براساس گزارش BBC، محققان آمريكايي با انجام آزمايش‌هاي بالیستیک مینیاتوری به واسطه شليك ريزگلوله‌هاي سيليسي به صفحاتي از جنس گرافن دريافتند لايه‌هايي از اين ماده به ضخامت يك اتم در حين جذب ضربه مي‌توانند مقاومتي بيشتر از فولاد از خود نشان دهند.
گرافن ماده‌اي است كه از ساختار آن متشكل از تك اتم‌هايي است كه در الگوي لانه‌زنبوري در كنار يكديگر قرار گرفته‌اند. اين ماده بسيار نازك، مقاوم، قابل انعطاف و رسانا است و از قابليت متحول ساختن صنعت الكترونيك و ديگر صنعت‌ها و تكنولوژي‌ها برخوردار است.
محققان دانشگاه ماساچوست براي آزمودن توانايي اين ماده، از ليزر براي مشاهده نفوذ ريزگلوله‌هاي سيليسي به درون لايه‌هاي گرافني با ضخامت 10 تا 100 لايه استفاده كردند. محققان انرژي حركتي ريزگلوله‌ها را پيش و پس از شليك به سوي لايه‌هاي گرافني محاسبه كردند.
مشاهده اين رويداد با كمك ميكروسكوپ‌هاي الكتروني نشان داد لايه‌هاي گرافني پس از برخورد گلوله‌ها انرژي برخوردي را با كشيده شدن و تغيير حالت دادن به شكل مخروطي پخش مي‌كنند و سپس در جهت‌هاي مختلف دچار ترك‌خوردگي مي‌شوند. اين آزمايش‌ها نشان داد مقاومت، انعطاف‌پذيري و سختي غيرعادي گرافن باعث مي‌شود اين ماده بتواند هشت تا 10 برابر فولاد از خود در برابر ضربه مقاومت نشان دهد.
با اين‌همه واكنش مخروطي شكلي كه گرافن از خود نشان مي‌دهد، يكي از معايب اين ماده به‌شمار مي‌رود كه محققان باور دارند اين عيب و نقص ترك‌خوردگي ماده را نيز مي‌توان با تركيب گرافن با ديگر مواد برطرف ساخت.
گرافن در سال 2004 توسط دو دانشمند بريتانيايي، آندره گايم و كنستانتين نووسلوف كشف شد و در سال 2010 جايزه نوبل فيزيك را براي اين دو دانشمند به ارمغان آورد.