به گزارش آسوشیتدپرس این مقامات می‌گویند ۱۳۰ نفر که همه‌شان بالاتر از ۵۰ سال داشتند، و در آمریتسار یا منطقه مجاور گورداسپور در پنجاب زندگی می‌کردند، روز سه شنبه چهارم نوامبر در یک اردوگاه روستایی که بوسیله یک سازمان یک خیریه پزشکی اداره می‌شود، تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته بودند، و آنها در حال تلاش هستند که مشخص کنند چه تعداد از این افراد بینایی خود را پس از این جراحی‌ها از دست داده‌اند.
آبهیناو تریکا مهاون، کمیسیونر منطقه گورداسپور در ایالت شمالی پنجاب، گفت: «در حال حاضر ۲۴ مورد ثابت‌شده نابینایی در بیماران جراحی شده در این اردوگاه وجود دارد.»
این رویداد تازه که پس از مرگ ۱۳ زن پس از انجام جراحی عقیم‌سازی در اردوگاهی در چهاتیسگراه در مرکز هند رخ می‌دهد، نگرانی‌های تازه‌ای را درباره کیفیت اعمال پزشکی انجام شده در هند برمی‌انگیزد.
مقامات دولتی در رویداد قبلی داروهای آلوده را در مرگ بیماران مقصر اعلام کردند، اما یک گزارش مستقل که این هفته پیش منتشر شد، اعلام کرد که علت مرگ این زنان پس از اعمال عقیم‌سازی سپتی‌سمی (عفونت خونی) بوده است. پزشکان ظاهرا از ابزارهای مشابه استریل‌نشده برای عمل کردن چندین زن استفاده کرده بودند.
یک پزشک دولتی که به درمان این آخرین قربانیان پرداخته بود، گفت آنها پس از انجام جراحی در روز سه‌شنبه دچار عفونت شده بودند. دکتر کارنجیت سینگ گفت: «این افراد در وضعیت بسیار بدی به بیمارستان آورده شدند... عفونت از قبل انتشار پیدا کرده بود.» او افزود که «احتمال بازگرداندن بینایی این افراد» بسیار کم است.
مقامات می‌گویند این مشکل این هفته هنگامی که افرادی که عمل جراحی کاتاراکت شده بودند، با شکایت از دست دادن بینایی یا دچار شدن به عفونت مراجعه کردند، آشکار شد.
راوی بهاگات، معاون کمیسیونر، منطقه مجاور آمریتسار، گفت: «همه این افراد نفر روز چهارشنبه ۵ نوامبر به ما مراجعه کردند و به ما گفتند که برای عمل آب مروارید به این اردوگاه رفته بودند.»
او افزود: «از آن هنگام این افراد در یک بیمارستان دولتی بستری شدند، اما بینایی‌شان را به طور کامل از دست دادند.»
بهاگات گفت این اردوگاه بدون مجوز دولت اعمال جراحی انجام می‌داده و مقامات دولتی بر ضد بیمارستان خیریه گورو ناناک که جراحی‌ها در آن انجام شده است، به دادگاه شکایت برده‌اند.
پلیس نیز در حال انجام تحقیقاتی در این باره است و دست کم یک پزشک را در گورداسپور بازداشت کرده است.
هر سال هزاران نفر در مناطق روستایی بدون تسهیلات بهداشتی مناسب، در اردوگاه‌های پزشکی که بوسیله مقامات بهداشتی یا گروه‌های خیریه برپا می‌شود، تحت عمل جراحی کاتاراکت قرار می‌گیرد.
این رویداد بار دیگر توجه‌ها را به وضعیت خطرناک مراقبت بهداشتی در هند جلب می‌کند که صدها میلیون نفر در آن به پزشک یا بیمه‌های بهداشتی دسترسی ندارند و به علت خدمات بد و فساد در بیمارستان‌های دولتی برای درمان به این اردوگاه‌های پزشکی مراجعه کنند.