بنابراين آب هم مانند نور يكي از نيازهاي اصلي و مهم گياهان به شمار ميرود اما مهمترين مسئله آگاهي از ميزان نياز گياه شما به آب است.
هنگام آبياري دقت كنيد
از آبي استفاده كنيد كه سرد نباشد و دماي آن با درجه حرارت اتاق يكسان بوده و كلر آن نيز خارج شده باشد. براي انجام اين كار ظرفي را پر از آّب كنيد و بهمدت 24ساعت بگذاريد بماند. پس از اين مدت كلر آن پريده و دماي آن با دماي محيطزيست گلدان يكي ميشود. آن وقت با اين آب، گلدانهايتان را آبياري كنيد و هر چندماه يكبار كنترل كنيد آب از سوراخهاي زير گلدان بهآرامي خارج شود.
چنانچه آب به سرعت از سوراخ گلدان بيرون بيايد نشانه اين است كه خاك گلدان جمع شده يا اصطلاحا چروك برداشته و از ديوارههاي گلدان جدا شده است. در اين حالت مقداري خاكبرگ به داخل گلدان ريخته و با انگشتان دست آن را با خاك قبلي كاملاً مخلوط كنيد، يا بهطور كلي خاك آن را عوض كنيد.
جمعشدن آب در زيرگلداني مضر است و بهتر است بهمنظور عدمتماس آب داخل زيرگلداني با گياه، آجري زير گلدان قرار دهيد. چون گياه پس از يكيدو روز كه خاكش كمي خشك شد آب داخل زيرگلداني را بهخود جذب ميكند و موجب پوسيدگي ريشه و در نتيجه مرگ گياه ميشود. پس بايد آبي را كه در زيرگلداني جمع شده بلافاصله تخليه كنيد زيرا ماندن آب در زيرگلداني خطرات ديگري نظير تجمع حشرات و آفات را در بر دارد كه نهتنها به گياهان بلكه حتي به ساكنين آپارتمان نيز آسيب ميرساند.
شايد خيليها توجه نداشته باشند كه ريشه گياهان همانگونه كه نيازمند آب است به هوا هم نياز دارد. حال چنانچه خاك گياهان بهطور مداوم خيس و چسبنده باشد بديهي است هواي موجود در خاك بيرون رانده شده و در نتيجه عدمتنفس ريشهها، پوسيده شده و موجب تلف شدن گياه ميشود.
اغلب گياهاني كه در اثر كمآبي پژمرده ميشوند با آبياري مجدد، جاني تازه خواهند گرفت درحاليكه افراط در آبياري منجر به مرگشان ميشود.
بالاخره چندوقت يكبار به آن آب بدهيم؟ به هيچ وجه نميتوان به اين سؤال پاسخ قطعي داد زيرا عوامل مهمي نظير درجه حرارت محيط، اندازه و جنس گلدان (سفالي، لعابي، پلاستيكي، فايبرگلاس و غيره) و فصل در اين امر مهم دخالت دارند.