به گزارش مهر؛ کیانوش غریب پور رییس انجمن تصویرگران درباره وضعیت این انجمن برای انجام فعالیتهای صنفی توضیح داد: با توجه به فضای فعلی جامعه به لحاظ تنگناهای مالی، انجمن تصویرگران نیز به اندازه توان خود همچنان فعال است و حتی میتوان گفت انجمن ما اکنون در بهترین روزهایش قرار دارد.
وی افزود: با وجود محدودیتها ولی ما هیچ فعالیتی را متوقف نکرده ایم، اما تنها مشکل ما که طی این سالها داشته ایم و مقاومت کرده ایم، بحث مکان انجمن است که با جدیت آن را دنبال کرده ایم تا بتوانیم نهادهای عمومی را مجاب کنیم که این موضوع یعنی کمک به تأمین فضایی برای انجمن های هنری جزو خدمات کلان و اجتماعی آنهاست. در همین راستا خانه هنرمندان اقداماتی را انجام داده است و چندین بار تا پای قرارداد نهایی هم پیش رفته است اما در نهایت به نتیجه نرسیده که امیدواریم هر چه زودتر این موضوع به ثمر برسد و انجمن تصویرگران هم بتواند صاحب مکانی شود.
غریب پور درباره مکان فعلی انجمن تصویرگران برای انجام امور خود بیان کرد: در حال حاضر انجمن تصویرگران یک دبیرخانه ثابت در خانه هنرمندان شماره 2 دارد که این فضا اصلاً کافی نیست و نمی توان برای برگزاری جلسات، گردهمایی اعضای انجمن و کلاس های آموزشی از آن استفاده کرد.
او تصریح کرد: این مکان کوچک در واقع یک نشانی برای انجمن تصویرگران محسوب می شود، یعنی یک کیوسک که نامش انجمن تصویرگران است و برای برنامه های ما کفایت نمی کند.
- در همه پروژه های مهم تصویرگری حضور فعال داریم
این هنرمند در ادامه تأکید کرد: این محدودیت ها با وجود این نتوانسته است مانع فعالیت های ما باشد و همچنان در همه پروژه های مهم حضور داریم. از جمله در نمایشگاه کتاب بلونیا در سال 2015 که با توافق دو انجمن نویسندگان کتاب کودک و انجمن ناشران کتاب کودک، این پروژه را به عهده گرفته ایم و در این نمایشگاه جهانی حضور داریم.
وی درباره چگونگی حضور این انجمن در نمایشگاه کتاب بلونیا توضیح داد: ما سعی می کنیم که بخش مهمی از تصویرگری حال حاضر ایران ونویسندگان و تصویرگران معاصر ایران را در این نمایشگاه معرفی کنیم.
کیانوش غریب پور با بیان این که انجمن تصویرگران مثل انجمنی که هیچ مشکلی ندارد، کار می کند، بیان کرد: این در واقع وظیفه ماست که حتی بدون حمایت مالی نیز کار را ادامه بدهیم.
- انجمن های هنری کار اقتصادی نمیکنند
رییس انجمن تصویرگران درباره حمایت های دولتی هم اظهار کرد: اگر این حمایت ها به صورتی باشد که انجمن با بخش دولتی در اجرای یک پروژه مشارکتی همکاری کند که در واقع نام آن حمایت و کمک نیست، بلکه همکاری است چرا که در مقابل کاری که انجمن انجام می دهد، دستمزدش را دریافت می کند. در زمینه کمک های بلاعوض نیز معتقدم که دولت باید این موضوع را وظیفه خودش بداند که از انجمن های مستقل که نمی توانند وارد فعالیت های اقتصادی شوند و در قواره شرکت های تعاونی و آژانس هنری ظاهر شوند، کمک کند اما مشکل این است که دولت در ازای کمک هایش، چمداشتی داشته باشد که به این ترتیب استقلال انجمن ها مورد تهدید قرار می گیرد.
غریب پور درباره دلیل حمایت نکردن دولت از انجمن های هنری یادآور شد: به نظرم باید دولت برای حمایت و کمک به انجمن های هنری ردیف بودجه مشخص داشته باشد اما این که چرا دولت این کمک را به انجمن های هنری نمی کند به این دلیل است که در فضای عمومی کشور ما، انجمن ها تعریف نشده اند، نه برای خودشان به عنوان انجمن و نه برای دولت. بنابراین ما یک ابهام بزرگ داریم که انجمن چیست به همین دلیل دولت هم تکلیفش با نهادهای خصوصی و مردمی مشخص نیست.
غریب پور همچنین نظارت را از جمله خصلت های دولتی دانست و افزود: در ساختار دولتی ما نظارت و آقابالاسری جزو خصلت هایش بوده و بنابراین نمی تواند این خصلت را ترک کند. این موضوع یک آسیب شناسی اجتماعی است که باید حل شود.
رییس انجمن تصویرگران درباره نظر بخش دولتی در زمینه خوداتکایی انجمن های هنری به لحاظ مالی بیان کرد: دولت نمی تواند بگوید انجمنها خودشان سرپا بایستند چون در این صورت انجمن ها باید وارد کارهای اقتصادی شوند، در حالی که یک نهاد مردمی نمی تواند وارد این فضاها شود.
- انجمن تصویرگران تاکنون دست جلو دولت دراز نکرده است
او تأکید کرد: انجمن تصویرگران تاکنون با اتکا به برنامه های خود از جمله برگزاری کلاس ها، مشارکت در پروژه های هنری و ... توانسته دستمزد بگیرد و سرپا بماند و دست جلو دولت دراز نکرده است اما با وجود این فعالیت های ما به اندازه توان و لیاقت اعضای انجمن ما نبوده است و اگر مورد حمایت قرار می گرفتیم، می توانستیم بهتر از این ها عمل کنیم.
این هنرمند همچنین با بیان این که انجمن ها توانسته اند جایگاه خود را تا حدودی پیدا کنند، اضافه کرد: انجمن ما از نظر اعتبار در بهترین وضعیت خود قرار دارد. سالها طول کشید که طراحان گرافیک و تصویرگران بتوانند نام این حرفه را در ذهن مردم و نهادهای دولتی جا بیاندازند. اکنون از نظر وجاهت، نیرو و توان چیزی کم نداریم اما از نظر امکانات به خصوص مکان مناسب برای انجمن در تنگنا هستیم و به جز این موضوع، مشکل دیگری نیست و با قوت راهمان را ادامه می دهیم.
او درباره برنامه های این انجمن بیان کرد: برنامه ریزی های انجمن به گونه ای انجام شده است که در آینده نیز تداوم داشته باشد و هیات مدیره بعدی نیز بتواند همین مسیر را پیش برود.