در یکی از پیچیده‌ترین ماموریت‌های روباتیک فضایی روز 21 بهمن ماه ماژول یا کاوشگر فیله سفینه روزتا را به مقصد منطقه J روی دنباله‌دار چوریوموف- گراسیمنکو 67P ترک کرد.
هر چند این ماموریت و موفقیت آن به خودی خود دستاوری بزرگ محسوب می‌شود و درباره جزئیات آن در پرونده ویژه بخش شگفتی مجله نوشته‌ایم، اما هدف از این ماموریت نه فقط دستاوردهای فضایی که چیزهای دیگری هم بوده است.
کاوشگر فیله که تقریبا نصف اندازه یخچال‌ها امروزی است، صدها میلیون کیلومتر دور‌تر از زمین و روی جرمی نشست که بزرگ‌ترین قطرش به 4.1 کیلومتر می‌رسد و ممکن است حاوی شواهدی باشد که به ما نشان دهد، حیات روی زمین چطور پدید آمده است.
این ماموریت پیچیده البته خالی از دردسر نبود و زوبین‌های کاوشگر در اولین فرود رو محل پیش‌بینی شده به درستی عمل نکردند. همین مسأله باعث شده تا کاوشگر دوباره از رو سطح دنباله‌دارد67p بلند شود و بعد از دو ساعت دوباره در پناه یک صخره روی دنباله‌دار آرام بگیرد.
اما همین صخره باعث شد تا فیله نور لازم برای تامین الکتریسیته‌اش را در یافت نکند و تنها متکی به باتری‌هایش بماند. تا همین جا هم اولین فرود روی یک دنباله‌دار موفقیت بزرگی محسوب می‌شود، اما فیله توانست با کمک باتری‌هایش ماموریت‌اش را تکمیل‌تر کند.
فیلیپ گودون مدیر پروژه سازمان فضایی اروپا گفت: «فیله با استفاده از این انرژی توانست با موفقیت دستگاه حفاری را به کار بیندازد و با ایجاد حفره‌ای به طول ۲۵ سانتیمتر در سطح دنباله‌دار جمع‌آوری نمونه را آغاز کرده است.» فیله اما پیش از تمام شدن باتری‌هایش موفق شد با زمین ارتباط برقرار کند و مجموعه‌ای از تصاویر و اطلاعات جمع‌آوری کرده را مخابره کند و سپس به خاموشی رفت.
هر چند این خاموشی ممکن است با چرخش وضعیت و نزدیک‌تر شدن دنباله‌دار به خورشید دائمی نباشد، اما تا همین جای کار این فرودگر اطلاعات با ارزشی به زمین فرستاده که تجزیه و تحلیل آنها ممکن است گره از یکی رازهای مهم علم باز کند و به این پرسش پاسخ دهد که ما از کجا آمده‌ایم.
تعداد معدودی از دانشمندان فکر می‌کنند حیات توسط دنباله‌دار‌ها به روی زمین آورده شده است. نسخه کمی تعدیل شده این نظریه که مقبولیت بیشتری دارد، می‌گوید که دنباله‌دار‌ها مجموعه‌ای از ملکول‌های آلی را به زمین آورده‌اند که پایه‌های شکل‌گیری حیات شده‌اند.
نتایج کاوش‌های فیله نشان خواهد داد که آیا در زیر سطح فیله تنها مواد شیمیایی ساده فرار، آمونیوم و متان و متیل الکل خواهند بود، یا اینکه چیزهای پیچیده‌تری مانند آمینواسیدها و نوکلئواسیدها هم در آنها مشاهده خواهند شد که بلوک‌های ساختمانی پروتئین و دی. ان.ای هستند.
پاسخ به همین پرسش‌ها یکی از مهم‌ترین دلایل شکل‌گیری این ماموریت پیچیده فضایی بوده است.
منبع:همشهري دانستنيها