براساس گزارش NBC، چند صد ميليون سال پس از انفجار بزرگ يا بيگ‌بنگ، نور حاصل از اولين ستاره‌ها و كهكشان‌ها جهان را روشن كردو به دوراني كه به عصر تاريكي شهرت يافته، پايان بخشيد. اكنون محاسبات جديدي كه توسط ماهواره پلانك انجام گرفته، ماهواره‌اي كه مشغول مطالعه پس‌زمينه ريزامواج كيهاني و يا بقاياي نور به‌جامانده از انفجار بزرگ است، نشان مي‌دهد كه اين دوران روشنايي 100 ميليون سال پس از زماني آغاز شده كه پيشتر تخمين زده شده‌بود.
اين نتايج جديد براساس اطلاعات به دست آمده از يك سال رصد توسط پلانك، ماهواره متعلق به آژانس فضايي اروپا است. دانشمندان دانشگاه ميلان مي‌گويند اگرچه اين 100 ميليون سال در مقايسه با سن 14 ميليارد ساله جهان هستي ناچيز به نظر مي‌آيد، اما زماني كه اين رقم درمورد زمان ايجاد اولين ستاره جهان باشد، بسيار پراهميت خواهد‌شد.
تعدادي از اولين ستاره‌ها و كهكشان‌هايي كه در ابتداي جهان متولد شده‌اند، به پايان بخشيدن عصر تاريكي در جهان كمك كردند. ستاره‌ها نه‌تنها با نور خود آسمان‌ها را روشن كردند، بلكه غبار اتم‌هاي هيدروژني را كه سرتاسر جهان را فراگرفته‌بودند، پراكنده ساختند.
اين غبار گازي كه جهان را انباشته ساخته بود، طول‌موج هرنوع نوري را مسدود مي‌كرد، از اين رو اين دوران به عصر تاريكي شهرت يافته‌است. اما فوتون‌هاي قدرتمندي كه ستارگان ايجاد كردند از دل اين اتم‌ها عبور كرده و آنها را يونيزه ساخت و در همين دوران بود كه كهكشان‌هايي به نام كوازارها متولد شدند.
رصد‌هاي تلسكوپ هابل نشان مي‌دهند جهان درحدود 900 ميليون سال پس از انفجار بزرگ خالي از مه هيدروژني شده‌است. رصد‌هاي پيشين پلانك نشان داده بودند كه دوران يونسزاسيون گاز هيدروژن درحدود 450 ميليون سال پس از انفجار بزرگ آغاز شده‌است، اما نتايج جديد كه براساس مطالعاتي به دست آمده‌اند كه از سال‌هاي 2009 تا 2013 انجام شده، اين زمان را 100 ميليون سال جلوتر كشيده‌است.
از آنجايي كه ستاره‌ها و كهكشان‌ها عامل آغاز دوران يونيزاسيون بوده‌اند، مطالعات جديد پلانك مي‌تواند زمان شكل‌گيري اين ستاره‌ها و كهكشان‌ها را نيز مشخص سازد.