چند سالیست که ساکن یک درخت شده است، نه درخت ساکن، بلکه درختی سيار كه بر روي چهارچرخ نیسان آبی‌رنگ سوار شده است. زندگي او با زندگی عادی کاملاً متفاوت است.
تقریبا هم سن و سال دیوارهای خانه‌اش يا كمي بيشتر است. چین‌های صورتش با لایه لایه عمر تنه درختان نقش بسته و خوب همدیگر را می‌فهمند و همین برای ادامه يك زندگی مشترک کافی است. زندگی کاملاً متفاوت با دیگر ساکنان و وسیله نقلیه که در شهرها وجود دارند. حالا نیسان آبی‌رنگ با یک تخت، پتو و چند دست لباس همه زندگی او شده است. او شبانه روز در اين كلبه درختي يا نيساني زندگی می‌کند.
مي‌تواني کمتر از 10 ثانیه دورخانه‌اش بگردي و بوي طبیعت را درست در میان این همه دود و دم حس كني. لا‌به‌لای چوب‌های در و دیوار خانه‌اش پر است از گل‌وگیاه، گل‌هایی که با سلیقه تزیین شده‌اند و از خانه بیرون زده‌اند، انگار گل و برگ‌ها مونس تنهایی‌های او شده‌اند. هر قسمت از اين اتاقك چند برگ درخت بیرون آمده و با حساسیت تمام تزیین شده است. چیدمان اتاقك دومتری آنچنان جذاب است که گویی از بهترین دکوراسیون‌دارها خریداری شده است.
چوب‌های منظم چیده شده در کنار هم، نقش دیوارهای خانه را دارند و یک نردبان، راه پله خانه نيساني شده است. پیرمرد شاداب ساکن كلبه نيساني مدام در سفر است ، سرزنده و خوش مشرب است اما چندان مایل به مصاحبه نیست و می‌گوید شب تا صبح را رانندگی کرده و می‌خواهد بخوابد. با وجود این، برای گرفتن عکس آماده است. مدام دور خانه‌اش می‌چرخد و می‌گوید: از این طرف هم عکس بگیرید، ببین چقدر گل و گیاه قشنگ چیدم...
پيرمرد بي‌نام در كنار خانه سيار خود ايستاده است
چروک‌های صورتش عمیق شده اما با یک خنده قادر است همه را از صورتش محو کند. اصرارش برای بالا رفتن از نردبان جالب است، می‌خواهد بهارخواب خانه‌اش را به رخ بکشد و با زبانی ساده بگوید که عاشق خانه‌اش است. زندگی ساده‌اش را دوست دارد و مدام می‌خواهد بفهماند که زندگی همین دل‌خوشی‌هاست.
همه چیز در این خانه دومتری مرتب است. مانند يك خانه لوکس به نظر می‌رسد. خانه ماشینی که با کمترین هزینه و ساده‌ترین امکانات ساخته شده و نشان از دل بزرگ سازنده‌اش دارد. دل دريايي پیرمردی که توانسته خانه چوبی کوچک را آنچنان بزرگ نشان دهد که در میان این همه دود و دم و ساختمان‌های غول آسا در قلب پايتخت خودنمایی کند.
منبع: باشگاه خبرنگاران