براساس گزارش تلگراف، ممكن است حيات بيگانه در سامانه خورشيدي وجود داشته‌باشد، اما چنين گونه‌هاي حياتي با آنچه روي زمين وجود دارند كاملا متفاوت خواهند بود.
نوعي جديد از حيات متاني بدون اكسيژن كه مي‌توانند به شيوه سلول‌هاي زميني ادامه بقا داده و توليد مثل كنند، توسط گروهي از دانشمندان طراحي و مدل‌سازي شده‌است.
مهندسان شيمي و اخترشناسان گونه‌اي از حيات را مورد بررسي قرار داده‌اند كه مي‌تواند در شرايط دشوار و بسيار سرد قمر تيتان، بزرگترين قمر سياره زحل به زندگي ادامه دهد. از آنجايي كه اين گونه زيستي از تركيبات ارگانيك نيتروژني ساخته شده و مي‌تواند در محيطي مملو از متان مايع با سرماي 292 درجه زير صفر به زندگي خود ادامه دهد، و تيتان نيز پوشيده از درياهاي متاني است، دانشمندان گمان مي‌برند اين قمر مي‌تواند از چنين نوع حياتي پشتيباني كند.
اين گونه زيستي توسط محققان دانشگاه كورنل ايجاد شده‌است. حيات زميني مبتني بر سلول‌هايي با غشاي آبي است و در اين غشاي مملو از آب است كه مواد ارگانيك مورد نياز سلول‌ها انباشته مي‌شود. اخترشناسان نيز معمولا در مناطقي به دنبال حيات مي‌گردند كه آب مايع در آن امكان وجود داشته‌باشد. اما اكنون دانشمندان دريچه‌اي جديد را به سوي اين تحقيقات گشوده‌اند و حياتي را متصور شده‌اند كه مبتني بر متان بوده و از درجه انجماد پايين‌تري برخوردار است.
دانشمندان غشاي اين گونه جديد حيات سلولي را آزوتوسوم ناميده‌اند كه به معني بدن نيتروژني است. آزوتوسوم از نيتروژن، كربن و مولكول‌هاي هيدروژن ساخته شده‌است، موادي كه در درياهاي تيتان به وفور يافت مي‌شوند. محققان تركيباتي را مورد مطالعه قرار دادند كه بتوانند به صورت خود‌به‌خودي در قالب غشاي سلولي كه براي حيات سلول الزامي است، سرهم‌بندي شوند.
محتمل‌ترين نوع تركيب براي ايجاد چنين غشايي آزوتوسوم آكريلونيتريل بود كه از پايداري بالايي نسبت به تجزيه برخوردار است و انعطاف‌پذيري آن مشابه غشاي فسفوليپيد در سلول‌هاي زميني است. مرحله بعدي اين تحقيق، بررسي رفتار اين گونه حيات در محيطي متاني و بررسي نوع تولدي‌مثل آنها در محيط اكسيژن‌دار است. دانشمندان گونه جديد حيات سلولي خود را اولين نقشه از حيات بيگانه مي‌دانند.