده‌اند، مصادیق متنوعی را در بر می‌گیرند که همه بر حفظ شعائر و برپاداشتن مجالس حسینی و ترویج معارف و نقل احادیث اهل‌بیت تأکید دارند. وقتی‌که تلاش دشمن نابودی این بنیان رستگاری و محو خط اصیل هدایت است، هرچه در جهت مقابل به حفظ این بنیان کمک کند و این خط را برجسته‌تر و پررنگ‌تر جلوه دهد، مورد رحمت و عنایت خداست.
مضمون مشترک این احادیث توصیه به ارتباط اجتماعی شیعیان، عیادت از بیماران شیعه، رسیدگی مالی به نیازمندان شیعه، حضور در تشییع جنازه و مجالس ختم و سوگواری آنان، برپایی مجالس خانگی و بیان و نقل احادیث در این مجالس، اقامۀ عزای اهل‌بیت (ع) و یاد کردن مصیبت‌های آنان، فراگرفتن معارف دینی و تعلیم آن‌ها به دیگران است.
تأکید بر دیدار و ملاقات شیعیان با یکدیگر تا جایی است که در روایتی نقل شده است: «من لم یقدر علی زیارتنا فلیزر صالحی موالینا»؛ هر کس نتوانست به زیارت ما اهل‌بیت بیاید، یکی از دوستان صالح ما را زیارت کند! و بدین‌وسیله، مسیر احیا و زنده‌کردن جریان هدایت ترسیم می‌شود.
بدین‌ترتیب، هر کسی با هر وسیله و امکانی می‌تواند زنده‌کنندۀ امر اهل‌بیت باشد، نه‌تنها دانشمند یا نویسنده یا فیلمساز و هنرمند یا معلم و شاعر و... می‌توانند خود را در دایرۀ دعای فرزندان پیامبر و شمول رحمت الهی قرار دهند، بلکه حتی کارمند یا مغازه‌داری ساده و رانندۀ تاکسی و زن خانه‌دار معمولی هم می‌توانند زنده‌کنندۀ این امر باشند. نقل و ترویج احادیث و برپایی مجالس حسینی و اقامۀ شعائر و ترویج آن‌ها، گاه با پوشیدن لباس مشکی و نصب پوستر یک حدیث بر دیوار محقق می‌شود. این سفره‌ای است که برای همه پهن شده است. از فیض رحمت الهی غافل نمانیم.»
چاپ اول کتاب «زندگی حسینی» در 144 صفحه، قطع پالتویی، دورنگ، تیراژ 13 هزار نسخه و قیمت 5000 تومان به جامعه فرهنگی و علمی عرضه شد.