شيرين ابوالقاسمي با بيان اين مطلب به ايرنا گفت: درختان بلوط در ارتفاعات حدود هزار متر در منطقه زاگرس ميرويند اما امروزه بهدليل دستكاري در طبيعت اين ارتفاع به حدود هزار و 200رسيده است. در واقع بلوطها در منطقه زاگرس در حال مهاجرت هستند و به ارتفاعات نقل مكان ميكنند زيرا زيست و رويش آنها در پاييندست با مشكل مواجه شده است.
به گفته وي،طي سالهاي اخير آفات زيادي همچون كرم خراط، كرم جوانه خوار و سياه شدگي درختان، بلوطها را تهديد ميكند و يك پنجم درختان بلوط را نابود كردهاند.
ابوالقاسمي گفت: 12ميليون هكتار جنگل در كشور وجود دارد كه از اين ميزان 1/5ميليون هكتار در شمال، 5 ميليون و 700هزار هكتار در زاگرس و بقيه در مناطق ديگر مانند ارسباران و جنگلهاي حرا در جنوب كشور وجود دارند. به گفته وي، حدود يك ميليون هكتار از جنگلهاي غرب زاگرس بهعلت بروز آفات، بيماريها و برداشتهاي بيرويه از بين رفتهاند. مدير پروژه حفاظت از زاگرس مركزي گفت: خشكشدن تالابها موجب بروز پديده ريزگردها بهويژه در غرب كشور شده كه تأثير بسزايي در روند رشد درختان بلوط داشته از جمله قدرت رشد و زادآوري آنها را كاهش داده است.
وي افزود: تغيير اقليم، دخالتهاي بيرويه انسان و تخريب زيستگاهها موجب تغيير كمربند رويش درختان بلوط در ارتفاعات زاگرس شده است. ابوالقاسمي به نقش جوامع محلي در زمينه حفاظت از درختان بلوط اشاره كرد و گفت: طرح «هر مدرسه يك نهالستان» با همكاري دفتر مشاركتهاي مردمي سازمان حفاظت محيطزيست در منطقه در حال اجراست كه براساس اين طرح هردانشآموز يك نهال بلوط را بهمدت يكسال در گلدان پرورش ميدهد. وي ادامه داد: بر اين اساس منابعطبيعي استانها ميتوانند نهالهاي پرورش داده شده توسط دانشآموزان را خريداري كنند كه با اين كار هم دانشآموزان با نحوه رشد كند درختي مانند بلوط آشنا ميشوند و هم اينكه درآمدي براي دانشآموزان خواهد بود. درختان بلوط عمري طولاني دارند كه گاه به 2 هزار سال نيز ميرسد و گونههاي بسياري از آن در ايران، بومي رشته كوههاي البرز و زاگرس است.