تا پنجشنبه گذشته 42تشكل زيستمحيطي اين بيانيه را امضا كردهاند اما آنچه در اين ميان اهميت دارد اينكه 3تشكل زيستمحيطي افغاني هم با نامهاي «حاج شمسالدين باركزايي از ولايت فراژه»، «حاج محمديونس عرب از ولايت نيمروز» و «حاج نبي جان قلجايي از ولايت نيمروز» با امضاي اين بيانيه از احياي تالابهاي سهگانه هامون حمايت كردهاند.
در اين بيانيه ۸ خواسته از روساي جمهور ايران و افغانستان مطرح شده است كه عبارتند از: «نجات اكوسيستم بينظير تالابهاي بينالمللي هامون و حفظ و احياي تماميت اكولوژيكي آن با توجه به اصول و مصوبات كنوانسيونهاي بينالمللي»؛ «به رسميت شناختن قوانين و مقررات و معاهدات بينالمللي (حفاظت از تنوع زيستي، تعديل اثرات تغيير اقليم، جلوگيري از تخريب سرزمين، مقابله با بيابانزايي و...) و همچنين اصول ديپلماسي آب در تالابهاي فرامرزي و حل چالشهاي محيطزيستي اكوسيستم پهناور تالابهاي بينالمللي هامون»؛ «تعامل، همسويي و همكاري دوجانبه و چندجانبه دستاندركاران و سياستگذاران محلي، ملي و منطقهاي در جهت حفاظت، بهرهبرداري پايدار و احياي تالابهاي بينالمللي هامون»؛« تلاش در جهت كاهش و حل مشكلات اجتماعي، اقتصادي و محيطزيستي تالابهاي بينالمللي هامون در يك فرايند مشاركتمدار با نقش آفريني گروههاي ذيحق و ذينفع (رهبران جوامع بومي و محلي، سازمانهاي مردمنهاد، سازمانهاي دولتي، دانشگاهيان، مؤسسات تحقيقاتي و...) با اتكا به وجوه مشترك فرهنگي و مذهبي طرفين»؛ «مشاركت طرفين در فرايندهاي سياستگذاري و برنامهريزيهاي مرتبط با دشتهاي حوضه آبخيز هيرمند و از آن جمله دشت سيستان از طريق مذاكره و دستيابي به راهحلهاي مناسب در سطوح مختلف محلي، استاني، ملي و بينالمللي»؛ «به رسميت شناختن قرقهاي بومي (مناطق حفاظت شده توسط جوامع بومي و محلي) و تصديگري اين جوامع با توجه به مصوبات كنوانسيونهاي بينالمللي»؛ «تدوين برنامه توسعه و بهرهبرداري خردمندانه مشترك در قالب اصول مديريت جامع زيست بومي با مشاركت تمام گروههاي ذيحق و ذينفع در سايه تفاهم؛ همدلي، همزباني و همكاري في مابين»؛« نامگذاري روز ديدار هيأتهاي عاليرتبه افغانستان و ايران بهعنوان روز هامون، در جهت پاسداشت ارزشها و كاركردهاي اكولوژيكي، فرهنگي و اجتماعي تالابهاي بينالمللي هامون». در بخشي از بيانيه آمده است:« معتقديم حفاظت از اكوسيستمها مرز نميشناسد. بر اين اساس، حوضه آبريز هلمند كه بالادست تالابهاي بينالمللي هامون واقع است، ميبايست بهصورت يك اكوسيستم يكپارچه مورد مطالعه و برنامهريزي قرار گيرد و اطمينان داريم كه حفظ و احياي اين ميراث طبيعي مشترك، سبب توسعه و رونق اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و زيستمحيطي كل اين منطقه خواهد شد.»