روزنامه‌های پنجشنبه ۲۲ آبان و روایت نامه نگاری‌های ایران و آمریکا

این گزارش نگاهی به سرخط اصلی خبرها و همچنین نوشته‌های سرمقاله نویسان و نویسندگان روزنامه‌های پنجشنبه 22 آبان 1393 خورشیدی انداخته و مهم‌ترین موضوع‌های مورد توجه این روزنامه‌ها را بررسی کرده است.

• تایید نامه اوباما به رهبر معظم انقلاب

روزنامه ی «اعتماد» گزارش نخست خود را به اظهارات دیروز علی شمخانی در تایید خبر نامه باراک اوباما به آیت‌الله خامنه‌ای اختصاص داد و نوشت: خبر «نامه» بالاخره تایید شد؛ نامه یی که از قاره «امریکا» به قاره «آسیا» ارسال شده بود تا در آن از منافع مشترک ایران و امریکا برای مقابله با داعش خبر داده شود. فرستنده باراک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده امریکا بود و گیرنده مقام معظم رهبری. از خبر ارسال نامه نزدیک به یک هفته گذشت تا بالاخره روز گذشته دبیر شورای عالی امنیت ملی دریافت آن را تایید کرد. نامه اواسط ماه گذشته ارسال شده بود و به گواه رسانه ها چهارمین نامه یی بود که باراک اوباما در سال های اخیر برای رهبری نوشته بود. خبر تایید نامه را علی شمخانی داد.

در همین حال روزنامه ی «آرمان» نیز سابقه نامه نگاری بین مقام های ایران و آمریکا را برجسته کرد و در گزارش نخست خود با عنوان «جزییات پاسخ ایران به اوباما» نوشت: «پاسخ به مکاتبات اوباما» از کنار این چهار کلمه نمی توان به سادگی عبور کرد؛ نامه های اوباما به مقام معظم رهبری سابقه دارد و تنها به نامه ای که اخیرا خبر ارسال آن به ایران منتشر شده است، منحصر نیست. اما کمتر کسی بود که بداند سرانجامی که برای این نامه ها ترسیم شده، چیست.

به نوشته ی این روزنامه دیروز نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی برگ دیگری از این نامه ها را ورق زد و آن هم سرنوشت نامه ها بود. سردار علی شمخانی درباره نامه اخیر اوباما به رهبر معظم انقلاب اسلامی گفت: نامه نگاری رئیس جمهوری آمریکا دارای سابقه چندین ساله است و در برخی موارد نیز پاسخ هایی به این مکاتبات ارایه شده است. دبیر شورای عالی امنیت ملی با انتقاد از رویکردهای دوگانه هیات حاکمه آمریکا که در مکاتبات محرمانه و مواضع اعلامی دارای تناقض های آشکار است، این روش را صرفا اقدامی با هدف تاثیرگذاری بر فضای داخلی این کشور عنوان کرد و افزود: مواضع صریح، شفاف و قاطع جمهوری اسلامی در موضوع هسته ای مجددا به رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا یادآوری و بر عدم پذیرش برنامه غنی سازی نمایشی از سوی جمهوری اسلامی ایران تاکید شده است.

روزنامه ی «شرق» گزارش نخست خود را به بازتاب اظهارات دیروز شمخانی اختصاص داد و نوشت: نامه های «اوباما» بی جواب نمانده است. این چیزی است که از گفته های «علی شمخانی» برداشت می شود. به گزارش دبیرخانه «شورایعالی امنیت ملی»، نماینده رهبری و دبیر «شورایعالی امنیت ملی» در نشست سیاسی هفتگی خود خطاب به مدیران و کارشناسان دبیرخانه و «شورایعالی امنیت ملی» گفته است «نامه نگاری رییس جمهوری آمریکا دارای سابقه چندین ساله است و در برخی موارد نیز پاسخ هایی به این مکاتبات ارایه شده است.»

