تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۳ - ۰۷:۰۵

لاله جهانگرد: پرچمی که در باد بود نشان تو را داشت

مثل کبوتری

که در سینه‌­ی آسمان

                   نشانی از بهار دارد!

عجیب است

تو یک‌بار حرفت را زدی

اما قرن­‌هاست

که صدایت شنیده می‌­شود

عجیب است

تو تنها یک گل بودی

اما با تو بهار شد

بهاری سخت خونین

چرا که تو شقایقی تلخ بودی

و گلبرگ­‌هایت در باد

                            شهید شدند!