اما آيا آنطور كه در رسانه‌ها اعلام شده است كشف اين اسكلت موجب شده است كه باستان‌شناس‌ها اعلام كنند تهران 7هزار سال قدمت دارد؟ چنين نيست؛ يافتن مواد فرهنگي از قبيل سفالينه‌ها و عمق حفاري به همراه يافتن نشانه‌هايي از معماري موجب شده است تا باستان‌شناس‌ها قدمت كشفيات را مربوط به دوره سيلك دوم اعلام كنند.
شواهد زيادي از استقرار بشر در دوره‌اي كه به سيلك 2شناخته مي‌شود و به حدود 7هزار سال پيش تعلق دارد در دشت تهران و دشت قزوين به‌دست آمده است. بنابراين كشف جديد باستان‌شناس‌ها كه قدمت استقرار بشر در تهران را به 7هزار سال رسانده است از نظر حميد خطيب شهيدي باستان‌شناس پيش از تاريخ كه مدتي نيز در محوطه‌هاي مربوط به دوره سيلك 3در اطراف تهران فعاليت داشته موضوع تعجب برانگيزي نيست. خطيب شهيدي اما اين خبر را يك خبر خوب در حوزه باستان‌شناسي ايران اعلام مي‌كند.
آنطور كه اين باستان‌شناس پيش از تاريخ كه سابقه فعاليت در محوطه‌هاي باستاني آذربايجان با تخصص پيش از تاريخ و عصر آهن را دارد گفته سابقه استقرار بشر در چشمه علي ري، حتي بيش از آن چيزي است كه در جيرفت وجود داشته است.
خطيب شهيدي به همشهري مي‌گويد: در 120كيلومتري ساوه نيز در روستاي آوه شواهدي از دوره سيلك 3به‌دست آمده است.
آنطور كه او درخصوص كشف جديد باستان‌شناس‌ها در خيابان مولوي تهران به همشهري گفته است، اسكلت به‌دست آمده به تنهايي نمي‌تواند به سرعت بيانگر قدمت يك محوطه باشد بلكه اشيا و مواد فرهنگي به‌ويژه سفال‌هاي به‌دست آمده در اين كشف مشخص مي‌كند كه قدمت استقرار در اين محوطه باستاني در خيابان مولوي تهران به چه دوره‌اي مي‌رسد.
محمد اسماعيل اسماعيلي جلودار سرپرست هيأت باستان‌شناسي در خيابان مولوي تهران نيز به روزنامه همشهري گفته است كه اعلام سابقه 7هزار سال استقرار در تهران براساس مواد فرهنگي و سفال‌ها و حتي عمق كاوش باستان‌شناسي مشخص كرد كه قدمت اين محوطه به 7هزار سال پيش مي‌رسد.
او مواد فرهنگي و سفال‌هاي به‌دست آمده در كاوش‌هاي باستان‌شناسي خيابان مولوي تهران را مربوط به دوره سيلك 2و يك دوره قديمي‌تر از دوره سيلك3 اعلام كرد و گفت: سفال‌ها و مواد فرهنگي اين دوره كاملا شناخته‌شده است و سفال‌ها و مواد فرهنگي اين دوره به همراه شواهد اندكي از معماري آن دوره مشخص كرد كه دوره استقرار در اين محوطه به دوره سيلك 2و 7هزار سال پيش مي‌رسد.
حميد خطيب شهيدي باستان‌شناس پيش از تاريخ نيز درخصوص ويژگي‌هاي اين دوره ازتاريخ باستان به همشهري مي‌گويد: در اين دوره تاريخي اجساد در خانه‌هايشان دفن مي‌شدند و چيزي به نام گورستان در آن دوره وجود نداشته است.به گفته او قبل از دوران شهرنشيني در 5هزار سال پيش از ميلاد مسيح يعني 7هزار سال قبل بشر وارد دوره شهرنشيني نشده بود.
او نشانه‌هاي اين دوره را آغاز دوراني مي‌داند كه بشر از تهيه غذا به توليد غذا رسيده است و به‌تدريج شروع به ساخت ابزارهاي مورد نياز و وسايل فني و كشاورزي كرده است.
به گفته او بشر در دوره سيلك 3به روستانشيني رسيد و توانست مس را ذوب كند كه به دوره مس سنگي نيز در ميان باستان‌شناس‌ها معروف است. در اين دوره بشر از سنگ وسايل مختلف همچون مته و مهره گردنبند مي‌ساخت و توانايي يافته بود كه فلز را در كوره‌هاي با دماي بالاي هزار درجه حرارت ذوب كند.
آنطور كه حميد خطيب شهيدي گفته است، در چشمه علي ري، در قره‌تپه شهريار، اسماعيل‌آباد در اطراف تهران و در دشت قزوين، نشانه‌هاي فراوان استقراري بشر وجود دارد كه در برخي از آنها مانند چشمه علي حتي به فراتر از 7هزار سال مي‌رسد.
خطيب شهيدي اگرچه كشف نشانه‌هاي استقراري 7هزار ساله در خيابان مولوي تهران را كه به دوره سيلك2مي‌رسد خبر خوب براي باستان‌شناسي مي‌داند اما مي‌گويد كه در دشت قزوين، چشمه علي ري و دشت تهران پيش‌تر نشانه‌هاي استقرار 7هزار ساله يافت شده بود كه حالا محوطه ديگري در خيابان مولوي تهران به‌دست آمده كه شواهدي از استقرار بشر در 7هزار سال پيش در يكي از روستاهاي استقراري آن دوره تاريخي را در خود دارد.