قبل از شروع هرگونه درمان سفید کردن، بایستی بررسی جامع و دقیقی از وضعیت سلامت دندان‌ها انجام شود و مشکلاتی نظیر پوسیدگی دندانی و بیماری‌های لثه درمان شوند.
همچنین بیمار بایستی بهداشت دهانی بالایی داشته باشد تا بتوان بعد از درمان‌های سفید کردن، ثبات و دوام طولانی‌تری را انتظار داشت.
- روش‌های سفید کردن دو پایه اصلی دارند:
سفید کردن با وسایل و مواد ساینده نظیر انواع مسواک‌ها، خمیر دندان‌ها و پودرهای سفیدکننده این روش‌ها جهت برداشت رنگیزه‌های موجود روی دندان‌ها و پودرهای سفیدکننده استفاده می‌شود.
این روش‌ها جهت برداشت رنگیزه‌های موجود روی دندان‌ها در اثر موادی مثل چای، قهوه یا سیگار کارایی دارند و رنگ زمینه‌ای دندان را تغییر نمی‌دهند.
سایندگی این مواد زیاد است و معمولا به لایه سطحی مینای دندان آسیب می‌رسانند و به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند. در صورت تمایل به برداشت این رنگیزه‌ها می‌توان از جرم گیری و بروساژ دقیق و کاربرد بسیار کنترل شده مواد ساینده در مطب دندانپزشکی استفاده کرد تا همزمان با داشتن دندان‌های روشن‌تر و تمیزتر به بافت با ارزش دندان آسیبی رسانده نشود.
بلیچینگ یا سفید کردن، بلیچینگ به معنای كاربرد موادی برای سفید كردن دندان‌ها است بدون اینكه دندان را تراش دهیم. پایه اصلی این مواد آب اکسیژنه (یا هیدروژن پراکساید) می‌باشد که دارای مواد اکسیدکننده‌ای است که وارد تخلخل‌های موجود در منشورهای مینای دندان می‌شود و باعث تجزیه و تخریب ذرات رنگی موجود در بافت عاجی می‌شود.
این مواد را می‌توان به دو صورت کاربرد در مطب و کاربرد خانگی مورد استفاده قرار دارد.
- سفید کردن در مطب:
این درمان در کمتر از یک ساعت با استفاده از ژل‌های سفیدکننده قوی و استفاده کمکی از منابع نوری نظیر LED یا لیزر می‌تواند دندان‌ها را به میزان دو الی سه درجه سفید کند. استفاده از لیزر می‌تواند سرعت پروسه سفید کردن را تسریع کنند و بقای اثر آن را تا حدودی افزایش دهند.
اگر فقط یکی از دندان‌های‌تان دچار تغییر رنگ شده است، علت آن وارد شدن ضربه، پوسیدگی شدید یا درمان ریشه ناقص است.
پس از انجام معالجه ریشه باید تمام مواد پرکننده و بافت‌های اضافه از داخل تاج دندان تمیز شود. اگر این مواد باقی بمانند به مرور زمان موجب تغییر رنگ خاکستری یا قهوه‌ای دندان می‌شوند.
درمان‌های ناقص ریشه باعث شده که این تصور رایج شود که دندان‌های درمان ریشه شده تغییر رنگ می‌دهند. این دندان‌ها به خوبی به درمان‌های سفید کردن داخلی پاسخ می‌دهند.
این گونه که ماده پرکننده تخلیه می‌شود و ماده سفید کننده داخل تاج قرار می‌گیرد و دندان معمولا ظرف دو الی چهار هفته سفید می‌شود و می‌توان مجددا تاج دندان را با مواد همرنگ ترمیم کرد. این درمان بسیار کنترل شده بوده و بدون تراش دندان، سفید کردن آن را مقدور می‌سازد.
- سفید کردن خانگی:
در این روش نیز ژل‌های سفیدکننده با درصدهای پایین‌تر ماده تاثیرگذار مورد استفاده قرار می‌گیرد و با استفاده روزانه حدود چهار الی شش ساعت می‌توان در زمانی حدود 14-10 روز به نتایج مطلوبی رسید.
اگر صبر و حوصله کافی دارید روش سفیدکردن دندان را پیشنهاد می‌کنیم. در روش بلیچینگ در منزل، دندان‌پزشک از فک بیمار قالب‌گیری کرده و نایت گارد می‌سازد.
سپس بیمار در منزل مواد سفیدکننده را داخل نایت‌گارد ریخته و بر حسب غلظت ماده، روزانه بین یک تا شش ساعت داخل دهان قرار می‌دهد. زمان سفید شدن دندان‌ها بر حسب میزان تغییر رنگ یک تا سه هفته است. گاهی در حین درمان، دندان‌ها و لثه‌های بیمار حساس می‌شوند که می‌توان به صورت موقتی به مدت یک یا دور روز مصرف آن را متوقف کرد.
به منظور حصول نتایج مطلوب، کاربرد همزمان روش‌های سفیدکننده در مطب و منزل توصیه می‌شود. قابل توجه است در سال‌های اخیر محصولات زیادی نیز برای سفید کردن در داروخانه‌ها وسوپرمارکت‌ها ارائه می‌شوند که به علت نظارت نداشتن دندان‌پزشک بر مراحل درمان استفاده از آنها توصیه نمی‌گردد.
احتمال حساسیت دندان‌ها و لثه‌ها بعد از درمان سفید کردن وجود دارد که معمولا موقتی و زود گذر است و سریعا دندان‌ها به وضعیت نرمال باز می‌گردند.
احتمال بازگشت رنگ دندان‌ها در طول یک دوره یکساله محتمل است که بایستی با رعایت دقیق‌تر بهداشت دهان و تغییر سبک زندگی از جمله کاهش مصرف نوشیدنی‌های رنگ زا و دوره‌های چکاپ شش ماهه رنگ دندان‌ها را حفظ کرد.
ذکر این نکته ضروری است که اگر دندان‌های‌تان پوسیده باشد یا ترمیم‌های قبلی دندان‌ها ترک یا نشتی داشته باشد، پس از سفید کردن دندان‌های‌تان، دچار حساسیت دندانی می‌شوید. بنابراین اول باید پوسیدگی دندان‌های‌تان را ترمیم و ترمیم‌های آسیب دیدگی را جایگزین کنید، سپس دندان‌های‌تان را سفید کنید.
منبع:همشهري تندرستي