در این گزارش که گروهی پژوهشگران دانشگاه هاوارد تهیه کرده‌اند، و در ژورنال لنتست منتشر شده، آمده است که پنج میلیارد نفر از مردم جهان هنگام نیاز، به جراحی ایمن و ارزان به آن دسترسی ندارند، و وضعیت دسترسی به جراحی در کشورهای با درآمد کم و متوسط از همه بدتر است، به طوری که تا ۹ نفر از هر ۱۰ نفر در این کشورها نمی‌توانند مراقبت‌های پایه جراحی را به دست آورند.
اندکی کمتر از یک‌سوم همه مرگ‌ها در سال ۲۰۱۰ (۳۲.۹درصد یا ۱۶.۹ میلیون مرگ) ناشی از عوارض و بیماری‌های درمان‌پذیر با جراحی بوده‌اند- که بسیار بیشتر از شمار مرگ‌های ناشی از HIV/ایدز و مالاریا بر روی هم است. با این وجود علیرغم بار عظیم مرگ و بیماری ناشی از این وضعیت که عمدتا فقیرترین مردمان جهان آن را تحمل می‌کنند، فراهم‌آوری امکانات جراحی به عنوان یک نیاز حیاتی برای سلامت جهانی عمدتا نادیده گرفته شده است. در نتیجه عوارض جراحی درمان‌نشده اثرات منفی هنگفت، اما عمدتا مورد توجه قرار نگرفته‌ای، بر سلامت و بهزیستی انسان و رشد اقتصادی دارند.
اندی لیتر، رئیس مرکز بهداشت جهانی کینگز در کینگز کالج لندن و یکی از نویسندگان اصلی این گزارش می‌گوید: «در غیاب مراقبت‌های جراحی، بیماری‌های به آسانی قابل‌معالجه مرگبار می‌شوند. جامعه جهانی نمی‌‌تواند به نادیده‌گرفتن این معضل که باعث مرگ بی‌جهت میلیون‌ها نفر می‌شود، ادامه دهد، و پیش‌بینی می‌شود که نیاز به دسترسی برابر به خدمات جراحی با هزینه در حد استطاعت افراد در دهه‌های آینده افزایش یابد، چرا که بسیاری از کشورهای با بدترین خدمات جراحی با افزایش میزان‌های سرطان، بیماری قلبی-عروقی و تصادفات جاده‌ای روبرو خواهند شد.»
فقط یک بیستم از ۳۱۳ میلیون عمل جراحی که در سراسر جهان در هر سال انجام می‌شود، مربوط به فقیرترین کشورهایی است که بیش از یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. تخمین‌های جدی این کمیسیون نشان می‌دهد کمبود جهانی دست کم 143 میلیون عمل جراحی در هر سال وجود دارد، و در برخی از حوزه‌ها تا دو برابر بیشتر نیاز به عمل جراحی دارند.
این کمیسیون همچنین می‌گوید که یک چهارم مردم در سراسر جهان که نیاز به عمل جراحی دارند، در صورت انجام آن دچار مصیبت مالی خواهند شد- که ناشی از هزینه‌های بالای اعمال جراحی است که در حد استطاعت آنها نیست و در صورت انجام این عمل‌ها دچار فقر خواهند شد. بار هزینه‌های بالای مصیبت‌آفرین جراحی در کشورها با درآمد کم و درآمد متوسط در بالاترین حد است، و در همه کشورها بیشترین فشار را بر مردم فقیر تحمیل می‌کند.
با وجود شدت توانکاه این مشکل، این کمیسیون تخمین می‌زند که کشورهایی که دسترسی به خدمات جراحی در آنها در بدترین وضعیت است، می‌توانند با سرمایه‌گذاری در حد 420 میلیارد دلار تا سال 2030 میزان‌های دسترسی به خدمات جراحی به حد قابل‌قبول و قابل‌انجامی برسانند، و این هزینه بسیار کمتر از هزینه اقتصادی ویرانگر برای این کشورها در نتیجه کمبود فعلی جهانی در دسترسی به جراحی است.
به گفته نویسندگان این گزارش جراحی این سرمایه‌گذاری بسیار مقرون به صرفه در جراحی نیاز به سازوکاری پایدار تامین مالی در سراسر نظام مراقبت بهداشتی و تعهد استوار به پوشش بهداشتی جهانی دارد.
این گزارش را گروهی از 25 کارشناس پیشگام از همه حوزه‌های جراحی و بیهوشی از بیش از ۱۱۰ کشور جهان نوشته‌اند. این گزارش جراحی را به عنوان جزئی یکپارچه‌شده در مراقبت‌های بهداشتی در نظر می‌گیرد، و بر کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط تمرکز دارد که بیشترین نیاز در این زمینه را دارند.
این گزارش علاوه بر ارائه ارقام مشهور درباره بزده اقتصادی که می‌توان از گسترش خدمات جراحی در جهان انتظار داشت، همچنین مجموعه‌ای از شاخص‌ها و پیشنهادات را بهبود دستری به جراحی و بیهوشی ایمن و با هزینه در حد استطاعت بیماران، و یک چارچوب خط‌مشی برای طرح‌های ملی توسعه جراحی فراهم می‌آورد.
نظر شما