تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۵

شعر> مهدی مرادی: گاهی صنوبری پیر روییده پای یک نهر

گاهی کلاغ هستم

در آسمان این شهر

 

گاهی سکوت هستم

خاموش و بی‌تماشا

گاهی طلوع آواز

تابیده بر صداها

 

در مرز موج و گرداب

گاهی نهنگ هستم

در عمق آب گاهی

یک تکه سنگ هستم

 

گاهی رونده هستم

در جاده‌های نمناک

گاهی وزنده هستم

بر ساقه‌های یک تاک

 

گاهی گوزن هستم

درجنگلی مه‌آلود

یک لاک‌پشت گاهی

پرسه‌زنان لب رود

 

در هر پدیده پیداست

پیوسته رد پایم

بشنو، بخوان، بیندیش

زیباست ماجرایم