به نوشته ی این روزنامه گفته می شود رییس جمهوری فعلی آمریکا تاکنون چهارنامه خطاب به مقام معظم رهبری نوشته است. اگرچه در برخی منابع به رقم سه هم اشاره شده است؛ به جز نامه آخر که از سوی رسانه های آمریکا خبری شد. قبلی ها را ایران خبری کرده بود. نامه اول، اردیبهشت88 فرستاده شده و در نماز جمعه 29خرداد1388 رهبری به آن اشاره کردند. نامه دوم، شهریور1388 ارسال شد. این نامه پس از تحلیف و تنفیذ دور دوم محمود احمدی نژاد فرستاده شد. «اوباما» در آن نامه خواهان همکاری بهتر دو کشور شده بود. همان زمان «تابناک» در گزارشی نوشته بود که بر پایه برخی شواهد، حدس زده می شود رییس جمهوری آمریکا، خواهان بازشدن راهی برای آغاز مذاکرات ایران و آمریکاست. گفته شده است نامه سوم، دی90 فرستاده شد و علی مطهری، نماینده مجلس اواخر دی1390 در گفت وگو با خبرگزاری «فارس» از این نامه خبر داد. آخرین نامه هم به تازگی، در آستانه دور جدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه «1+5» ارسال شده است و سه نشریه آمریکایی «نیویورک تایمز»، «وال استریت ژورنال» و «فارین پالیسی» آن را خبری کردند.

این در حالی است که بسیاری از روزنامه های اصولگرا همچون «کیهان»، «جوان»، «رسالت» و «سیاست روز» اظهارات شمخانی در تایید نامه نگاری های میان ایران و آمریکا را بازتاب قابل توجهی ندادند.

• سفر روحانی به جمهوری آذربایجان

«حسن روحانی» رییس جمهوری اسلامی ایران دیروز چهارشنبه در صدر هیاتی عالیرتبه به باکو پایتخت جمهوری آذربایجان سفر کرد. بسیاری از کارشناسان این سفر را شروعی دوباره در روابط دو کشور و کاستن از اختلاف های گذشته ارزیابی می کنند.

روزنامه ی «ایران» در صفحه ی نخست خود عکسی از استقبال الهام علی اف از ورود حسن روحانی به آذربایجان را منتشر کرد و در گزارشی به بررسی این سفر پرداخت و امضای 5 سند همکاری بین دو کشور را اقدامی در راستای تحول در روابط تهران-باکو دانست.

به نوشته ی این روزنامه، این چهارمین دیدار حجت الاسلام حسن روحانی و الهام علی اف در نزدیک به 16 ماه فعالیت دولت یازدهم است. علی اف از نخستین رؤسای کشورهای منطقه است که در دولت یازدهم به ایران سفر کرده است. غیر از این، دو رئیس جمهوری در نشست سران کشورهای حاشیه دریای خزر و اجلاس شانگهای نیز با یکدیگر دیدار کرده و راه های ارتقای مناسبات را بررسی کرده بودند.

با تکیه بر چنین مناسباتی روحانی در بدو ورود به فرودگاه «حیدر علی اف» باکو، اظهارامیدواری کرد با اسنادی که به امضا می رسد و مذاکراتی که در این سفر انجام می شود، حرکت بسیار خوبی را به سمت رشد و گسترش روابط تهران - باکو شاهد باشیم. وی با بیان اینکه جمهوری آذربایجان همسایه بسیار خوبی برای جمهوری اسلامی ایران است و امروز روابط ما از سال های گذشته بهتر است، خاطرنشان کرد: سفر اخیر رئیس جمهوری آذربایجان به تهران، باعث تحولی در روابط دو کشور شد و در جریان این سفر، تقویت روابط تهران - باکو شتاب خواهد گرفت.

روزنامه ی «جهان صنعت» نیز با اشاره به اینکه قیمت نفت یکی از موضوعات مورد مذاکره رهبران ایران و جمهوری آذربایجان در این سفر است، سفر روحانی به باکو را «استراتژیک» خواند.

به نوشته ی این روزنامه روحانی(پیش از عزیمت به باکو) با اشاره به سه دیدار گذشته خود با رییس جمهور آذربایجان اظهار داشت: «در دیدارهای سه گانه گذشته درباره گسترش روابط دو کشور و همکاری های منطقه ای و بین المللی با یکدیگر بحث و تبادل نظر کرده ایم و در این سفر هم این مباحث را ادامه خواهیم داد.» وی با اشاره به امکانات و ظرفیت های بسیار فراوان دو کشور برای گسترش همکاری ها و ایجاد روابط نزدیک تر به نفع دو ملت گفت: «مسایل مرتبط با انرژی و رژیم حقوقی دریای خزر و منابع زیربستر این دریا، محیط زیست، شیلات، همکاری های مرزی، توریسم و تجارت و بازرگانی، زمینه های مناسبی است که می توانیم آنها را به نفع منافع دو کشور فعال کنیم.»

