کارل هاینتس رومنیگه ستاره دهه‌های ۷۰ و ۸۰ فوتبال آلمان، در دوره فعالیت ورزشی خود به همه افتخارات رسید جز قهرمانی جهان.
"کارل هاینتس رومنیگه" که فوتبالدوستان آلمانی او را "کاله" صدا می‌کردند، در دهه‌های ۷۰و ۸۰میلادی، یکی از بهترین بازیکنان فوتبال در آلمان و جهان بود.
این مهاجم استثنایی تیم فوتبال باشگاه بایرن مونیخ آلمان که بعدها در اینترمیلان ایتالیا و سروت ژنو سوییس بازی کرد، در دوره‌ی فعالیت ورزشی خود به همه‌ی افتخارات رسید جز قهرمانی جهان.
رومنیگه در تاریخ ۲۵سپتامبر ۱۹۵۵در لیپشتات واقع در ایالت نوردراین وستفالن آلمان متولد شد. فوتبال را در ایام نوجوانی با تیم شهر خود آغاز کرد. از همان هنگام جزو استعدادهای بزرگ به شمار می‌رفت و در ۱۷سالگی در این تیم جای ثابتی داشت.
وی در سال ۱۹۷۴به تیم بایرن مونیخ پیوست. او در آن زمان ۱۹سال بیشتر نداشت.
بسیاری از ناظران، پیوستن او را به تیم پرقدرت بایرن مونیخ که در آن ستارگانی چون بکن بائر، گرد مولر، سپ مایر و پل برایتنر توپ می‌زدند، خودکشی ورزشی می‌دانستند، زیرا به‌دست آوردن جایی ثابت در این تیم، آرزویی محال به نظر می‌رسید.
در حالی که حتی بکن بائر، قیصر فوتبال آلمان در مورد او گفته بود رومنیگه هرگز بازیکن بزرگی نخواهد شد، وی در نخستین فصل پیوستنش به بایرن مونیخ، ۲۱بازی در این تیم انجام داد و پنج گل نیز به ثمر رساند.
یکسال پس از آن، رومنیگه در خط حمله‌ی تیم بایرن مونیخ جای ثابتی داشت. او در سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶و در سن ۲۰ و ۲۱سالگی به افتخار ورزشی بزرگی دست یافت و با تیم بایرن مونیخ قهرمان باشگاه‌های اروپا شد. در سال ۷۶ برای نخستین بار به تیم ملی آلمان فراخوانده شد و نخستین بازی ملی خود را در مقابل تیم ملی ولز انجام داد.
از آن پس روند پیشرفت رومنیگه و تبدیل او به یک ستاره‌ی بین‌المللی فوتبال آغاز شد. وی در سال ۱۹۷۸با تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی در آرژانتین ناکام ماند، اما دو سال بعد با همین تیم به مقام قهرمانی جام ملت‌های اروپا دست یافت. رومنیگه در سال‌های ۱۹۸۰و ۱۹۸۱دوبار پی‌درپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به‌دست آورد و توپ طلایی مجله ورزشی فرانس فوتبال را از آن خود ساخت.
رومنیگه در رقابت‌های جام جهانی ۱۹۸۲اسپانیا به همراه تیم ملی فوتبال آلمان بازی‌های موفقی به نمایش گذاشت و تا بازی نهایی رسید، اما این تیم در دیدار نهایی با شکست سه بر یک در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده کرد. در آن سال همه انتظار داشتند که رومنیگه ستاره‌ی بی‌چون و چرای مسابقات گردد. اما یک گلزن استثنایی ایتالیایی به نام "پائولو روسی" رومنیگه را در سایه قرار داد.
چهارسال بعد، تیم ملی فوتبال آلمان به همراه رومنیگه در رقابت‌های جام جهانی در مکزیک، بار دیگر در دیدار نهایی ناکام ماند. این بار حریف این تیم در بازی نهایی، تیم ملی فوتبال آرژانتین بود که با درخشش ستاره‌ی استثنایی خود "دیه‌گو آرماندو مارادونا" با نتیجه‌ی سه بر دو سرنوشت بازی را به نفع خود رقم زد تا رومنیگه بار دیگر از کسب عنوان قهرمانی جهان محروم شود. وی این بار نیز در سایه درخشش مارادونا رنگ باخت.
رومنیگه در سال ۱۹۸۴به باشگاه ایتالیایی اینترمیلان منتقل شد. پولی که در آن زمان این باشگاه برای خرید او به بایرن مونیخ پرداخت ۱۱/۴ میلیون مارک بود و در بازار نقل و انتقالات یک رکورد محسوب می‌شد.
رومنیگه روی هم سه سال در ایتالیا توپ زد، اما به دلیل آسیب‌دیدگی‌های مداوم نتوانست آنطور که باید و شاید در این کشور موفق باشد. با این حال در میان فوتبالدوستان ایتالیایی از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود.
رومنیگه پس از آن به باشگاه سروت ژنو در سوییس پیوست و با این تیم یکبار هم قهرمان این کشور و آقای گل مسابقات شد. وی در سال ۱۹۸۹آخرین بازی خود را برای این تیم انجام داد و سپس کفش‌های خود را به دیوار آویخت.
رومنیگه بازیکنی بود که با پویایی و تحرک در میدان، قدرت دریبل فراوان، سرعت و تیزهوشی در ایجاد خطر در مقابل دروازه حریف، به یکی از پدیده‌های ورزش فوتبال تبدیل شد. در روزهای اوج رومنیگه یک روزنامه معتبر آلمانی در مورد او نوشت: " اگر چه هیچ چیز در این بازیکن کامل نیست، اما او از همه‌چیز مایه فراوانی دارد. "
کارل هاینس رومنیگه روی هم ۹۵بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۴۵گل برای این تیم به ثمر رسانید. وی ۵۱بار به عنوان کاپیتن این تیم پا به میدان گذاشت. رومنیگه در ۳۱۰بازی خود در لیگ فوتبال آلمان، روی‌هم ۱۶۲گل به ثمررسانید.
وی از سال ۱۹۹۱تا کنون عضو هیئت مدیره باشگاه بایرن مونیخ آلمان بوده است و از پنج سال پیش به این طرف، در راس این هیئت جای دارد.