براساس گزارش ميل‌آنلاين، دانشمندان اما با سرك كشيدن در زير همين لايه‌هاي خشك و خالي از هرگونه حيات، اعلام كرده‌اند كه فراواني آب بيشتر از آني است كه تصور مي‌شود. درحال حاضر 9 جهان ديگر در دسته سرزمين‌هايي هستند كه در زير لايه‌هاي سطحي خود اقيانوس‌هايي از آب مايع دارند، و حتي شايد حاوي حيات نيز باشند.
ناسا به تازگي اينفوگرافي از جزئيات سياره‌هاي مختلف منتشر كرده‌است كه دانشمندان نسبت به داشتن اقيانوس‌هاي پنهاني مشكوك هستند. اين اينفوگراف براساس ادعاي دانشمند ارشد ناسا،الن استوفان تدوين شده‌است كه اعلام كرد ناسا تا 10 تا 20 سال آينده حيات بيگانه را خواهد‌يافت.
به گفته وي نتايج مطالعات ناسا طي سال‌هاي اخير اطلاعات شگفت‌انگيزي را درباره وجود آب در منظومه خورشيدي ارائه كرده‌است كه مي‌توانند الهام‌بخش ادامه تحقيقات درباره منشا حيات زميني و احتمال وجود حيات‌هاي بيگانه در سرتاسر جهان هستي باشند. وي معتقد است انسان به زودي پي خواهد برد كه در جهان تنها است يا تمدن‌هاي ديگري وجود دارند.
ناسا به همراه اين اينفوگراف اعلام كرد ناسا همزمان با جستجوهايش در منظومه خورشيدي، توانسته آب را در غيرمنتظره‌ترين مكان‌هاي ممكن بيابد. آب يكي از تكه‌هاي پازل جستجو براي يافتن حيات بيگانه‌است كه تاكنون توانسته جهان‌هاي به ظاهر نامرتبطي را به يكديگر ارتباط دهد.
عناصر شيميايي از قبيل هيدروژن و اكسيژن از فراوان‌ترين عناصر شيميايي در جهان به شمار مي‌روند. همچنين ردپاي آب را مي‌توان در مولكول‌هاي بزرگ ابرهاي ميان‌ستاره‌اي و يا صفحه‌هاي دربرگيرنده سامانه‌هاي ستاره‌اي جوان يافت. مشتري، زحل، اورانوس و نپتون سياره‌هايي از سامانه خورشيدي هستند كه دانشمندان احتمال مي‌دهند اتمسفر آنها حاوي آب باشند. اما قمرهاي اين سياره‌ها هستند كه بيشتر از همه‌چيز توجه دانشمندان را به خود جلب كرده‌اند.
براي مثال هابل به تازگي شواهدي از وجود اقيانوسي از آب شور در قمر گينامد سياره مشتري به دست آورده‌است،اقيانوسي كه در ميان لايه‌هاي يخي اين قمر مدفون شده است. آب در قمري مانند گينامد تحت تاثير حرارت جزرومدي ايجاد مي‌شود. مدار اين قمر به دور مشتري كاملا گرد نيست از اين رو اين قمر توسط نيروي گرانش سياره كشيده و رانده مي‌شود و در نتيجه يخ از لايه‌هاي دروني قمر ذوب شده و اقيانوسي زيرزميني ايجاد مي‌كنند. قمرهاي اروپا و انسلادوس نيز ديگر گزينه‌هاي مورد بررسي هستند.
قمر انسلادوس علاوه بر داشتن اقيانوس‌هاي پنهاني، از آب‌فشان‌هاي فعالي نيز برخوردار است از اين رو دانشمندان احتمال مي‌دهند بستر اقيانوس‌هاي اين قمر داراي فعاليت‌هاي آب‌گرمايي بوده و فضايي مناسب براي رشد و نمو ارگانيزم‌هاي زنده باشد.
سياره‌هاي عطارد و مريخ و سيارك سرس از ديگر كانديداهاي مورد مطالعه ناسا هستند كه احتمال وجود آب در آنها بالا است. قمرهاي كاليستو، تيتان، ميماس و تريتون نيز قمرهايي هستند كه دانشمندان احتمال مي‌دهند اقيانوس‌هايي پنهان داشته‌باشند، درحالي كه پلوتو نيز مشكوك به داشتن آب است؛ و اگر وجود آب در اين جهان‌ها به اثبات برسد، مي‌توانند ثابت كنند كه سياره‌هاي فراخورشيدي نيز داراي آب هستند.
ماموريت‌هايي مانند ماموريت Tess كه قرار است در سال 2017 آغاز شود و تلسكوپ جيمز وب كه در سال 2019 پرتاب خواهد‌شد، به مطالعه اتمسفر سياره‌هاي ديگر خواهند‌پرداخت تا بتوانند مداركي قطعي از وجود آب در جهان بيابند.