در همین حال روزنامه ی «جمهوری اسلامی» در گزارشی در صفحه ی نخست خود، پنج سند همکاری بین دو ایران و جمهوری آذربایجان در این سفر را به همراه عکسی در همین ارتباط برجسته کرد.

به بیان این روزنامه مقامات جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان برای گسترش و شتاب بخشیدن مناسبات و همکاری های خود 5 یادداشت تفاهم و سند همکاری برای توسعه همکاری در حوزه های انرژی، صنعت، ارتباطات و حمل و نقل امضا کردند....اسناد همکاری بین تهران و باکو در زمینه اطلاعات و فناوری و ارتباطات، همکاری های اقتصادی و فنی، همکاری های پستی، همکاری در زمینه انرژی های تجدید پذیر و همکاری در بخش ساماندهی رودخانه های مرزی بود که مقامات دو کشور آن را به امضا رساندند.

• مذاکرات هسته یی؛ خوش بینی یا بدبینی؟

با پایان یافتن گفت و گوهای هسته یی در مسقط و در پیش بودن دور جدید گفت و گوها در وین، موضوع گفت و گوهای هسته یی میان ایران و گروه 1+5 امروز نیز همچون روزهای اخیر یکی از محورهای اصلی خبری و تحلیلی روزنامه های ایران بود.

برخی روزنامه ها اظهارات دیروز رییس جمهوری در این ارتباط را برجسته کردند. روزنامه ی «تعادل» در خبری با عنوان «توافق ایران و 1+5 به نفع همه کشورهاست» از قول روحانی نوشت: اگر یکی از کشورهای عضو گروه 1+5 مشکلاتی در داخل دارد و در انتخاباتی برنده و بازنده شده است، به ما ربطی ندارد و هر کشوری باید مشکلات داخلی اش را درون خود حل کند.

در همین حال روزنامه ی کیهان آن بخش از سخنان دیروز شمخانی را مبنی بر اینکه «همه تحریم ها باید لغو شود؛ ایران غنی سازی نمایشی را نمی پذیرد» تیتر یک خود قرار داد و آن را خط قرمزهای مذاکرات از زبان دبیر شورای عالی امنیت ملی عنوان کرد.

این روزنامه در مطلبی دیگر با عنوان با کنار هم قرار دادن برخی مطالب رسانه های خارجی نتیجه گرفت که مذاکرات مسقط بی نتیجه بوده است. به نوشته ی کیهان، پیش از این تصور می شد مذاکرات عمان می تواند نتایج مذاکرات بعدی در وین را مشخص کند، اما دو مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا که با کری در سفر عمان همراه بودند نشست ها را «دشوار، بی پرده و جدی» توصیف کردند.

اما روزنامه ی «ابتکار» در گزارشی از روایت دیپلمات ها از نشست مسقط، از «نزدیکی بی سابقه مواضع ایران و 1+5» گفت و نوشت: دیروز دلهره مذاکرات مسقط با بازگشت دیپلمات ها به پایان رسید. به گفته جان کری، مذاکره کنندگان سخت کار کردند تا بتوانند بر سر مسائل باقی مانده بخصوص رفع تحریم ها علیه ایران به توافق برسند. این در حالی است کمتر از دو هفته به مذاکرات وین باقی مانده است.مذاکراتی که به سوم آذر ختم می شود و به عبارت دیگر ایستگاه پایانی قلمداد خواهد شد. تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان به سرپرستی محمدجواد ظریف وزیرامورخارجه پس از سه روز مذاکره برای دستیابی به توافق نهایی، در مسقط، روزگذشته به تهران بازگشت. در دو روز نخست (یکشنبه و دوشنبه) نشست مسقط، محمدجواد ظریف، جان کری و کاترین اشتون روسای تیم های مذاکره کننده ایران و آمریکا و هماهنگ کننده 1+5، درباره راه های پیشنهادی متفاوت یکدیگر برای حل اختلافات بر سر چگونگی رفع تحریم ها و میزان غنی سازی اورانیوم در ایران بطور فشرده، مذاکره کردند.نشست مشترک ایران و 1+5 نیز روز سه شنبه در سطح معاونان وزرای خارجه برگزار شد و دیدار و مذاکره دوجانبه عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان وزیر امور خارجه کشورمان با معاونان وزرای خارجه روسیه، چین، انگلیس، آلمان و فرانسه در خصوص رفع موانع باقی مانده در رسیدن به توافق جامع هسته ای نیز در روز گذشته بطور جداگانه انجام شد.مذاکره کنندگان در مسقط تلاش کردند تا در مهلت باقی مانده برای رسیدن به توافق جامع، راهی برای حل اختلافات میان خود بیابند.این در حالی است که به مذاکرات بعدی که در وین خواهد بود، زمانی بیش از یک هفته نمانده؛ مذاکراتی که به سوم آذر ختم می شود.

