به گزارش خبرنگار مهر، چندي پيش پيتر شوارتزستين، خبرنگار نشنال‌جئوگرافيك، اعلام كرد كه طي بازديدي از مناطق مرزي ايران و عراق، مشخص شد مين‌هاي خنثي نشده‌اي كه در اين مناطق وجود دارند، موجب شده كه شكارچيان جرأت ورود به اين مناطق را نداشته باشندو در نتيجه، پلنگ‌هاي ايراني در اين مناطق، پناهگاه امني براي خود پيدا كنند. اين مين‌ها كه بقاياي جنگ تحميلي عليه ايران هستند حالا وسيله نجات يكي از گونه‌هاي درمعرض انقراض كشور شده‌اند، به همين علت بسياري از فعالان محيط‌زيست، مخالف پاكسازي اين زمين‌هاي مين‌گذاري شده هستند.
مخالفت فعالان محيط‌زيست با پاكسازي اين مناطق به‌نظر مي‌رسد امري منطقي است زيرا در مناطقي نظير پارك‌هاي ملي و مناطق شكار ممنوع كه بايد جزو امن‌ترين مناطق براي اين گونه در معرض انقراض باشند تنها در سال‌جاري لاشه 7 قلاده پلنگ كشف شد كه به‌دست شكارچيان متخلف كشته شده بودند.
دستگيري عوامل كشتار يك قلاده پلنگ در منطقه حفاظت شده پرور سمنان در تيرماه ۹۳، رهاسازي 2توله پلنگ در مردادماه سال‌جاري مقابل اداره محيط‌زيست كردكوي كه به‌احتمال قريب به يقين مادر توله پلنگ‌ها توسط شكارچيان يا افراد محلي كشته شده بود و كشتار يك پلنگ در شهريورماه امسال در منطقه شكار ممنوع بهكده رضوي در استان خراسان شمالي با هدف فروش پوست اين گونه در معرض انقراض، مواردي از پلنگ‌كشان در زيستگاه‌ها و مناطق تحت مديريت سازمان محيط‌زيست هستند كه در سال‌جاري رسانه‌اي شده است. چهارشنبه گذشته هم گروهي از كوهنوردان در مناطق جنگلي شهرستان بندرگز، لاشه يك پلنگ را مشاهده كردند كه پس از بررسي كارشناسان مشخص شد اين پلنگ كه حدودا ۱۸ ماهه است، چند روز پيش از مشاهده با ضربات متعدد جسمي برنده و سنگين مانند تبر از پاي درآمده است. كشتار بي‌رحمانه پلنگ‌ها نشان مي‌دهد حفاظت از اين گونه نادر حيات وحش نيازمند مقررات سختگيرانه و نظارت جدي‌تر است.