به گزارش فارس، «فرهنگ‌نامه مهمانی» رهنمودهای قرآن و احادیث اسلامی را درباره ارزش فرهنگ مهمان‌نوازی و آدابی که رعایت آن‌ها بر مهمان و میزبان ضروری است، به صورتی نسبتاً جامع و با نظمی نوین ارائه می‌کند.
این کتاب در پنج فصل مشتمل بر تشویق به مهمان‌نوازی، آنچه شایسته میزبان است، آنچه شایسته میزبان نیست، آنچه شایسته مهمان است و آنچه شایسته مهمان نیست، تدوين شده است.
ضیافت، مهماندارى و مهمان‌نوازى، دست و دل باز بودن و سفره‌اى گشوده داشتن، نشانه جوانمردى و یکى از برجسته‌ترین ارزش‌هاى انسانى و مکارم اخلاقى است. اسلام نیز اهتمام ویژه‌اى به این خصلت والاى انسانى دارد و پیشوایان این آیین آسمانى، با تعبیرهاى گوناگون و تنبّه آفرین، مسلمانان را به آن، توصیه و تشویق کرده‌اند.
از نظر روایات اسلامى، مهمان‌نوازى یکى از برترین مکارم اخلاقى است که در آن، مهمان، نه تنها روزىِ خود را مى‌آورد و از روزىِ انسان نمى‌کاهد، بلکه بر آن نیز مى‌افزاید. مهمانى اگر با قصد قربت انجام شود، در کنار دیگر عوامل خوشبختى، نقش مؤثّرى در رهایى از سختى‌هاى قیامت و ورود به بهشت جاوید دارد؛ برعکس، خوددارى از پذیرفتن مهمان، نشانه قساوت قلب انسان و کوچ کردن خیر و برکت از خانه‌اى است که در آن زندگى مى‌کند.