در همین حال «احمد شیرزاد» تحلیلگر مسایل سیاسی و نماینده ی اصلاح طلب مجلس ششم در سرمقاله ی شرق نسبت به آینده مذاکرات هسته یی ابراز خوشبینی کرد و نوشت: فرآیند مذاکرات هسته ای ایران و شش قدرت جهانی در حدود یک سال اخیر، رشد چشمگیری را نشان می دهد و می توان به حصول توافق جامع هسته ای خوشبین بود. آنچه از خبرها، منابع نزدیک به مذاکرات و نقل قول مقامات شرکت کننده در گفت وگوها به دست می آید این است که برخلاف گذشته، بحث بر سر رسیدن به درک مشترک نیست؛ بلکه نوعی درک مشترک میان طرفین حاصل شده است. این به آن مفهوم است که طرف مقابل، خواهان برچیده شدن برنامه هسته ای ایران نیست و پذیرفته که ایران می تواند نوعی برنامه هسته ای داشته باشد. بیانیه اخیر مشترک آمریکا و فرانسه، ناظر بر همین مساله بود. ایران تاکید کرده که درصدد استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است و طرف مقابل هم تا حد زیادی این واقعیت را تایید می کند و این، نکته مهمی است.

به نوشته ی شیرزاد، «درک مشترک» طرفین مذاکره سبب شده تا موضوع محل اختلاف، به کمیت و تعداد غنی سازی و سانتریفیوژها، خلاصه شود که البته موضوع مهمی است اما در قیاس با گذشته که هر یک از طرفین، بیانیه سیاسی خود را می خواند و مذاکرات را ترک می کرد، تفاوت رفتار بسیار معنا داری را نشان می دهد. آنطور که گفته شده تقریبا مسایل فیمابین به رشته تحریر درآمده و جای اعداد خالی است که باید روی آنها توافق نهایی صورت گیرد. در این مرحله که اکثر مسایل، موانع و راه حل ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، نیاز به یک تصمیم سیاسی مانده که نیاز به شجاعت همه طرف ها دارد. برداشت نگارنده این است که اگر با مذاکرات فعالانه برخورد شود و کشورهای دیگر به ایفای نقش موثر تری بپردازند، رسیدن به توافق امری ناگزیر است که نمی توان این مهم را نادیده گرفت.

• ارزیابی‌های متفاوت درباره وزیر پیشنهادی علوم

«فخرالدین احمدی آشتیانی» چند روز پیش از سوی رییس جمهوری به عنوان وزیر پیشنهادی علوم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و قرار است جلسه ی رای اعتماد به وی نیز سه شنبه ی هفته ی آینده برگزار شوند. بسیاری از صاحبنظران و شخصیت ها انتظار دارند تا مجلس به دور از فضاسازی ها و تخریب های سیاسی، در خصوص وزیر پیشنهادی جدید تصمیم گیری کند و وزارت علوم را از وضعیت بلاتکلیف نجات دهند.

« دانشگاه محل روشنفکری است نه دیکته کردن» عنوان یادداشت روزنامه ی آرمان به قلم «غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی» نماینده ی مجلس است که در آن به شخصیت برجسته ی احمدی آشتیانی پرداخته و بر ضرورت رای اعتماد به وی تاکید شده است.

