وی از سن 7 سالگی به یادگیری دوتار نزد پدر پرداخت و به واسطه زندگی سیالی که داشت توانست مجموعه ارزشمندی از موسیقی سراسر خراسان (شمال تا جنوب) را بیاموزد و اجرا کند که همین ویژگی او را از تمام نوازندگان خراسان متمایز می کند.
او را باید به نوعی دایره المعارف جامع موسیقی خراسان میانه و کویر خراسان به حساب آورد. چرا که به گفته هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی نواحی ایران" ذوالفقار در خانواده ای به دنیا آمده که 9 نسل پیش از او همگی در کار نوازندگی بوده اند و این خانواده به نوعی حافظه تاریخی موسیقی خراسان میانه و بخشی از جنوب خراسان محسوب می شود و ذوالفقار نیز میراث دار این حافظه تاریخی بود"
او سال ها برای اجرای موسیقی به میان مردم مناطق کردنشین خراسان، ترک های خراسان، فارس های خراسان و کرمانج ها رفته و سعی کرده تا موسیقی متناسب با فرهنگ این قومیت ها را اجرا کند؛ از این رو عسگریان را به عنوان حافظه تاریخی موسیقی این اقوام نیز می توان به حساب آورد؛ چرا که از آنها بسیار وام گرفته است.
عسگریان اولین کسی است که برای همپایگی با موسیقی هایی که از رسانه های مختلف پخش می شد به ساز دوتارش پرده هایی را اضافه کرد و در نهایت پرده های دوتار خراسانی را که بین 7 تا 9 پرده داشت به 19 پرده رساند. بعدها عثمان خوافی نیز چنین کاری را صورت داد اما فضل تقدم این کار با عسگریان است.وی افزود: این
او به دلیل آشنایی با ساز سازی به جزئیات صدایی و ساختاری دوتار خراسان اشراف کامل دارد و در کنار آن در نوازندگی نیز تکنیک های خاصی را ابداع کرده است که از خلاقیت و توان بداهه نوازی او در ساز دو تار خبر می داد.
عسگری پور بعد از انقلاب پایش به جشنواره ها نیز باز شد و ابتدا در جشنواره آهنگ ها و سرودهای انقلابی که سال های میانی دهه 60 نخستین دوره های آن برگزار شد شرکت کرد. بعدها این جشنواره به جشنواره موسیقی فجر معروف شد و او در عمده این جشنواره ها حاضر و به اجرای برنامه پرداخت.
استیفن بلوم پژوهشگر آمریکایی معروف موسیقی اقوام نیز در پژوهش هایی که در حوزه موسیقی کولی های خراسان انجام داد پایه تحقیقاتش را بر دانسته های ذوالفقار عسگریان استوار کرد که این نشان از جایگاه ویژه او به عنوان مرجع مطمئن این گونه موسیقایی خبر می دهد.
مجموعه ای از نواخته های عسگری پور در قالب آلبوم هایی که از سوی انجمن موسیقی ایران منتشر شده است در دهه هفتاد در اختیار علاقه مندان قرار گرفت.
علاوه بر آن ذوالفقار برنامه های بسیاری را نیز برای شناساندن موسیقی ایران در کشورهای دیگر به روی صحنه برد. کسب دیپلم افتخار سومین ، چهارمین ، پنجمین و هفتمین جشنواره موسیقی فجر و اجرای برنامه در کشورهای ایتالیا ، فرانسه ، سوییس ، هلند ، بلژیک و ... از جمله حرکت های موثر او به شمار می رفت. او شامگاه یکشنبه 16 آذرماه و به دلیل بیماری طولانی که داشت دار فانی را وداع گفت.