اوسیانو اندرید داکروز (داکورس، حرف ز در اسپانیش یا پرتغالی س خوانده می‌شود ولی به دلیل تلفظ رایج می‌نویسیم) بدون شک جدی‌ترین و شوخ‌ترین دستیار مرد پرتغالی تیم ملی است.
این مربی کهنه‌کار پرتغالی یکی از کاربلدترین کمک‌مربی‌های فوتبال اروپاست که در کنار کارلوس قرار گرفته و خیلی‌ها هم بر این قاعده صحت می‌گذارند که کی‌روش از لحاظ فنی او را خیلی قبول دارد و بیشتر مشورت‌هایش با اوسیانو است.
البته شناختن اوسیانو تنها به مسائل فنی ختم نمی‌شود، چون او شوخ‌ترین فرد در میان کادر فنی است. همیشه در حال لطیفه گفتن و سر به سر دیگران گذاشتن است؛ البته خیلی محترمانه. او مدت زیادی نیست که در تهران زندگی می‌کند ولی در همین مدت عاشق غذاهای ایرانی و بعضی از رسم و رسوم‌های ما شده.
به طور مثال محال است در لیست غذایی از خیر زرشک‌پلو با مرغ بگذرد و بعد از آن چلوکباب غذای محبوب اوست. این‌که تیم به وسیله او هم از لحاظ فنی و از هم از لحاظ روحی در درجه بالای استاندارد قرار می‌گیرد فوق‌العاده است.
او خیلی صمیمی جواب چند سوال ما را می‌دهد. دیالوگ ما و این مربی پرتغالی بر سر صعود تیم ایران از مرحله گروهی شکل گرفت... «یک‌چهارم تموم بشه باید بریم نیمه‌نهایی...» گفت فکر می‌کنی تیم اول بریم بالا؟...
استرالیا سخته بردنش ولی به لحاظ روانی ایرانی‌ها جلو هستن... فینال می‌خوریم به قطر یا ژاپن! خندید و گفت قطر خیلی خوبه. خیلی خوب می‌شه دو تا همگروه برسن فینال جام ملت‌ها... در مورد کارنامه کاری او نیز باید بگوییم به چهار زبان انگلیسی، اسپانیایی، پرتغالی و فرانسوی مسلط است و قبل از این‌که به چرخه مربیگری بپیوندد 54بار پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کرده (از سال‌های 1985 تا 1998).
اوسیانو فعالیت‌های حرفه‌ای خود را در چارچوب مربیگری از سال2008 تا 2010 به عنوان کمک‌مربی تیم ملی پرتغال شروع کرده و پس از آن در سال‌های 2009 و 2010 به عنوان سرمربی در تیم‌های ملی زیر 20سال و زیر 21سال مشغول به کار بوده است.
وی پس از آن در سال 2010 و 2011 کمک‌مربی باشگاه اسپورتینگ لیسبون پرتغال بود. در سال2011 و 2012 کمک‌مربی باشگاه لیریاي پرتغال بود تا این‌که در سال 2012 لغایت 2013 به باشگاه اسپورتینگ لیسبون بازگشت و کمک‌مربی این باشگاه شد.
منبع:همشهري‌تماشاگر