در بخشی از این یادداشت آمده است: دکتر فخرالدین احمدی دانش آشتیانی همچون دیگر وزرای پیشنهادی رئیس جمهور شخصیتی فرهیخته از جامعه دانشگاهی و با سابقه علمی و اجرایی است، اما افرادی که از ایراد های کارشناسی عاجز مانده اند از روی مسائلی دیگر از جمله ناراحتی هایی که از دولت دارند لب به سخن باز می کنند و مباحثی را مطرح می نمایند که بتوانند فضا را مخدوش کنند، غافل از آنکه این تعلل در انتخاب وزیر تنها به ضرر دانشگاه و دانشگاهیان است و البته توجهی هم به این مسئله که این نوع برخوردها تا چه اندازه می تواند چهره مجلس شورای اسلامی را در نظر افکار عمومی مخدوش نماید، ندارند و تنها به عقبه ای که در انتخابات آنها را حمایت خواهند کرد دل خوش کرده اند. مسلم است که دکتر حسن روحانی رویه صحیحی را در پیش گرفته است چرا که ایشان به خواسته و مطالبه واقعی دانشگاهیان فارغ از فضای حاکم بر مجلس و نمایندگان پاسخ مثبت داده است.

در همین ارتباط «محمدرضا خباز» معاون امور تقنینی معاون پارلمانی رییس جمهوری نیز در یادداشتی در ستون «اول دفتر» روزنامه ی ایران با اشاره به برخی شایعات و خبرسازی ها علیه وزیر پیشنهادی علوم و جلسه یی که اخیرا با وی داشته، نوشت: آقای دانش آشتیانی درباره این اتهام که آقای مصطفی معین پای ایشان را به وزارت علوم باز کرده است توضیح داد که آقای دکتر بهادری قبل از آقای معین ایشان را به عنوان مدیرکل و بعد هم به عنوان معاون وزیر علوم انتخاب کرده و لذا آقای دانش آشتیانی اصلاً منصوب آقای دکتر معین نیست و حتی ایشان بعد از حضور دکتر معین درخواست استعفا داده که مورد موافقت وزیر علوم وقت قرار نگرفته است. گذشته از این آقای معین بعد از وزارت علوم کاندیدای ریاست جمهوری شده و مورد تأیید شورای نگهبان هم قرار گرفته اند. جای تأسف دارد که چنین نیروهایی مورد هجمه، افترا و تهمت قرار می گیرند.

خباز در ادامه نوشت: نکته دوم که وزیر پیشنهادی علوم درباره آن توضیح مبسوط دادند، ادعای مخالفت با بسیج بود. آقای دانش آشتیانی توضیح داد که موضوع به زمانی مربوط می شود که بسیج دانشجویی هنوز پایگاهی در دانشگاه ها نداشته است. در بررسی موضوع دو نگاه وجود داشته است یکی اینکه بسیج پایگاه فیزیکی در دانشگاه ها ایجاد کند و دیگری اینکه بسیج فعالیت خود را شروع کند و از دانشجویان هم عضو بپذیرد ولی پایگاهش خارج از دانشگاه باشد. نظر دانش آشتیانی بر این بوده که فعالیت بسیج در دانشگاه ها باشد ولی پایگاه های بسیج خارج از دانشگاه ها دایر شود. این یک اظهارنظر علمی بوده است و فکر می کند اگر این ایده پذیرفته می شد خدمت بیشتری به بسیج و بسیجیان می شد. دکتر دانش آشتیانی از اینکه در برخی سایت ها و رسانه ها عنوان کرده اند که وی ضد بسیج است بسیار ناراحت و گلایه مند بود.

از سوی دیگر روزنامه ی جوان در گزارشی با عنوان «آتش بازی علیه مجلس با هیزم وزیر چهارم» رسانه های هوادار دولت را متهم به فضاسازی علیه مجلس کرد و نوشت: پیش بینی می شد که بلافاصله پس از معرفی چهارمین وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری سیل تازه ای از تخریب ها و هجمه ها متوجه مجلس اصولگرای نهم شود، آن هم به مانند ماه های اخیر که به هر بهانه ای جریانی خاص در پوشش هواخواهی از مردم و منافع ملی! منتخبان ملت را تندرو و افراطی معرفی می کردند. این جریان نشانه دار تاب نمی آورد که وکلای ملت روی ریل «حساسیت به فتنه و غائله آفرینان»، «تأکید روی حفظ منافع ملی و مصالح عمومی در مذاکرات هسته ای»، «مطالبه احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر»، «پیگیری خواسته های مردم از رئیس جمهور و وزرای دولت»، «ایفای نقش صحیح در بخش نظارتی و قانونگذاری به عنوان دو وظیفه مهم قوه مقننه» حرکت کنند و تمایل دارند با بهره گیری از قدرت رسانه، اقدامات نمایندگان اصولگرا را ضد منافع ملی و امنیت کشور نشان داده و این باور را در افکار عمومی بقبولانند که مجلسی با گرایشات دیگر چاره رفع مشکلات داخلی است.

