اکنون به نوشته سایت گیزمگ دکتر ادوارد سازانوف از دانشگاه آلابامای آمریکا در حال ساختن یک وسیله ردگیری شبیه هدست است که به طور خودکار غذاخوردن کاربر را تحت نظر می‌گیرد، و به این ترتیب خطاها یا فریبکاری‌های فرد را از معادله خارج می‌کند.
این وسیله که «پایشگر خودکار غذا خوردن» (AIM) نام دارد یک مدل اولیه ساخته شده با پرینت سه‌بعدی است که روی یک گوش فرد قرار می‌گیرد.
این وسیله از جمله دارای یک حسگر حرکت، یک دوربین کوچک، و یک فرستنده بلوتوثی است.
هنگامی که کاربر غذا می‌خورد، حسگر این وسیله حرکت متمایز جویدن در فک او را شناسایی می‌کند- این حسگر می‌تواند این حرکت را از حرکت فک در فعالیت‌های دیگری مانند سخن گفتن افتراق دهد. هنگامی که AIM با جویدن کاربر تحریک می‌شود، دوربین آن عکس‌هایی از غذا خوردن او می‌گیرد. این داده‌ها با بلوتوث به یک تلفن هوشمند زوج‌شده منتقل می‌شود.
یک اپلیکیشن در آنجا غذاهای دیده شده را در عکس را شناسایی می‌کند. این برنامه کاربردی همچنین بر اساس شمار جویدن‌ها، و با مقایسه میزان غذاهای مشاهده شده در عکس‌ها هنگام شروع و پایان یافتن جویدن، می‌توانند میزان مصرف غذای فرد را تخمین بزند. سپس این اپلیکیشن محتوای انرژی وعده غذایی فرد را تعیین و اطلاعات را برای کاربر ثبت می‌کند.
سازونوف قصد دارد دقت نسخه اصلاح‌شده‌ای از این وسیله را با مقایسه آن با یک روش تثیبت‌شده قبلی- اندازه‌گیری محتوای کالری بر اساس میزان محو شدن ایزوتوپ‌های پایدار هیدروژن و اکسیژن اضافه شده به آب مصرفی فرد- آزمایش کند.
اگر AIM از مقایسه سربلند بیرون بیاید، می‌توان از آن به عنوان جایگزین بسیار سریع‌تر، ارزان‌تر و ساده‌تر شیوه بر اساس آب استفاده کرد.
این گجت احتمالا ابتدا به عنوان وسیله‌ای برای پزشکان به بازار خواهد آمد، البته گونه مصرفی آن هم می‌تواند عرضه شود.
وسیله‌ای که در حال حاضر در بازار موجود است و کاری تقریبا مشابه را انجام می‌دهد، Bite Counter نام دارد که میزان کالری دریافتی فرد را بر اساس حرکاتش تخمین می‌زند، اما این وسیله که باید به طور دستی در شروع غذا خوردن فعال کرد، شمار مواردی که فرد دست غالبش را برای بردن غذا به دهان بالا می‌برد، ثبت می‌کند.