به نوشته لایوساینس این بررسی شامل ۳۵۰ دانش‌آموز از سه مدرسه در منطقه آموزش میدوسترن آمریکا بود که قرار بود آی‌پد به تدریج وارد کلاس‌های درس شود. این وضعیت امکان یک تجربه طبیعی ایجاد کرد که در آن یک مدرسه برای هر دانش‌آموز یک آی‌پد داشت، و مدرسه دوم ۲۳ آی‌پد میان دانشآموزان معمولا به صورت دو نفری به شراکت گذاشته شد، و در مدرسه سوم هیچ آی‌پدی به شاگردان داده نشد.
شاگردان در همه کلاس‌های درس دارای آی‌پد از برنامه‌های کاربردی (اپلیکیشن‌های) مشابهی از جمله اپلیکیشن‌های ریاضی و سوادآموزی استفاده می‌کردند و بازی‌های مشابهی را با این وسائل انجام می‌دادند.
در آزمون موفقیت تحصیلی پایان سال که عمدتا مهارت‌های سوادآموزی را اندازه می‌گیرد، دانش‌آموزانی که به طور شراکتی از آی‌پد استفاده کرده بودند نسبت به هر دو گروه دیگر، دانشآموزان کلاس‌هایی که هر کودک یک آی‌پد در اختیار داشت و دانشآموزان کلاس‌های بدون آی‌پد، حدود ۳۰ نمره بالاتر گرفتند (نمرات این آزمون می‌تواند از ۳۰۰ تا ۹۰۰ نمره متفاوت باشد).
به جز آی‌پدها، تفاوت‌های عمده‌ای میان این کلاس‌های درس از لحاظ جمعیت‌شناختی، نمره‌های پیشین آزمون یا تعامل دانش‌آموز-آموزگار وجود نداشت. به گفته پژوهشگران این وضعیت دال بر این است که شریک کردن آی‌پدها میان دانشآموزان دلیل بهبود نمرات در آزمون بوده است.
کورتنی بلک‌ول، دانشجوی دوره دکترا در مرکز رسانه و رشد انسانی در دانشگاه نورث‌وسترن که این پژوهش را انجام داده است، گفت: «من قبلا از به دست آمدن نتایج فکر می‌کردم، دادن هر آی‌پد به یک دانش‌آموز باید بهتر از شریک‌کردن آن میان دانشآموزان باشد.»
این پژوهشگران درباره دلیل اینکه شریک‌کردن آی‌پد ممکن است باعث بهبودی یادگیری شده باشد، تصور می‌کنند که این موضوع به تقویت تعامل اجتماعی مربوط باشد که برای رشد کودکان کم‌سن اهمیت دارد.
بلک‌ول که دانشآموزان را در کلاس درس هم مورد مشاهده قرار داده بود، گفت: «فکر می‌کنم هنگامی که دانشآموزان مجبور بودند که به اشتراک از آی‌پدها استفاده کنند، برقراری تعامل‌های اجتماعی ترغیب می‌شدند.»
بلک‌ول گفت با این وجود، از آنجایی که دانشآموزان در کلاس‌های درس بدون آی‌پد نمرات پایین‌تری از کودکان در کلاس‌های با استفاده مشترک از آی‌پد گرفتند، به نظر می‌رسد که این تفاوت فقط به خود تعامل اجتماعی مربوط نباشد، بلکه تعامل اجتماعی در همراهی با تکنولوژی است که باعث بهبود نتایج درسی شده است. (این پژوهشگران احتمال می‌دهند که در کلاس‌هایی که آی‌پد نداشتند، در نبود تکنولوژی، تعامل‌های اجتماعی دیگری رخ می‌دهد).
به گفته بلک ول نکته دیگر این بود که بهبود مشاهده‌شده در آزمون پایان سال با بهبود مشاهده‌شده پس از سایر مداخلات آموزشی مثلا انجام تکالیف در خانه معادل بود.
البته با توجه به اینکه این بررسی فقط در سه مدرسه در میدوست آمریکا انجام شده است، نیاز به پژوهش‌های بیشتری برای اثبات نتایج آن وجود دارد. اما به گفته این پژوهشگران این یافته‌ها ممکن است در حالیکه اخیرا برخی از مدارس در آمریکا برنامه آی‌پد برای هر کودک را دنبال می‌کنند، ارزش توجه را داشته باشند.