• در نمایشگاه هم دستور می‌دهند!

روزنامه ی «شهروند» در یادداشتی به بهانه ی بیستمین نمایشگاه مطبوعات، نگاهی آسیب شناسانه به وضعیت مطبوعات کرد و نوشت: نمایشگاه برای ما مفهوم هیجان انگیزی ندارد. می‌دانم که این احساس را به حساب نگاه منفی یا غرغر و نق زدن یا سیاه نمایی می‌گذارید اما چیزی جز این نیست. هرچقدر هم تلاش می‌کنیم دیدگاه مان را تغییر دهیم، نمی‌شود که نمی‌شود. نمایشگاه مطبوعات آن قدیم ترها همزمان با نمایشگاه کتاب برقرار بود و رونقی داشت. مخاطب ها مشتاق بودند و خبرنگاران مشتاق تر. گروهی برای خواندن و باقی برای خوانده شدن. اصلا روزنامه ها قدیم ترها رونقی داشتند؛ ربطی هم نداشت که اینترنت بود یا نبود؛ روزنامه پر از تحلیل بود و نگاه و دیدگاه. ربطی هم نداشت که فضای سیاسی رونق داشت یا نداشت. انگیزه ها دوچندان بود و روزنامه ها متکی به مرورگرها نشده بودند. محدودیت که بالای سر رسانه ها همیشه حاضر است؛ اما خطوط قرمز هنوز به این پهنا و درازا قد نکشیده بودند. این روزها هر کجا که پا می گذاری، کف پای افزارت قرمز رنگ می شود و فغان فلان مقام و بهمان مسئول به آسمان می رود.

این روزها مثلا جشنواره مطبوعات و رسانه هاست. قرار است تشویق مان کنند و امید بدهند و به آینده این حرفه امیدوارمان کنند اما کافی است سری بزنید به نمایشگاه. کجاست آن رونق سال های قبل، آن شور و هیجانی که مخاطب ها برای تعامل رخ به رخ با نویسنده ها و تحلیلگران رسانه ها بروز می دادند. آن شلوغی و اشتیاق و گعده های هر روزه ای که درباره مسائل خرد و کلان کشور در نمایشگاه برپا می شد.

در ادامه ی این یادداشت آمده است: این روزها که روزنامه ها منبع اخبار نیستند چون عموما جرأت ندارند منبع خبری باشند و عواقبش را تحمل کنند، این روزها که روزنامه ها خالی از تحلیل های به درد بخور هستند و حیات گیاهی را تجربه می کنند، این روزها که به محض وقوع حادثه ای هشدار و زینهار به سمت روزنامه ها سرازیر می شود که مبادا آب و تابش دهید و بزرگ و کوچکش کنید و خوراک آن طرف جوب و دستاویز آن طرف آب را فراهم سازید، برگزاری نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها را چیزی جز یک تکلیف مدیریتی و وظیفه معطل مانده نمی توان تعبیر کرد. مدیران رسانه ای دولت تدبیر و امید بی شک تلاش بسیاری کرده اند تا انگیزه بیفزایند و حس و حالی به زحمتشان بدمند اما ایراد کار جای دیگری است. ایراد کار آن جاست که حتی در نمایشگاه مطبوعات هم با ما از بایدها و نبایدها می گویند و هشدار و زینهار می دهند. در نمایشگاه هم دستور صادر می کنند که فلان را بگویید یا مباد که بهمان را بگویید. انگیزه و جسارت از اهل قلم سلب شده. آزادی پس از بیان غبار فراموشی گرفته و پیاپی باید نگران باشیم که حتی اگر خبر فلان خبرگزاری را با تیتر درشت کار کنیم، نکند خوراک خبری فلان شبکه فراهم شود و آفت ترکش هایش دامن ما را بگیرد. برای چنین رسانه هایی با چنین اتمسفر انگیزشی و حال و هوای حرفه ای، برگزاری نمایشگاه اتلاف سرمایه هست. هر وقت یک صدم میدان عمل و آزادی بیان فلان روزنامه را به دیگر رسانه ها هم هدیه دادید، درباره ثمرات نمایشگاه با هم سخن می گوییم...

• گروه پژوهش‌های خبری ايرنا