به گزارش ایسنا، دکتر رسول دیناروند در اولین گردهمایی مسوولان روابط عمومی معاونت‌های غذا و داروی سراسر کشور، با بیان اینکه امروز بحث روابط عمومی و ارتباط آن با اقدامات سازمان غذا و دارو مطرح است، گفت: اگرچه سازمان غذا و دارو سازمان عریض و طویلی نیست و در کل حدود 3 هزار و 300 نفر نیرو دارد، اما وظایف سنگینی را برعهده دارد که تنوع این وظایف بسیار زیاد است.
وی افزود: این وظایف شامل سلامت فرآورده‌های متنوع خوراکی، آشامیدنی، بهداشتی، تجهیزات پزشکی و... است که ما با آنها سروکار داریم. همچنین میزان مجوزها و تعداد شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی که سازمان با آنها در ارتباط است، بسیار زیاد بوده و تنها در حوزه غذایی بیش از 10 هزار شرکت فعالند. همچنین ده‌ها هزار پروانه ساخت و مجوز برای تولید داخل و واردات صادر کرده‌ایم که نظارت روی این مسائل نیز حجم بسیار زیادی از سازمان را به خود اختصاص می‌دهد.
دیناروند ادامه داد: میلیاردها تومان مسائل مالی این منابع است و عملکرد ما با اقتصاد و اشتغال کشور در ارتباط است. همچنین نوع وظایف ما نیز در سازمان غذا و دارو متنوع است. درست است که تامین و تضمین سلامت مواد غذایی و دارویی از وظایف ماست، اما در کنار دسترسی مردم به این مواد، حتی قیمت‌گذاری آنها نیز در برخی موارد وظیفه قانونی سازمان غذا و داروست و از ما انتظار دارند که مثلا در بحث قیمت‌گذاری، قیمتی را در نظر بگیریم که هم رضایت تولیدکننده و هم رضایت مصرف‌کننده در آن منظور شده باشد. همین‌طور از ما انتظار حمایت از تولیدات داخل، جلوگیری از هزینه‌های القایی، حمایت از فرآورده‌های گیاهی و سنتی و مبارزه با قاچاق و تقلب در این حوزه را دارند.
رییس سازمان غذا و دارو با تاکید بر اینکه اقدامات ما باید سلامت محور باشد، اظهار کرد: محوریت سلامت در کارها و اقدامات ما باید مشخص باشد. از آنجایی که شیوه زندگی مردم و نوع غذاهای مصرفی آنها در حال تغییر است، سازمان غذا و دارو باید برای همه این تغییرات برنامه‌ریزی کند. بنابراین این ساختار و وظایف تعیین کننده نوع گفتمان ماست. متاسفانه ما در سازمان غذا و دارو دچار انفعال هستیم، در حالی که باید فعال شویم. دنیای اطلاع‌رسانی و سرعت اطلاع‌رسانی بسیار تغییر کرده. برای مثال کاری را که ما در سازمان به اسم ریکال انجام می‌دهیم، که به معنی فراخواندن غذا و داروهایی که دارای مشکل هستند، از بازار است و ما این کار را هر روز برای داروها و هر هفته برای غذا انجام می‌دهیم، اما در یکی، دو ماه اخیر این کار عادی ما تبدیل به داستانی در شبکه‌های اجتماعی شد. در صورتی که این موضوع کاری است که ما سال‌ها انجام می‌دهیم. اما این تغییرات جدید باعث صحبت از این مسائل و واکنش دادن مردم نسبت به آن شده است.
وی افزود: بنابراین ما نیز در سازمان غذا و دارو، باید سریع‌تر عمل کنیم و در مسائلی که پیش می‌آید،برای پاسخگویی سرعت عمل داشته باشیم. مثلا بگوییم پالم چیست یا زمانی که می‌گویند نمک باید کم شود، یعنی چه؟
دیناورند در ادامه گفت: ما باید در سازمان غذا و دارو نگاه‌مان را عوض کنیم و به ابزارهای نوین مجهز شویم و سریع‌تر پاسخگو باشیم. درخواست من از مسوولان روابط عمومی این است که ما در وظایف خود کوتاهی نکرده و از ابزارهای نوین استفاده کنیم تا ارتباطات سریع‌تر و جدی‌تر داشته و بتوانیم سازمان را به مخاطبان، مسوولان و کسانی که می‌خواهند در این حوزه فعالیت اقتصادی کنند، معرفی کرده و اطلاعات بدهیم.
وی ادامه داد: نکته دیگر اطلاع‌رسانی به موقع است. گاهی باید در اطلاع‌رسانی‌ها به موقع عمل کرده و مخاطرات و ملاحظات را به موقع بیان کنیم. یعنی به جای راهبرد انفعالی، راهبرد فعال داشته باشیم. همچنین باید از فرصت‌هایی که پیش آمده استفاده کنیم و اعتماد مردم را نگه داریم، زیرا مردم به اعتماد ماست که می‌توانند شیوه زندگی خود را اصلاح کنند.
وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: مطلب دیگر شناخت زمان است. شیوه‌ها و نحوه تعامل و انتظارات مردم به سرعت در حال تغییر است و روابط عمومی‌ها باید خودشان را با زمان جدید تطبیق دهند. همچنین نکته مهم دیگر شناخت مخاطبان است. پیام‌های ما باید متناسب با مخاطبان باشد. مثلا در بحث کاهش وابستگی ما به واردات در حوزه دارو، سیاستی است که از سال گذشته داشتیم، اما آن را امسال اطلاع‌رسانی می‌کنیم. زیرا اگر در سال گذشته این موضوع را بیان می‌کردیم، مردم به ما می‌خندیدند، زیرا در کشور با کمبود دارو مواجه بودیم اما در حال حاضر دارو در دسترس است. باید این مسائل را به اطلاع مردم برسانیم. بنابراین باید به شرایط زمانی، مکانی و نوع مخاطبان توجه کنیم.
رییس سازمان غذا و دارو در پایان با بیان اینکه ما باید در سازمان غدا و دارو از مشارکت رسانه‌ها، صنایع، و سایر سازمان‌ها استفاده کنیم، یکی از مطالب مهم در زمینه اطلاع‌رسانی بحث عدد و رقم است و در اینجا درخواست می‌کنم که عدد و ارقام را دقیق بگوییم. ما باید از اعداد و ارقام مطمئن باشیم و دقیق صحبت کنیم تا عدد نادرستی را به مردم ندهیم. مثلا در مورد درصد قاچاق می‌توانیم یک عدد تقریبی را بیان کنیم یا بگوییم که مثلا قاچاق آرایشی بهداشتی بیشتر از قاچاق داروست. اما از آنجایی که رقم دقیق آن را نمی‌دانیم نباید به طور قطعی آن را بیان کنیم.